Nooit meer

Nooit meer sta je daar in je stal
Nooit meer zal ik op je rijden
Nooit meer zal ik je los kunnen laten in de bak
Nooit meer zal ik je kunnen knuffelen
Nooit meer kunnen we samen springen
Nooit meer zal je bij me kunnen bokken
Nooit meer zie ik je staan in de wei als ik uit school kom
Nooit meer hoor ik je hinniken
Nooit meer samen op buitenrit
Nooit meer je zachte neus tegen me aan
Nooit meer je mooie glanzende vacht borstelen
Noot meer je mooie bruine ogen die me aankijken
Nooit meer gezellig bij je in stal
Nooit meer tegen je aan
Nooit meer ga je uit mijn hart en mijn gedachten
Nooit meer zal ik je vergeten

Voor altijd zal ik je missen
Voor altijd zal ik aan je denken
Voor altijd blijf je in mijn hart en gedachten
Voor altijd blijf ik van je houden

Solo, ik zal je niet vergeten!
Solo, † 16-05-2003

[size=9]Dit gedicht heb ik bijna 2 jaar geleden geschreven toen mijn paardje afgemaakt moest worden. Ze was kreupel, we hadden alles geprobeert maar ze had veel pijn. Nog steeds denk ik aan haar.. en ik zal haar nooit vergeten [/color]