‘Jereau, kappen nou!’
De 14 jarige (bijna 15) Geany liep over straat, en de 17- jarige half Italiaanse Jereau reed op zijn scootertje achter haar aan.
Geany liep over de straten van de wijk Beukenberg. Beukenberg stond bekend als een achterwijk. Dat was het eigenlijk ook. Sommige huizen waren onbewoond en dichtgetimmerd, en Geany voelde zich nooit echt thuis tussen haar vriendinnen op school. Ze moest zich dan “inhouden”, netter zijn dan ze was. In Beukenberg hoefde dat niet. Daar was het normaal dat ze veel met jongens van de leeftijd van Jereau omging. Maar Geany had eigenlijk nooit echt anders gezien. Ze was dit gewend, en zag het al helemáál niet als een achterbuurt. Dit was gewoon haar thuis.
Ze was op weg naar haar vriendin Mindy. Jereau “achtervolgde” haar al de hele tijd, hij wilde haar met zijn scootertje brengen, maar ze wist zeker dat hij haar dan zou kidnappen naar de plaatselijke frituur.
‘Geany, kom op, weet je niet hoe groot de Beukenberg is?’ zeurde hij.
‘Nee Jereau, ik ga echt niet bij je achterop, dan kom ik nooit bij Mindy, bovendien is het nog maar 3 straten!’
‘Geany, die straten lopen op tot nummer 200 zoveel jij, en bovendien woon je aan de andere kant van de Beukenberg, kom nou achtero-hop ..’
Jereau zette extra een zielige blik op.
‘Nee ik weet wat jij gaat doen, jij kidnapt me naar de frituur, zoals altijd’ grinnikte Geany.
Jereau zeurde maar door, en uiteindelijk gaf Geany toch maar toe. Ze keek hem een tijdje aan, en pas toen merkte ze dat hij eigenlijk heel mooi was. Zijn zwarte haren waren waren zo mooi, en die zeeblauwe ogen eronder maakten hem helemaal onweerstaanbaar.
Ze klom achterop de scooter, en sloeg haar armen om zijn middel.
Jereau gaste hard, waardoor Geany even schrok en zich extra tegen hem aanduwde. Jereau glimlachte.
‘Werd je bang, honingbeertje? Suikerpotje? Zoetbeertje?’
Geany schoot in de slappe lach.
Binnen een paar minuten was Jereau de laatste 3 straatjes doorgecrost en stonden ze voor het huis van Mindy. Geany stapte af.
‘Hoe laat kom ik je weer halen?’ zei Jereau.
Geany wis niet wat haar overkwam.
‘Euh, sorry?’ grinnikte ze.
‘Zoals ik het zeg stomkop, ik kom je ook weer halen’ zei Jereau lachend.
Wilde hij haar écht komen ophalen? Wow, ze dacht dat dit alleen in films gebeurde. Kriebels kwamen in haar buik omhoog en het leek alsof haar maag een holle ruimte met vlindertjes was.
‘Euh, doe maar even voor 10-en, dan moet ik thuis zijn.’
Jereau vond het goed, maar wilde wel een zoen als bedankje dat hij haar had gebracht.
Geany wilde hem een zoen op zijn wang geven, maar ..
Het is m'n eerste en nu nog niet echt spannend, maar dat wordt het hoop ik nog wel.