Geplaatst Toen ik mijn paard in april in moest laten slapen na een ongeval, heb ik dit voor hem geschreven:
"Aros zal ik nooit vergeten,
Ik heb zo veel van hem geleerd.
Dat je soms moet geven en nemen,
Rechtvaardig en altijd heel beheerst.
Aros leerde mij mijn grenzen,
Maar kwam aan mijn wensen altijd tegemoet.
In het begin weinig sympathie,
Later volledige harmony."
Aros en ik in betere tijden...
Een "korte" uitleg van het gedichtje:
Het gedicht beschrijft de hele periode die we samen hebben doorgemaakt.
Aros was 9 jaar oud toen ik hem kocht en ik weet niet wat zijn geschiedenis was, maar mogelijk heeft Aros een moeilijk leven achter de rug gehad, al kon hij als je het precies goed deed enorm goed dressuur.
Hij kon vaak enorm opstandig zijn. De eerste paar maanden konden we helemaal niet met elkaar overweg. Hij protesteerde door te steigeren en minuten lang met zijn kop slaand rond te galopperen, zonder te willen stoppen. Op buitenrit was hij helemaal een ramp. Om de 5 minuten probeerde hij vanuit het niets plotseling met een ruk om te keren, en als hij niet om mocht keren ging hij minuten lang steigertjes maken. Als ik boos werd ging hij alleen maar nog meer uit zijn plaat, en als ik niks deed nam hij een loopje met me.
Ik ontdekte dat ik alleen iets met hem kon doen als ik een 100% gelijkwaardige en eerlijke compromis sloot.
Een beetje geven, en een beetje nemen dus. Toen ik dat doorkreeg ging alles opeens razendsnel en als ik precies de goede hulpen gaf en zacht was, maar toch enorm streng en consequent, liep hij de sterren van de hemel!
Dat geven en nemen was ook dubbelzinnig, omdat het tegelijkertijd op het oneerlijke einde van zijn leven slaat...
Aros leerde me ook beter rijden, omdat hij weigerde goed zijn best te doen, als ik zelf geen perfecte aanwijzingen gaf. Ik liep enorm tegen mijn grenzen aan en leerde ze door hem verleggen. Toen ik dat onder de knie kreeg, zorgde Aros dat we in zeer korte tijd veel wedstrijd successen behaalden!
In het begin konden we niet samen werken, maar later waren we echt een team. Toen Aros ingeslapen moest worden kon ik het niet accepteren, maar toch had ik vrede met het besluit, en Aros ook vermoed ik. Harmony dus.
Later bedacht ik me dat de naam 'Aros' een perfecte anagram is van wat hij mij geleerd heeft:
A van Acceptatie (Dat het leven soms moeilijk is, maar ook het accepteren van iemands wil en persoonlijkheid.)
R van Rechtvaardig (Behandel alle levende wezens op een uiterst rechtvaardige manier.)
O van Overtuigen (Overtuig jezelf en de rest van de wereld dat je het kunt en dat je goede kwaliteiten hebt.
S van Succes. (Heb je de 1e 3 letters voor elkaar, dan kan alleen Succes het gevolg zijn, onder normale omstandigheden.)
ben hier even stil van..
sterkte ..! 