Bokt.nl

Citaat:

Hoofdstuk 1.

Rosie!

Irene rende naar haar paard Robie en begon hem te masseren. Ze had hem de laatste dagen zo gemist want ze was een paar daagjes naar haar vriendin in Twente geweest. En nu was ze terug. Irene was 14 en reed wedstrijden op Robie. Robie die was bruin met zwarte manen en was ontzettend braaf maar af en toe ook ondeugend. Ze had hem al haar hele leven, ze woont namelijk op een grote pensioenstal met manege en ze fokte zelf af en toe ook paarden. Het was een leuk weekend geweest maar ze was ook blij dat ze weer terug was. Het was nu zomervakantie en ze had deze zomer een paar wedstrijden. En kon ze weer oefenen. Op de manege was het ook een drukte van belang want er zouden ponydagen georganiseerd worden en ponykampen. Aan het eind zou ze zelf ook nog op ponykamp gaan met haar eigen liefje Robie. Ze verheugde zich er nu al op. Toen ze klaar was met masseren rende ze naar binnen trok haar slobbertrui en rijbroek aan, propte gauw een boterham naar binnen en rende weer naar de stallen. Ze zou nu weer eens lekker een ouderwetse buitenrit gaan maken. Toen ze eenmaal aan het rijden was dacht ze terug aan die fantastische dagen in Twente. Ze hadden daar heerlijk over de boulevard gewandeld en weer ouderwets gekletst. Ze zou Noortje deze zomer ook wel hier uitnodigen. Ze zou het thuis gelijk aan vader en moeder voorstellen. Misschien zou het wel leuk zijn in de week dat er ponykampen zijn dat ze er is, dan kan ze helpen. Ja, ze zou het dadelijk gelijk voorstellen. Ze verheugde zich er nu al op.

Zaterdagavond om 6 uur.

Na het eten toen ze aan de thee zaten stelde ze het gelijk voor. “ Mam zou Noortje hier tijdens de week van het ponykamp mogen slapen? Want dan kunnen wij jullie helpen en ook de leuke spelen meedoen. “ Daar moet ik even over nadenken Irene. Zij haar moeder, want dan hebben we het al zo druk. “ Maar stammelde Irene dan kunnen we toch juist helpen. “ Nou voorruit als het van vader mag, zij moeder. Irene rende naar haar vader en die zij gelukkig ja. Ze was dolblij “dank u vader dank u moeder. Ze zou vanavond gelijk een brief schrijven en haar uitnodigen.

Citaat:

S’ avonds voordat ze naar bed ging liep ze nog even naar de paarden die in het weiland stonden. Ze stond lekker dromend naar de paarden te kijken totdat ze ineens opschrok. Haar moeder riep dat ze moest slapen morgen weer een dag te gaan. Ze liep naar boven stapte in bed ze viel zowat gelijk in slaap.

Zondagochtend tringgg tringgg daar ging de bel. Het was al 8 uur de stalhulpen waren al lang bezig en haar ouders waren ook al op. Zij stond ook op douchte zich en liep naar de stallen onderweg naar de stallen griste ze snel een appel uit de fruitmand ze had geen tijd voor een lux ontbijt. Eenmaal bij stal was het een drukte van belang Irene sloop door de menigte. Wat was al die rep? Oh nu zag ze het ook er liep een klein verwaardeloost shetlandertje op het erf. Irene liep naar het beestje toe het beestje was best wel schuw. Maar ze kon hem wel beetpakken. Ze zette het beestje in een lege stal en ze zal wel uitzoeken van wie dat beestje was. Het beestje was helemaal vermagerd. Ze zou aan vader vragen of zij hem zolang ze niet wisten wie het baasje was hem mocht vertroetelen. Het arme beestje stond helemaal te bibberen van angst. Ze zocht haar vader en vertelde hem het hele voorval. Haar vader vond het goed dat zij hem zou verzorgen tot de eigenaar het zal melden. Irene liep weer naar het beestje het beestje was wat gaan eten ze had een plak hooi aan hem gegeven. Irene zag ook dat het beestje gauw bekapt moest worden want haar hoeven waren veel te lang. Ze gaf haar ook wat water en liep naar Robie. Want daar was ze voor gekomen. Want ze wou met hem oefenen voor de wedstrijd die ze over een paar dagen heeft. Ze begon hem grondig te borstelen. Het zweet stond op haar voorhoofd. Maar het resultaat was mooi hij glom helemaal. Ze zadelde hem op en liep met hem naar de bak. Lisa was ook al in de bak. Lisa was een van de pensioensgasten. Ze was ook een vriendin van Irene. Lisa was 1 jaar jonger dan Irene. Lisa zou ook aan die wedstrijd meedoen. Het zou nog spannend worden wie zal winnen ze waren allebei goed. Irene liep de bak in en steeg op. “ Hoi Lisa hoe gaat het met de voorbereidingen? Vroeg Irene. Wel goed zei Lisa maar hij is af en toe zo eigenwijs dan wil die niet wat ik wil. Zo vervelend. Irene begreep wat Lisa bedoelde zo was Robie ook. Lisa begon gelijk te oefenen hij heel braaf hij deed de passage precies zoals het moest terwijl hij het anders meestal zo moeilijk vond. Toen ze klaar was ging ze nog even met Lisa het bos in.

Citaat:

Zondagavond 8 uur.

Irene kwam net van Rosie en Robie vandaan toen de telefoon ineens ging. “ Met Rosie, ja ik zal m’n vader even geven. Wie kon dat nou zijn. Nou ja vader zal het wel weten, want hij vroeg tenslotte naar haar vader. Maar toen haar vader ophing vroeg ze er uit nieuwsgierigheid toch naar. Haar vader vond het ook maar een raar gesprek. Het was een man geweest die zei dat die kleine pony die wij gevonden hebben van hem was. Maar ja hoe weet hij dat nou. Ik vind het allemaal maar raar. Hij zei dat hij morgen even langs zou komen. Maar hij krijgt die pony niet mee zonder bewijs. “Nou geef me even een sterke bak koffie.” “En dan ga ik de administratie even bijwerken.” Irene ging naar boven en begon lekker in een stripboek van paarden. Maar na een tijdje viel ze al gauw in slaap.

Maandagochtend 6 uur.

oliebol daar ging die wekker al. O nee die gedachte stopte ze snel weg want vandaag was haar wedstrijd met Robie. Hopelijk is hij nu net zo braaf als gisteren. Haar ouders waren ook al op die zaten te ontbijten. Zij propte ook snel wat naar binnen. Ze stopte al haar wedstrijdenkleding wel in een sporttas want ze wilde niet dat die al vies waren voordat ze begon met haar proef. Daarna liep ze naar de stallen ze wou Robie alvast gaan vlechten. Ze zou eerst hele kleine vlechtjes gaan maken en daarna zou ze ze in kleine knotjes rollen. Ze had hele gave knalroze elastiekjes. En ook een knalroze dekje. Robie was ook onrustig die voelde ook dat er een wedstrijdje komen zal. Ze had ook een glansspray. Dat hielp ook goed want hij glansde prachtig. Lisa’s pony die zou met de trailer van Irene meerijden. Om 9 uur zouden ze vertrekken.

Om 9 uur.

Hèhè eindelijk waren ze op weg het duurde nog even voordat haar ouders klaar waren. Maar nu waren ze eindelijk op weg. Ze moesten helemaal naar Schiedam terwijl ze zelf in Noord-Brabant woont. Het was een dressuurproef, ze reed al in de M. toen ze na 2 uur rijden er waren. Was het een drukte van jewelste. De wedstrijd werd gedaan bij een dure bekende fokstal. Dus er waren veel toeschouwers. Irene moest pas om half 1 losrijden. Dus ze had nog wel even de tijd om rond te kijken op het erf. Ze was naar de Arabierenstal gelopen als het goed was stond Roady Hierzo.

Citaat:

Dat was het paard dat haar vader voor hen gefokt had. Het was een prachtige gitzwarte hengst. Ze wou hem weer eens een bezoekje brengen. Hij stond helemaal achterin. Ze herkende hem meteen aan die paar witte haartjes op zijn hoofd. Het was altijd een lief dier geweest. Ze stond een beetje oer hem te dromen. Toen ineens Lisa haar riep. Wat was er nou weer. Oh was het al tijd had ze zolang staan dagdromen. Ze rende naar Robie gelukkig glansde hij nog steeds. Ze zadelde hem snel op. Deed zijn roze bandages om. En liep met hem naar de bak. Toen na een half uur werd eindelijk geroepen dat zij aan de beurt was. Haar hart begon te bonken. Ze was zenuwachtig. Net zo als altijd. Maar gelukkig zou haar vader de proef voorlezen. Toen ze in de wedstrijd bak was aangekomen mocht ze gelijk beginnen met de proef. De proef vond ze wel makkelijk. Gelukkig was Robie vandaag ook niet nukkig. Toen ze klaar was met de proef en ze eindelijk weer buiten stond had ze een goed gevoel erover ze dacht dat ze wel een prijsje zou winnen. Maar Lisa moest ook nog en die was ook goed. Lisa moest gelijk na Irene dus Irene kon niet kijken want ze moest Robie afzadelen. Ze gaf Robie een lekkere emmer met koud water en ging slobber voor hem maken. Daar doorheen deed ze lekker wat appels en penen. Robie smulde het op. Toen kwam Lisa uit de bak en ze keek ook blij. Dus dat zat ook wel goed.

Toen Irene en Lisa in de kantine lekker een tosti aan het eten waren. Zaten ze uitvoerig de andere deelnemers te bespreken uit hun categorie. Want vanuit de kantine kon je in de bak kijken. Er zaten een paar kansmakers tussen en een paar hele slechten. Opeens zagen ze dat de bekers op een tafel werden gezet. Ze liep er even naartoe. Ze waren wel mooi. Het waren mooie gouden bekers met een plaatje van paard en ruiter erop. Wat zou het leuk zijn als wij er allebei 1 zouden winnen. Dan zouden we hem in een prijzenkast kunnen zetten zei Irene. En toen eindelijk een half uur later begon de prijsuitreiking. De Jury riep om dat alle deelnemers naar de rijbak moesten komen. Irene en Lisa haasten zich er gauw naartoe. Alle deelnemers stonden naast elkaar. Het waren er 47 en ze begonnen met prijs 7. De jury begon.

Op de 7e plaats staat: Roza met Dancer. Met 131 punten.
Op de 6e plaats staat: Vera met Ranger. Met 137 punten.
Op de 5e plaats staat: Lot met Bambo. Met 145 punten.
Op de 4e plaats staat: Saar met Clowntje. Met 146 punten.

Nu win ik nooit meer iets dacht Irene. Deze waren allemaal al veel beter dan mij. Maar de jury ging verder.

Op de 3e plaats staat: Lisa met Beauty. Met 155 punten.
Lisa gilde Jes. Jes. Ik ben 3e. Irene was gelukkig voor Lisa, maar was wel een beetje verdrietig. Nu had Lisa wel een beker en zij niet.


Op de 2e plaats staat: Laurens met Lady. Met 148 punten.
Maar de jury ging weer verder.

Op de 1e plaats staat met een grote voorsprong op de rest,

Irene van der Laar op Robie met 167 punten.

Citaat:

Irene kon het niet geloven ze jankte haast van blijdschap zei 1e ze rende naar Robie. En deed bij hem de medaille om zijn nek. De eerste keer een proefje in de M en gelijk een medaille. Ze gaf Robie nog wat lekkers en liep verder nog even wat over het erf te scharrelen. Ze ging nog even langs Roady. Daarna ging ze naar huis. Onderweg zouden ze nog even langs de Burger-King rijden. Dan hoefde moeder thuis niet meer te koken.

Maandagavond 7 uur.

Haar vader kwam net terug uit de stallen met slecht bericht. Die man van gisteren aan de telefoon, was langsgekomen om het paard op te halen. Maar vader wou een bewijs dat het paard van hem was. Maar dat had hij niet, dat was natuurlijk onzin want iedereen had wel een ziekteboekje of zo. Toen was die man weggegaan met de zin (ik kom morgen terug) Dus oppassen geblazen morgen. Ik schakel de politie in misschien weet die iets over een vermiste pony zie vader.

Een kleine 10 minuten later.

Bingo de politie was een kleine pony op het spoor die veel geld waard was. Die pony was van Lex Antony. Ze zouden hier over een half uur zijn om te kijken of Rosie die pony was. Irene als jij hem nu even lekker alvast gaat borstelen want hij is zo vies zei haar vader. Toen Irene in de stal was kwam haar vader 10 minuutjes later ook al met de politie aan. Die Lex Antony was ook meegekomen. Ze liepen gelijk naar de stal van Rosie en ja de pony reageerde op zijn stem en het baasje riep ook dat hij het was. En die Lex Antony had wel een bewijs. De politie vond het heel goed dat ze hem niet zomaar aan die man hadden meegegeven. Het pony’tje bleek een heel goed showmodel te zijn in de fokkerij van meneer Lex Antony. Morgen zouden de politie dit pony’tje komen halen en dan zouden ze gelijk de dief aanhouden. Wat een spanning allemaal voor 1 dag vond Irene. Irene ging die dag laat naar bed en viel gelijkwel gelijk in slaap.

Citaat:

De volgende ochtend om 8 uur.

Jee wat stond ze vandaag laat op. De politie liep al op het erf rond voor de zekerheid. Het was verder al druk met stalhulpen. Ruiters die aan het trainen waren voor de landelijke dressuurwedstrijd voor de Nederlandse kampioenen zoals Anky van Grunssven enzovoorts. Dus zij stapte ook maar eens uit bed en zou Robie vandaag eens vertroetelen. Toen ze lekker ontbeten had ging ze op zoek naar Eva ook een pensioensgast die zat bij haar ook in de klas op school. Ze zocht haar om te kijken of ze samen een ritje op het strand zouden gaan maken dat was dichtbij. He daar zag ze Eva ze was Rob haar paard aan het poetsen. Toen ze het aan Eva had gevraagd zei zij dat ze er wel zin had. Ze spraken over een uur af.

Ineens zag ze politiemannen rennen hé was die vent er nu al. Irene was nieuwsgierig en rende naar het hele gebeuren toe. Ja hoor de politiemannen hadden de man en waren hem nu aan het verhoren. De man was gewoon rustig het erf opgelopen en toen ineens rende er mannen in uniform op hem af hij schrok zich dood. Maar hij had nu bekend dat hij de pony uit het weiland had gestolen. En dat hij het wou verkopen in het buitenland. Hij zou mee moeten naar het bureau en daar zouden ze verder kijken. Wat ze zouden doen.

Nou dat waren weer een paar spannende dagen bij de stallen. Maar gelukkig was alles weer op zijn pootjes terechtgekomen. En ging Irene nu lekker een buitenrit maken met Eva.

Citaat:

Hoofdstuk 2.



Een week later na al die gebeurtenissen.

Ze waren allemaal weer een beetje bijgekomen. Er waren nog een paar journalisten langs geweest daarmee hadden ze nog een paar interviewen mee gedaan hoe het paard daar nou verzeild was geraakt. Nou en hun dus vertellen dat het was weggelopen bij de dief enzovoorts. Er hadden zich ook nieuwe klanten gemeld. Die vandaag zouden komen dus vandaag was de rust weer eens voorbij. De stallen moesten worden schoongemaakt en kasten vrijgemaakt voor de nieuwe gasten. Het waren 2 goedgekeurde dekhengsten en het waren arabieren. Misschien zouden ze wel een paar merries in het voorjaar bij ons dekken dacht Irene. Maar Irene haastte zich naar de stallen want er waren een paar stalhulpen op vakantie, dus zij zou ook helpen deze week. Ze liep natuurlijk eerst langs haar lieveling Robie. Daarna ging ze de merries buiten zetten. Ze zou Loana apart zetten vandaag want die ging over een maand ongeveer bevallen. Maar ze was nu al chagrijnig tegen de anderen dieren en mensen. Dat kwam omdat haar 1e veulen door de andere paarden niet geaccepteerd werd toen ze met de groep buiten stonden, en dat neemt ze de paarden nu nog steeds kwalijk. Zo is ze ook een beetje schuw voor mensen geworden. Ze liep naar Loana toe, gelijk deed die haar oren al in haar nek. “ Rustig maar meisje, ik doe je geen kwaad suste Irene. “ Ik wil je alleen maar lekker buiten zetten. Loana werd wat rustiger en liep gewillig mee. Daarna liep ze even langs Lisa en Eva, om te zeggen dat ze vandaag niet meeging met de wekelijkse buitenrit, dat geregeld werd door de manege. Omdat ze het al druk genoeg had met stallen uitmesten en voorbereidingen treffen voor het ponykamp, dat over twee weken op de manege gehouden werd. Toen ze Robie’s box aan het uitmesten was stond Lex,1 van de vele stalhulpen ook uit te mesten. Hij was een knappe charmante jongen. Eigelijk vond ze hem diep in haar hart ook wel leuk. Hij was pas 16 jaar en deed dit om een zakcentje te verdienen. Ze begon een praatje met hem over wat hij nou ging doen na de vakantie hij had zijn examen afgelopen schooljaar gehaald. ,,Ik ga paardenhouderij doen.” “Ik zou graag net als jouw vader ook iets met fokken gaan doen.” ,, Het lijkt me zo geweldig bekende paarden te fokken dat is altijd mijn droom al geweest en hier doe ik eigelijk al wat ervaring op.” “Ja, ik wil later ook zoiets gaan doen, maar wat me nog leuker lijkt is jockey al is het ook een gevaarlijk beroep natuurlijk, maar ja.” “ Ja vroeger vond ik dat ook leuk maar mijn oog is meer gevallen op het bedrijfsleven met de paarden.” “Inderdaad ook een goede keuze.” “Maar ga je ook nog op vakantie of blijf je lekker hier?” “Nee, ik blijf lekker hier bij de paarden ben ook wel benieuwd naar hoe het Loana af gaat met de bevallig, daar zou ik graag bij willen zijn!” “Misschien kan dat ook wel.” “Mare ik ga eventjes naar het andere stallengebouw ik zou dat deel uitmesten want het is druk.” “Een paar stalhulpen zijn op vakantie dus heb ik aangeboden om te helpen.” “Dus doei.” Zij ze een beetje blozend. Ze voelde vlinders in haar buik, een gelukzalig gevoel was het. Tijdens het uitmesten begon ze te zingen, Ik hou van jouw, alleen van jouw. Dat was weer zo’n liefdeslied uit de top 40. Ze ging er zo in op dat ze niet doorhad dat haar moeder binnenkwam. “Schat.” Zij haar moeder. “Kom je zo lunchen?” Ze wist dat haar dochter weer eens verliefd was. “Ehm….Ja mam, zij Irene een beetje beduusd.” “ Ik kom zo even deze stallen afmaken.” “Dat had ik vader beloofd.” “ Is goed meisje ik zie je zo.” En moeder liep grinnikend weg. Toen Irene klaar was met de stallen liep ze gelijk naar haar huis ze had zo’n honger als een paard. Haar moeder zat al te wachten met een paar heerlijke croissantjes en eieren. ”Kom lekker aan tafel schat ik heb je lievelingskostje voor je gemaakt.” “Een boterham met gewoon een ouderwets eitje.” “Oh lekker mam, dankjewel.” “Oh ja enne Irene, er is vandaag een lange

Citaat:

brief van Noortje voor je gekomen.” “Oh, bedankt mam ik zal hem vanavond uitgebreid lezen maar ik ga zo eerst even Robie rijden in de dressuurbak.” “Of heb je dadelijk rijlessen in de dressuurbak?” “Nee hoor meisje ik ga dadelijk met de lessen lekker naar buiten.” “Het is heerlijk weer.”

Daarna ging ze lekker Robie lekker wassen en poetsen dat wassen was wel weer eens nodig. Ze manen en staart waren vet en hij zat helemaal onder de stof. Is natuurlijk helemaal niet zo gek in de zomer hè met dat rollen in de weitjes.

“Robie doe normaal!” Riep Irene tegen Robie, Robie liep met zijn hoofd te schudden hij vond dat sop ook altijd zo’n leuk spektakel. Hij probeerde er naar te happen en het op te eten. Dat leek hem wel wat. Irene moest prompt ook wel lachen wat zat hij nou weer voor mals uit te halen?…Maar goed ze moest nu wel even verder gaan als ze nog zou willen rijden. Ze zette hem vast, waste hem even goed en begon hem lekker droog te borstelen. Hij blonk weer eens in de zon. Ze deed hem zijn groene sjabrak om met zijn bandages en liep naar de bak. En ja hoor ze zat er nog niet op of hij begon te klieren. Dan zag hij er nog wel zo mooi uit maar braaf zijn?…Nee, nee. Ze zette hem lekker aan het werk. Ze maakte een paar passages en daarna werd hij al weer wat rustiger hij gaf toe. Irene glimlachte en ging hem lekker door t bos uitstappen. Hij brieste blij.

Toen ze thuis was het al tijd voor het diner. Ze zouden lekker gebakken aardappeltjes eten met sla. Zoals altijd schrokte Irene het naar binnen, want ze wilde zo na het eten die brief van Noortje gaan lezen en ze wilde haar dagboek weer eens bijwerken. Daar had ze al dagen geen tijd meer voor gehad. Na het eten vluchtte ze naar boven voordat ze de afwas weer eens zou moeten doen. En opende de brief van Noortje. Het was inderdaad een lange brief over dat ze heel graag zou willen komen helpen met het ponykamp dat ze toch niet op vakantie ging en allemaal vragen natuurlijk, van waneer. Blabla. Irene begon met een hele lange brief terug. Ze schreef over dat ze dan samen plannen konden gaan maken over wat ze gingen doen die week. Want zij, Irene en Noortje mochten de leiding gaan helpen dus zelf eigelijk ook leiding spelen. En dat vonden ze wel wat. Volgende week mocht Noortje al overkomen als ze kon, en dan zou Irene haar op komen halen. En aan het einde van de brief schreef ze

P.s Ik ben verliefd!

Toen deed ze de brief dicht en ze zou hem maar gelijk op de post doen dan zou hij er morgen al zijn. Daarna begon ze haar dagboek maar weer eens bij te werken over de afgelopen dagen. Over dat ze naar Noortje was geweest alle problemen rondom Rosie en de wedstrijd met Robie dat ze lekker 1e was geworden. In de tussentijd was het al flink laat geworden en ze wilde nog eventjes op de msn dus ze linke de msn aan en begon een gesprek met Lisa en Eva.

Citaat:

Irene: Eeeeeeeeej….
Eva: Eeeeeeeeej….
Lisa: Eeeeeeeeej….
Irene: Zullen we morgen lekker naar die nieuwe paardenwinkel in de stad gaan met zijn drieën?
Lisa: Ja, leuk ik moet weer eens een nieuwe rijbroek hebben! ( ben te dik aan t worden) lol!!:P:P
Eva: Lol, nee hoor ik ga ook mee ik moet ehm… ik moet eigelijk niks hebben maar ik vind het altijd wel gezellig. Dus ehm… hoe laat dan?
Irene: Nou, ik zie jullie wel gewoon hier bij stal! En dan spreken we af maar ik moet nu echt gaan ik ga nog effe lekker dromen bij de paardjes en dan ga ik ook maar slapen doeidoei!!(K)(K)(K)
Eva: doeidoei(K)
Lisa: doeidoei(K)(K

En ze linkte de msn uit. Liep nog even over het erf naar de paardjes even Loana checken en
Natuurlijk Robietje. Toen ze bij Loana aankwam zag de dat de tepels een beetje vochtig
waren. Hmpff… dat was toch wel een beetje vroeg maar wel leuk dat betekende dat er weer
een veulentje in het vooruitzicht was. Weer een klein dondersteentje op het terrein het bracht
altijd weer veel plezier in het voorruitzicht. Ze aaide Loana nog even en zette haar binnen in
stal dat was maar beter voor der dan. S’nachts binnen overdag wel gewoon buiten. Daarna
liep ze nog eventjes langs Robie maar die lag al te slapen in diepe rust. Ze gaf hem een kus en
vertrok gauw naar huis.

“Mama, Loana haar tepels zijn al vochtig, ze is al een beetje aan het speenen “Oh, dat is
snel!” maar wat Irene al verwachtte haar moeder vond het ook leuk. “Maar ga nu maar gauw
slapen meisje, kun je morgen al vroeg bij Loana gaan kijken. “Oke, mam doeidoei, slaap
lekker.”

De volgende ochtend on 5.30.

Ring, ring,,, daar ging de wekker al weer. Fff….. Nu al opstaan. Maar gauw drukte ze die gedachte weg want ze wilde gauw naar Loana gaan kijken. Ze stond op pakte even gauw een douche en kleedde zich aan. Zoals gewoon was het weer een slobbertrui met een rijbroek. Toen ze beneden was had haar moeder al een ontbijtje voor der gemaakt, en natuurlijk maakte ze er geen tijd voor, maar werkte ze het als een sneltrein naar binnen. Daarna liep ze naar Loana toe. Niemand had haar nog buiten gezet wat gek? ….Dan zou ze het zelf maar doen. Het was ook nog vroeg vandaar waarschijnlijk. Ze deed bij Loana het halster om en nam haar mee naar de wei. Ze stond nog een beetje bij Loana te dromen toen ze ineens opschrok Eva en Lisa kwamen eraan. Ze vertelden hun gelijk over Loana hun natuurlijk ook helemaal door het dolle weer een kleintje erbij.

Even later in die nieuwe paardenwinkel(The Horses)

“En hoe staat hij mij?” “Deze broek…?” Vroeg Lisa. “Lekker knalroze, ik zal hem nemen.” Zij Irene. Irene zelf stond te kijken bij een heel mooi boek over fokken dus ook over bevallingen en over de stamboeken daar had ze er wel al heel veel van maar deze nog niet. Hij was net nieuw. Het leek haar wel een leuk boek. Hmpff… “Zal ik hem nemen?” Vroeg Irene aan Eva. “Ja, joh. Dus Irene en Lisa