Geplaatst liep verloren
in mezelf
vond geen teken
waarop ik me kon baseren
toen kwam jij
je liep voor me op
leed me langzaam
door mijn gedachtes
nog steeds
wandelen we hand in hand
mezelf begrijpen
is haast onmogelijk.
dankje voor je steun.
Dankje voor je geduld.
Niets is voor eeuwig,
maar jou zal ik nooit vergeten.
zoveel mensen
die rond me leven
heel erg veel personen
wie ik vrienden noem
toch diep vanbinnen
zo eenzaam,
een gevoelige leegte
waar ik vriendschap mis
zoveel bekende
die me kunnen verdragen
maar die niet zoals vrienden
echt om me geven
1ste gedicht is eerder een 'bedankje' naar een vriend van me.
Omdat hij me echt goed helpt enzo.Het 2de...Spreekt voor zichzelf denk ik.
rotspelling. Kblijf fouten maken 