En die op mijn hart neer leggen
In de hoop dat je voelt hoeveel pijn het doet
Ik zou glimlachen
Als je van schrik je hand terug trekt
Me angstig aankijkt, en zegt dat gevoel wat je voelde
Verschrikkelijk is
Ik zou de tranen herkennen de langs je wangen stromen
En kijken naar de angstige blik in je ogen
Luisteren naar je stem die mij verteld dat je nooit had verwacht
Dat iets zoveel pijn kon doen
Wat zou ik het je graag laten voelen
Gewoon, voor even
Zodat je me eindelijk eens begrijpt.
Niet geweldig, maar het moest er even uit.
