Geplaatst medogenloos wakker. Ik zie hoe de bliksem probeert om alles te raken wat hij kan raken.
Ik vraag me wat af, wanneer wij nou een soort 'kooi' in de lucht bouwen die volledig afgesloten was.
Zouden wij dan nog last hebben van deze woeste buien van het weer?
aan de andere kant...Kan ik het wel begrijpen, het weer is boos, en kan zichzelf niet beheersen. Het
kan zich niet opsluiten tussen muren zoals ik, inwendig ben ik heel erg boos! Nee niet boos...Of toch?
nee ik ben verdrietig, en daar door ben ik boos! Maar uiterlijk...Lijk ik neutraal, nee je ziet niet dat ik echt
boos ben. Je zou hoogstens denken dat ik...mijn dag niet heb. Ja zo kunnen we het omschrijven!
ik leef tussen muren. Tussen muren van ijs! Vanbuitenaf zie je niets, ik reageer altijd koel. Maar
als je een gat kan smelten in mijn ijs, dan kan je zien hoe boos en verdrietig ik eigenlijk ben! Maar.
Of jou vuur en moed heet genoeg is om mijn muur te smelten, das natuurlijk dé vraag.
Nogmaals kijk ik naar het weer. Kon ik dat maar...Kon ik maar eens alles eruit gooien. Maar mijn muur
verbied me dat, en ik kan m niet smelten.
neen, tis niet wat ik éigenlijk wou, maar tis een eerste idé
heb t in een opwelling geschreven en dan euh 
dan lukt t nooit zo... 