Nou uhh voor een ''wedstrijdje'' ging ik ook maar eens een verhaal schrijven.
Hier komt ie!!
____________________________________________________
Peter
De bel klonk. Zuchtend stond ik op en pakte mijn tas. Even richtte ik mijn blik naar links, hij zat er nog steeds; Peter de jongen uit A3a. Mijn hart maakte even een sprongetje en ik bleef naar hem staren. Opeens keek hij deze kant op en mijn kop werd zo rood als een tomaat.
’’Kom op nou joh!’’ waren de woorden die mij tot bedaren bracht. Het was Tanitha, mijn beste vriendin sinds de middelbare schooltijd. We waren onafscheidelijk vanaf het moment dat we bij elkaar in de klas kwamen. ‘’Zo komen we nog te laat in de les!’’ Mopperend gaf ze me een duw in de richting van het grote schoolgebouw. Mijn blik dwaalde af van Peter en ik liep samen met Tanitha naar school. ‘’Heb jij het proefwerk wiskunde goed geleerd? Ik weet zeker dat Druifje weer zulke moeilijke vragen bedenkt!’’ Druifje.. ja onze wiskundeleraar, hij heet eigenlijk meneer Stuiven maar iedereen noemt hem Druifje. ‘’Beetje overgekeken..’’ was mijn afwezige antwoord. Tanitha kijkt me op een rare en doordringende manier aan. ‘’Zijn het je ouders?’’ Vraagt ze dan zachtjes. ‘’Humm’’ Was mijn antwoord en ik staarde voor me uit.
’’Als er iets is kan je altijd bij me terecht dat wéét je toch?’’ ‘’Jahaa dat weet ik wel!’’
zei ik geïrriteerd en stapte het lokaal in. Ik had geen zin in weer een discussie over mijn ouders. Ik liep naar mijn plek toe en zag dat Tanitha ook naar haar plek ging. Ze keek nog even bezorgd mijn kant op maar ik vermeed die blik door de andere kant op te kijken. Ik bukte me naar mijn tas om mijn etui eruit te halen en legde het op de tafel. Ik tikte met mijn pen en luisterde naar de gesprekken van de andere kinderen. ‘’Oké iedereen stil wezen nu!’’ was de stem van Druifje die de gesprekken deed ophouden. Hij keek streng met zijn kale kop door de klas en zijn ogen gleden langs de tafeltjes. ‘’Spieken mag maar als ik je betrap heb je een 1!’’ Zijn ogen stopten bij de tafel van Johan. ‘’En dat geldt al helemaal voor jou mannetje!’’ De blaadjes werden uitgedeeld en ik voelde me steeds zenuwachtiger worden. Door dat stomme gedoe thuis kon ik me helemaal niet meer concentreren.
‘’En hoe ging-ie?’’ Vroeg Tanitha toen de les was afgelopen. ‘’Ging wel, niet zo heel moeilijk..’’ Was mijn oneerlijke antwoord. ‘’Hey zullen we vanavond bij mij thuis huiswerk gaan maken?’’ ‘’Nèh niet zo’n zin in’’ zei ik en pakte een broodje uit mijn broodtrommel’’ ‘’Oké dan doe ik het wel weer alleen.’’ Zuchtend pakte ze haar pakje appelsap en begon te drinken. Opeens voelde ik een warme hand op mijn rug. Ik schrok en draaide me om. ‘’P-Peter..’’ zei ik stottert van verbazing. Ik kreeg een knalrode kop en keek verlegen naar de grond. ‘’Hey hoe gaat het met je?’’ Vroeg hij en ik voelde dat hij naar me zat te kijken. ‘’Goed hoor!’’ Ik zag in mijn ooghoeken dat Tanitha naar Peter zat te kijken. ‘’Ik vroeg me af of je ook zin had om met me naar de bios te gaan vanavond..’’ Ik keek van Tanitha naar Peter. Wat moest ik nou? ‘’Ga maar hoor!’’ zei Tanitha terwijl ze haar pakje in de prullenbak gooide. ‘’Lijkt me leuk.’’ Was mijn antwoord ik dwong mezelf hem even aan te kijken. Ik keek omhoog en zag zijn vrolijke springende haar en zijn vriendelijk staande ogen. ‘’Leuk! Dan haal ik je om 8 uur op oke?’’ ‘’Ja is goed’’ zei ik en zocht naar woorden om het gesprek tot een goed einde te laten verlopen maar ze kwamen maar niet! ‘’Wat heb jíj een geluk zeg!’’ Zei Tanitha toen Peter weg was gelopen. Ik keek haar een beetje niet-begrijpend aan. ‘’Ik haal je om 8 uur op!’’ Speelde ze Peter na een trok een gek gezicht. ‘’Je bent gewoon jaloers!’’ was mijn plagerige antwoord.
Ik opende de klink van mijn huis. De school was voorbij en ik had de hele weg op de fiets gedacht hoe het vanavond zal worden. Ik zuchtte nog eens diep en stapte naar binnen. Ja hoor.. dacht ik het niet! Ik deed alsof ik de troep op de grond niet zag en ik mijn ouders niet hoorde ruziën. Regelrecht liep ik naar mijn kamer en zette de muziek hard aan zodat ik even werd afgeleid. Na een uurtje hoorde ik iemand de trap op komen. Het klonk boos en ellendig. Snel deed ik de muziek wat zachter en deed alsof ik huiswerk aan het maken was. Opeens ging de deur van mijn kamer open. ‘’Susan? Eten!’’ In de deuropening stond mijn moeder. Ze had rode ogen en dat kon maar 1 ding betekenen; ze had gehuild. ‘’Ja ik kom eraan.’’ Fluisterde ik en kroop van mijn bed af en deed de muziek uit. Sloffend ging ik de trap af en ging aan tafel zitten. Ik zag mijn vader een tijdschrift lezen maar zijn ogen stonden kwaad. Mijn broertje links van mij zat te spelen met zijn autootje maar hij moest ophouden toen het eten kwam. Ik zuchtte en zat wat met mijn vork te spelen. Toen we allemaal aan het eten waren was het stil, niet gewoon stil maar akelig stil. Het was mijn moeder die met haar zachte stem de stilte verbrak. ‘’En Susan hoe was het op school?’’ Ik haalde mijn schouders op. ‘’Wel goed’’ zei ik terwijl ik een worteltje in mijn mond stak. ‘’Ik ga vanavond naar de film..’’ onee dat had ik beter niet kunnen zeggen. Mijn vader keek op van zijn tijdschrift die hij naast het bord had. ‘’Met wie?’’ Ik hoorde zijn stem krakend en hard. ‘’Peter’’ fluisterde ik en begon wat zenuwachtig op mijn stoel heen en weer te schuifelen. ‘’Peter wie?’’ Zijn stem klonk harder dan de vorige vraag ‘’Peter Schuurman..’’ zei ik aarzelend en ik keek naar zijn reactie. ‘’ Peter Schuurman?!’’ Bulderde hij en sloeg zijn tijdschrift van de tafel. ‘’Hoevaak moet ik je nog zeggen dat je niet met jongens mag uitgaan die 2 jaar ouder zijn!’’ Ik schrok van zijn reactie en stamelde: ‘’’M-maar u kent Peter niet eens!’’ ‘’Verdomme Susan! Luister nou eens!’’ Hij stond op en pakte mijn hand ruw vast. Ik gilde en keek wanhopig naar mijn moeder maar die was al net zo geschrokken als ikzelf. ‘’Je bent gewoon een slet!’’ Waren de woorden van mijn vader voordat hij me een mep voor mijn gezicht gaf en mijn hand losliet. Huilend rende ik de trap op en sloot mezelf op in mijn kamer. Ik pakte mijn knuffelkonijn Snuitje en drukte het stevig tegen me aan. Ik voelde met mijn handen aan mijn hoofd en lag te trillen in mijn bed. Ik pakte mijn mobiel en tikte met trillende vingers het nummer in van Peter. - - -08. Mijn vingers stonden trillend voor de belknop. ‘’Ja met Susan..’’ zei ik met trillende stem. ‘’Susan is er soms iets?’’ Vroeg Peter geschrokken. ‘’Nee-nee er is niks, het spijt me verschrikkelijk maar ik kan niet met je naar de film vanavond… doei! ‘’ ‘’’Susan??’’ Zei Peter nog maar ik had hem al weggedrukt. Ik gooide mijn mobieltje door de kamer heen en deed mijn hoofd tussen mijn knieën…
Laatst bijgewerkt door Eline op 11-06-05 23:16, in het totaal 1 keer bewerkt
Reden: Juiste tag in titel en MSN taal uit titel verwijderd.