Ik heb een paar gedichten gemaakt.
Ze hebben geen naam, ik weet niets te verzinnen.
Dit zijn ze:

Gedicht 1

Ik ontmoette jou voor het eerst op die boerderij,
je was een prachtige Arabier.
Je had een prachtig hoofd, maar keek niet blij,
toen ik in je buurt kwam vertrok je geen spier.
Je leek erg tam, maar dat was je niet,
ik zag de angst aan je gezicht.
Je leek te zeggen: Nee, je doet me verdriet,
je leek ook niet te houden van licht.
Altijd stond je in de donkere hoek van je stal,
je kwam nooit in de zon.
De buitenwereld interesseerde je geen bal,
er was helemaal niets wat jou schelen kon.
Niemand kon bij jou in de buurt komen,
dan werd je helemaal gek.
Over een vrije wereld had je nooit kunnen dromen,
daarom had je ook nooit trek.
Je voerbak bleef elke avond vol,
je eigenaar vond het maar raar.
In jouw leven speelde zij geen rol,
je had het heel zwaar.
Niemand wist wat er met jou aan de hand was,
iedereen vroeg het zich af.
Toen je losgebroken was wist je eigenaar het pas,
zij was dan ook de enige die echt om je gaf.
Je werd als 3 jarig paard gevangen door een jager,
je was helemaal in paniek.
Je werd helemaal mager,
dat vreselijke gebeuren maakte je helemaal ziek.
Als eigenaar liet ik je vrij,
je rende de wijde wereld in.
Je was weer helemaal blij,
het leven had voor jou weer zin.

--------------------------------------------------------------------------------

Gedicht 2

Een paard zoals jij, daar is er geen een van,
geen ander paard kan wat jij kan.
Mij aan het lachen maken, dat kan jij als één van de besten,
en jij troost mij als ik het slachtoffer ben van pesten.
Mensen snappen niet waarom jij zo bijzonder bent,
ik wel, want ik ben degene die jou het beste kent.
Jij komt altijd blij aangalopperen als ik de wei in kom,
en als ik met jou bezig ben, vliegt de tijd zo om.
Jij bent het belangrijkste dier in mijn leven,
jij bent het mooiste wat iemand mij ooit heeft gegeven.
Een paard zoals jij, daar is er geen een van,
geen andere paard kan wat jij kan.

--------------------------------------------------------------------------------

Gedicht 3

Geboren als een mooi veulentje,
opgegroeid op een rustige boerderij.
Als jaarling gekocht door een handelaar,
dat maakte je niet blij.
Keer op keer verhandeld,
gek werd je ervan.
Tot je op een dag,
Gekocht werd door een rustige, oude man.
Je werd niet meer doorverkocht,
de man was dol op jou.
Hij zag je als zijn beste vriend,
je stond nooit meer in de kou.
Toen kwam er een grote schok,
de man was er niet meer.
Je werd weer verkocht,
het deed je heel erg zeer.