
Ze worstelde en probeerde zich los te rukken. “Nee!” schreeuwde ze, de tranen stonden in haar ogen, maar ze wist dat het geen zin had. Bevend keek ze toe hoe het glanzende mes steeds dichterbij haar hals kwam. Ze voelde het koude metaal tegen haar huid en ze kreeg een angstaanjagend gevoel over zich. Ze wist dat het geen zin had, maar ze mocht het niet opgeven, nog niet. Nog één keer probeerde ze zich los te rukken. Ze gaf een harde trap naar achteren en ze voelde de greep op haar armen verminderen. Snel gaf ze een harde stoot naar achteren met haar elleboog en ze voelde dat ze succes had. De persoon verslapte even zijn greep en voelde aan zijn gezicht. Daar had ze op gewacht. Zo snel als ze kon probeerde ze zich uit de voeten te maken en ze zette het op een lopen. Even dacht ze van hem verlost te zijn, maar plotseling werd ze met een smak tegen de grond gedrukt. Weer worstelde ze en vocht ze voor haar leven. In een flits zag ze haar hele leven nog één keer aan haar voorbijgaan. Ze trilde zo erg, dat ze zich niet meer kon verzetten. “Nee, alsjeblieft!! Ik doe alles voor je, alles!” Maar het was zinloos. Voordat ze nog meer smeekbeden kon doen, voelde ze weer het koude mes tegen haar hals. Deze keer wist ze dat er geen uitweg meer was, geen kans om te overleven. In stilte aanvaardde ze haar dood, toen voelde ze het scherpe mes haar slagader doorsnijden. Even voelde ze een verschrikkelijke pijn door haar lichaam trekken, gemengd met doodsangst, maar een flits daarna zag ze alleen nog maar een wit licht. Een heerlijk wit licht…
Met een schok zat Mary-Ann rechtop in haar bed. Ze was helemaal bezweet en ze hijgde. Weer diezelfde droom. Elke dag dezelfde droom dat ze haar eigen dood beleefde. Nog na trillend keek ze op haar wekker. Het was pas kwart over zes. Nou ja, dan maar wat eerder douchen, kan ook geen kwaad. Zuchtend sloeg ze de dekens van haar af en stapte ze uit haar warme bed. Haar voeten raakten de koude vloer en ze kreeg meteen kippenvel. Snel zette ze de warme douche aan en stapte ze eronder.
als jullie het leuk vinden komt er misschien een vervolg

groetjes Manon