Een paar weken geleden is de hond van een goeie vriend overleden..
Toen moest ik meteen denken aan de tijd dat ik mijn hond verloor en dacht dat ik er nooit overheen zou kunnen komen!
Ik heb dit gedicht voor hem gemaakt.
Ze is weg,
Maar ook helemaal verdwenen?
Zomaar uit je geheugen gewist,
Nee, zo mag je niet denken.
Samen altijd gelukkig, blij en enthousiast,
Maar nu, zomaar uit elkaar gerukt,
Zij die jou alleen achter laat,
Met vooral veel pijn en verdriet.
Maar ook jij weet,
Ze kan er niks aan doen,
Je weet dat het beter is,
Ooit wordt deze pijn minder en kan je weer lachen.
Denken we samen terug aan de tijd samen met haar,
Maken jullie weer lol,
In jou gedachten,
Nee lieverd, je zal haar nooit maar dan ook echt nooit,
helemaal vergeten!