Zeker weten niet mijn beste gedicht. Die korte zinnen vindt de één fijn.. De ander vind het waarschijnlijk kl_ote lezen.
Het ritme zit in mijn hoofd, maar ik heb geen idee of anderen het ook kunnen lezen in dat ritme.
Kortom, kritiek genoeg. En ook ander kritiek is welkom. Ga je gang.
Maar, hoe dan ook, ik heb dit gedicht wel met gevoel geschreven.
Míjn gevoel.
Het maakt niet uit.
Het maakt niet uit
hoe goed ik iets kan
of wat ik probeer.
Want
jij bent altijd
stukken beter
steeds maar weer.
Het maakt niet uit
wat jij doet
of wat je zegt.
Want
alles aan jou
lijkt altijd zo perfect.
Het maakt niet uit
wat anderen zeggen
of hoever ze gaan.
Want
jij laat ze praten
en trekt je er
niets van aan.
Het maakt niet uit.
Wat ik ook denk,
toch doet het me pijn..
Want
jij bent alles
wat ik nooit zal kunnen zijn.