Bokt.nl

Citaat:

Het was zaterdag ochtend. De dag waar ik altijd met mijn vriendinnetje naar de manege ga. Die ochtend belde Jessica vroeg. Ze belde af, ze had een verjaardag van haar tante. Ik vond het best jammer, maar besloot om toch te gaan. Mijn ouders hadden geen geld om voor mij les te betalen, maar ik was allang blij als ik iemand mocht helpen met poetsen. Ik had me warm aangekleed omdat ze op het journaal hadden gewaarschuwd voor winterweer.

Aangekomen op de manege stond Ruben zijn paard te poetsen. Hij had een groot werkpaard die voor de kar ging. In de bak was Cleo aan het rijden. Ik vond haar ontzettend goed rijden, en deze keer ook weer. Ik ging aan de kant staan kijken. Vol bewondering keek ik naar hoe zij haar paard schouderbinnenwaarts liet lopen. Toen ze klaar was vroeg ze aan me; "Wil jij Antromeo wel even voor me uitstappen?". Natuurlijk wilde ik dat, en een minuut later zat ik op het top paard Antromeo.

Citaat:

Jessica moest erg schrikken, maar ik wist dat ik dit kon verwachten. Ik ging bij haar zitten, en MadeStar zuchtte is diep. Ze legde haar hoofd op mijn knieën. Jessica kwam er ook aanlopen, en aaide MadeStar over haar hoofdje. Op dat moment kwam Jerrold binnen. Hij leste bij deze manege, en vond echt dat hij de beste was. Hij had altijd wel een groepje om zich heen staan waar hij tegen opschepte. Hij liep langs ons en deed net alsof hij ons niet zag. Hij vond zichzelf veel beter dan ons. Gauw daarna kwamen er meer, de lessen zouden over een paar minuten beginnen. Wij gingen maar weg, want die manegeruiters en amazones denken dat wij niks van paarden weten, en worden dan altijd gepest. We liepen de kantine binnen en daar zat Ruben. We gingen bij hem zitten, en bestelde warme chocolademelk. De les begon, Anne kwam binnen; de nieuwe instructrice. Toen ging ik in mijn gedachten weg, ik droomde in mijn gedachten over dat ik leste op MadeStar, en dat we gingen springen, nog niet eens echt hoog. Ruben haalde me uit mijn gedachten. Hij zei dat hij het jammer vond dat ik gister avond niet meeging, en dat hij nog helemaal het ruiterpad af was gedraafd. Ik kreeg haast het idéé dat hij me zat te jennen, maar dat liet ik niet merken.

Citaat:

We schrokken toen we de tijd zagen. We waren er al meer dan een uur. Wat als onze ouders bezorgd werden en dat ze naar school gingen bellen? Er was helemaal geen studie-uur wiskunde. We stapten snel op de fiets naar huis. Onze ouders hadden niks gemerkt, ze dachten dat we op school waren blijven hangen bij het knikkeren ofzo. Ik ging snel aan mijn huiswerk, anders moest ik dat vanavond doen. Mijn moeder riep me voor het eten; aan tafel was het stil. Toen begon mijn vader ineens. Hij had een nieuwe baan. Hij was heel blij, hij ging hier meer verdienen, en gunde mij de kans om op paardrijden te gaan. Ik wist niet wat ik moest zeggen. Geweldig! Er kwam uit; “Wat leuk pap, wanneer mag ik beginnen?” Papa antwoordde; ‘We moeten eerst even informeren wanneer er plek is, we proberen zo snel mogelijk.’ Ik was super blij. Toen we klaar waren met eten belde ik gelijk Jessica op. Ik vertelde het haar, en zij vroeg meteen of ze mocht helpen met poetsen en opzadelen dan. Natuurlijk mocht dat, leuk! We besloten morgen weer naar de manege te gaan. We hadden morgen om half élf vrij, als we dan wat drinken meenamen konden we gelijk door. Toen we de volgende dag aankwamen liepen we eerst door naar MadeStar. Ze stond alweer. We kregen een zacht hinnikje als welkom. Ze zag er goed uit. Daarnaar gingen we naar de kantine, ik hoorde dat mijn vader al gebeld had, en dat ik zaterdag kon beginnen, dus al over 2 dagen! Ik kreeg een fijn gevoel in mijn buik. Dan zou het eindelijk gebeuren, echt een uur lang op de rug van een paard zitten. Ik zag dat het gezicht van Jessica wat betrok. Ik zij dat zij hem mocht uitstappen, en mocht helpen met poetsen en zadelen. Ze knikte, en we bestelden weer wat drinken. Ik nam deze keer ranja, en Jessica water.