De pony werd geboren, een fjord, het was een merrie.
En ze noemde haar LouLou.
Hoofdstuk 1
Kom maar Fancy, rustig maar, zeiden ze tegen Fancy toen LouLou geboren werd. Ze is er bijna, pak een doek…. Daar is ze en droog haar af. Pappa mag ik bij loulou? Jah Rick dat mag. Rick was het zoontje van de baas van de boederij. Aah pap wat is ze lief. Ze blijft vooraltijd bij ons he pappa? Dan ga ik leren rijden op haar, het is me vriendinnetje .
Rick dat beloven we.
Na een paar weken mocht ik dan naar buiten. Het was raar. Heel raar. Allemaal enge dingen die ik hoorde en zag. Maar mijn mamma was bij mij, en dan was alles goed
Na 2 dagen was ik gewend aan de buitenlucht. Ik huppelde vrolijk door de weide, maar ik bleef wel dicht bij mijn mama. Ik kreeg vriendjes en vriendinnetjes, ik voelde me zo thuis. De mensen hier om mij heen waren zo lief. En het jongetje was me aller aller beste vriend.
Hij kwam mij elke dag borstelen, kroelen, voeren, en als hij weg ging kreeg ik nog een knuffel. Hij hield zo van mij.. Ik kon altijd bij mijn mamma terecht, en zij beschermde mij, als er een boze ruin achter me aan kwam. Ze gaf die ruin dan straf, dat mocht hij niet doen!
Mijn mamma wou altijd met me spelen, en ik kon altijd bij haar lekker sappige melk halen.
Ik wou er niet aan denken als ik ooit bij haar weg zou moeten, en zij wou dat ook niet.
Ik was 4 maanden ongeveer, ik weet het niet zo goed. En toen kwam er een grote enge man naar mij kijken. Ik moest een ding om me hoofd, en ze trokken eraan, ik vond het niet fijn. Ik voelde pijn. Ik moest meelopen met die enge grote man. Ik probeerde los te komen. Ik steigerde ik bokte. Maar niets hielp. Mamma Mamma help me, je hielp me altijd bij alles en nu doe je niks. Ik hoorde het nog goed, ze zei….
Ik weet nog niet zo goede titel!
Als jullie meer willen schrijf ik verder
