Bokt.nl

lies_roos schreef:

hoi, ik schrijf een verhaal; [b][i][u]vechten voor vrijheid! Het gaat over een wilde hengst. Hij is gewoon wild en is iets jonger dan 3 jaar. hij leeft in een kudde.

hoofstuk 1:

Het is een mooie dag vandaag. Ik denk dat ik mijn vriend maar eens uitdaag om een potje te stoeien. 'Hee Micah, zin om lekker te stoeien?' Micah: 'nee. Geen zin.' He, ik had er net zo'n zin in. 'aah, echt niet??' Micah: 'hou op, ik wil nu even eten!' oei, die kwam hard aan.. 'ach joh, dan niet..' Hij heeft de laatste tijd nergens zin meer in. Jammer. Dan ga ik maar naar Fajah, het mooie meisje, maar wel een jaar ouder dan mij. Kan mij het schelen! 'hoi.. Fajah, zin om iets te doen? Stommerd, je had moeten zeggen: ga je mee naar de heuvel? Nouja, nu afwachten wat ze zegt. 'Ehm.. wat dan?' Fjoeh, geen afwijzing.. 'Euh, naar de heuvel? Of in het meertje spelen?' 'Nee, niet zo'n zin in.' 'Dan ga ik maar alleen.. zucht...' 'Ja, doe maar! Veel plezier dan he?!' Jee, en dan zegt ze ook nog zoiets. Misschien wil Zorro, mijn grote broer dan wel mee.. 'He Zorro, zin om mee te gaan?' 'hoi Mando, nee niet zo'n zin vandaag, ik moet de grote hengsten helpen..' 'Waarmee dan?' 'Euh.. van alles..(hij loopt voskleurig aan, 't is een schimmel!).' Nou, daar sta ik dan. In mijn eentje, niks te doen. Dan niet. Dan ga ik alleen wel ergens heen. Gewoon waar ik nieuwe vrienden heb, die wel willen spelen! *En Mando rent maar ergens heen, hij weet niet waar naar toe, maar dat maakt hem niks uit. Hij voelt zich in de steek gelaten, omdat niemand met hem wil spelen, hij zag Micah nota bene net nog met Fajah spelen, nadat ik bij haar was geweest! hij komt op een open plek in het bos, met een meertje:* Hier ga ik rusten, hier groeit gras en hier kan ik wat dri- kraaaak kraaak 'ja.. hier slaan we ons kraaaak kamp op.. 'kraaak Wat is dat? Het lijken wel.. ja het zijn mensen! O nee, die mogen mij niet zien! Daar heeft mama mij altijd voor gewaarschuwd!!! Even een slok water en dan wegrennen! *Mando drinkt wat, en hij rent weg. Hij hoort de mensen nog roepen: 'hee, kijk, een paard!' Maar hij is al lang ver genoeg weg. Tenminste, dat denkt hij. Daarna komt er een gek ding met een brullend geluid op hem af, er zitten mensen in..* O help, ze komen me halen!! O nee.. een touw om mijn nek en de mensen zijn uit dat gekke ding!! Wat gaat er met me gebeuren??? *dat soort gedachten schieten door zijn hoofd* Nog zo'n gek ding, met een of ander malle grote kar er achter vastgemaakt!! Ik moet vluchten.. dat MOET!! *maar hij kan niet meer vluchten, de mensen schieten een verdovingspijl en hij valt langzaam op de grond. ze doen hem een halster om, en als hij een beetje bijkomt, is hij nog suf. Hij stapt dan ook zo die ''malle kar'' in en zonder problemen is hij ergens anders... Als hij weer bijkomt:* 'Onee he...!! waar ben ik nou?? ik ben zo bang waar is mama en de rest!!' *een lieve paardenstem naast hem* 'hoi, ik ben Sultana, en jij?' 'oh, hoi, ik ben Mando en ik hoor in het wild!' 'Zo is het met mij net zo gegaan.. maar al mijn vrienden ook. Die zijn al verkocht!' 'verkocht??' 'Ja, je bent nu van mensen, die mensen verzorgen je, goed trouwens, en dan ga je ergens anders heen, met de Trailer, dat karretje.' 'hoe kan jij zo rustig zijn, mis je niemand?' 'Ja hoor, maar daar ben ik inmiddels overheen, ik word namelijk gereden..' 'Gereden?' 'Dan zit er een mens op je, met een of ander geval, een zadel.' 'Lijkt me eng.' 'Nee hoor, helemaal niet. Springen is leuk, als je het goed kan, krijg je ook nog wat lekkers!' 'nou, maar ik wil terug naar de vrijheid!' 'dat zal je niet meer lukken, tenzij je tegen.. de zweep kan.. dat is een soort stokje waarmee ze je slaan als je je best niet doet.' 'Ik kan overal tegen, ik zal ervoor vechten!!!' 'succes dan.' we praten nog even, ik denk na over die ''zweep'' een soort stok, zei ze.. zal ie bijten? kan ie praten? misschien kan ik hem vragen of hij niet wil slaan. En dan trek ik mijn liefste gezicht... misschien helpt het..! En oja, daar komt al zo'n mens. Met een halster, ik weet al wat dat is! Ik laat het halster braaf aan doen. En krijg meteen een ding in mijn mond geduwd. Ik bijt erop, lekker! Ik word naar buiten geleid, wat gaat er gebeuren? Ben benieuwd. Oooh.. daar! Een heel groot stuk gras, een paar andere paarden.. het enige is dat er iets omheen zit. Dat maakt mij niet uit! Ik ren er op los en neem happen van het malse gras. Ik hinnik of mijn leven er vanaf hangt. Ik maak kennis met de anderen; ' hoi, wie ben jij? ik ben Mando!' 'Ik ben Image. Een hengst.' Ik maak kennis met de anderen, en iedereen is hengst. 'zijn hier geen leuke merries?' Vraag ik aan Image. 'Ja hoor, maar die mogen niet bij ons, anders krijgen ze te veel veulens...' 'Bij mij maakte dat niet uit, ik was wild!' 'Ik ook, ooit.' 'O..'

*de volgende dag word Mando weer naar het weiland gebracht, maar hij word aangesproken als Mistic. Hij vind dat gek* 'waarom heet ik Mistic, dan?' vraag ik aan Image. 'omdat de mensen niet weten dat je Mando heet, Mistic.' 'Waarom noem jij mij ook Mistic?' 'Het is een naam waar je aan moet wennen. Ga nu maar lekker grazen, dalijk is het gras op..' 'haha, jullie stads-paarden denken ook alleen maar aan eten, he?!' 'aar hee ik word geroepen.. daag, ik moet gaan!' *''Mistic'' word de wei uitgehaald en word gepoetst. Vandaag is zijn eerste africhtingsdag. Oeeeh dat voelt fijn, zeker bij mijn schoft, dat ruwe maar toch zachte gevoel.. heerlijk! aah daar zie ik een mooie merrie. Even hinniken. 'hihihihiiiii hallo mooie meid!' 'Hallo mooie jongen!' *ze kijkt verleidelijk.*eh ik moet me ff showen. Oh ik sta vast. Moet ik maar even wachten, mijn verzorgster word al onrustiger, merk ik aan haar borstelen.
Maar dan kan ik eindelijk weg. Naar de bak. Daar moet ik hard gaan. Ze jagen me op met een lang ding met een touwtje eraan. Maar dat kan de zweep niet zijn. Tenminste.. ik stop even. En ik ga ook niet door. PATS! vlak achter mijn kont langs! oei, dat zal de zweep toch zijn! Eng, hoor! Ik bok maar een paar keer om te laten merken dat met mij niet te sollen valt! ' hihiiii ik ben de baas!!' En ik steiger. Hoog man! Dan word ik nog een tijd weggejaagd door maar 1 persoon. En als ik bij haar kan komen loop ik achter haar aan. Ze heeft door die 5 vlak-achter-de-kont-slagen met de zweep toch wel laten merken dat ZIJ de baas is. Maar ik ben zooo zielig. Ik heb geen familie meer, word bijna geslagen en weet niet wat hiervan de bedoeling is. In ieder geval kan ik een paar paarden, en het meisje, de verzorgster, vertrouwen!

hoofdstuk 2 komt misschien vanavond, morgen of vrijdag.
hoop dat ik veel reacties krijg enne
commentaar en tips zijn welkom!