Geplaatst Iedereen wil de wereld anders zien. Een wereld vol liefde, zonder vooroordelen, zonder oorlogen of pijn. Mooie huizen en een prahcitge natuur. Geen zwervers onder een brug stervende van koude en honger, hopend dat iemand ze helpt overleven, of op zijn minst hn dood dragelijker maakt. Geen kinderen op de straat, die dansen zingen muziek spelen of zelfs hun lichaam verkopen om een beetje geld, voor eten voor zichzelf en hun gezin. Geen dieren met ogen vol pijn, matger zwak en getekent door het leven, zowel littekens op hun ziel als op hun lichaam, achter gelaten door de vele wonden. iedereen inclusief ik-zelf loopt aan huin voorbij, want deze elleende past niet in het plaatje van onze ideale wereld. Met een zucht die zo veel zegt als 'arm kind' , 'arme man' of 'arm dier' lopen we door. Het beeld zo snel mogelijk uit onze gedachte bannend. En misschien thuis er over praten. Het kind dat zeurt om 'vies eten' tot een excuus dwingend door mdidel van wat ze gezien hebben, of een kaarsje aansteken, of even stil zijn ter ere van deze sterke mensen dn dieren, die om welke reden ook in de schaduw van het geluk leven waar geen zonnestraaltje hun de hand kan geven om ze uit de put te trekken. Maar hoe graag we dit ook anders zien. En hoe vaak we hen zélfs vervloeken en veroordelen. Geeft niemand, ook ik niet, hen een beter leven. Niemand maakt de zwerver zijn dood dragelijker, niemand stopt het kind met het verkopen van haar lichaam wat haar zo'n pijn doet, of vraagt hen mee naar huis om eten voor hun gezin te halen, niemand verbind de hond zijn wonden en probeert de pijn te verzachten. Niemand wil zijn leven dat zo goed is, wagen voor deze stakkers. We beseffen zelfs niet hoe goed we het hebben en vinden het vanzelfspreken dat de wereld draaid en al onze fouten negeert
tja...Iemand en ik hadden het over 'verandering'...En dit kwam er, om half drie snacht's uit. Fouten zijn dus zéker aanwezig
Misschien heb ik ergens overheen gezien...