nou heb fun

Iris lag op haar bed, verdrietig keek ze naar de krassen op haar armen en polsen.
Ongeveer twee jaar geleden was dit begonnen.
Nou ja niet alleen dit hoor, eigenlijk alle problemen waren er in een keer.
Ze had alles wat ze maar wou een super lief vriendje, een geweldige pony,
een goede relatie met haar ouders die nog samen waren en zelfs op school ging het goed.
Totdat ze naar de derde klas ging. Toen begonnen de problemen opeens
Haar pony Naico een super lieve fjord kreeg koliek, dat was niet zo raar want Naico was een luchtzuiger. Maar deze keer was het anders, erger dan normaal. Twee nachten lang heeft ze bij Naico geslapen, maar uiteindelijk moest hij toch worden ingeslapen. Niels haar vriendje begreep niets van paarden en kon niet begrijpen hoe je nou van zo’n vies beest kon houden.
Ze kregen steeds vaker ruzie en al snel ging het uit. En dan waren er nog de problemen op school. Natuurkunde was altijd haar beste vak, maar op de een of andere manier wist ze er niks meer van. En de leraar, het leek wel of hij haar altijd belachelijk probeerde te maken.
Maar dat beelde ze zich natuurlijk in, dat moest wel. Zelfs haar mentor zei dat.
Na steeds meer problemen op school, begon ze zich te ergeren. Niemand luisterde naar haar. Ze deden alsof ze gek was. En daar had ze nu wel een beetje genoeg van.
En vandaar dat ze twee jaar geleden tijdens de natuurkunde les, opeens zomaar uit het niets een kras op haar arm zette, zomaar met haar passer.
En het klinkt raar maar het voelde best fijn vandaar dat ze er nog een kras bij zette en dat luchte behoorlijk op. Het liefst had ze zich op dat moment helemaal open gekrast, maar Karin die naast haar, zat die zag het en pakte haar passer af.
“ben je helemaal gek geworden” schreeuwe Karin haar toe.
“Kom op kaar, ut is maar een krasje” antwoorde Iris daarop
Toen ging de zoemer, en terwijl Iris haar spullen in haar tas stopte, keek ze tussen haar wimpers door snel naar de leraar. Hij lachte een beetje eng, alsof hij blij was dat Iris in zich zelf snee.
Iris was blij dat de school uit was, dan kon ze tenminste naar huis waar niemand zich met haar bemoeide. Maar dat wou ze toch graag, dat iedereen zich met haar zou bemoeien, aandacht wou ze dat ? ze dacht van wel maar hoe wist je zoiets zeker ?
dit heb ik tot nu toe ik hoop dat jullie het wat vinden anders hoor ik het wel (maar kraak me please niet helemaal af....)