Kon er geen titel voor bedenken..Het zonlicht weerkaatst in het zilverlangzaam glijd mijn hand naar het handvatik pak het vast, en zet het op mijn armvoorzichtig zet ik een snee in mijn armen ik zie hoe het bloed er van af druppeltGiechelend van genot zet ik er nog éénen nog één, en nog één..Zuchtend van opluchting laat ik me zakken op mijn bedTevreden kijk ik naar het kunstwerk op mijn armLiever ga ik nog door, maar dalijk merkt mam hetHet is stil op mijn kamerIk zet de muziek maar zachtjes aanIk ga weer liggen en denk dan bij mezelfWas het maar vast mijn tijd om te gaan..[edit; typfout]
wouw.. heel mooi geschreven hoor..zit m nou al voor de 3e keer met kippevel te lezen..ben er voor je hoor meis
kan er niet aan doen,maar het spreekt me niet aan...ik vind het meer een verhaal en echt niet poetisch geschreven zeg maar... het blijft toch een kippenvelgedicht
Het laatste stuk raakt me echt.. Jammer dat de rest niet poestisch is enzo.. maar toch straalt het gevoel uit.Mooi
sjemie schreef:Het laatste stuk raakt me echt.. Jammer dat de rest niet poestisch is enzo.. maar toch straalt het gevoel uit.Mooi K heb juist om het eens anders te doen nietheel het gedicht poestisch gemaakt Maar bedankt voor de reacties..