Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-02-05 20:07

[ged] stress...

Geplaatst door de TopicStarter : 09-02-05 20:07

Achtergebleven
Het is donker en tien uur in de morgen
onweer staat op het punt met
luide kelen zijn woede te beschreeuwen,
Donker is het land, je ziet geen hand voor ogen.

Wolken drijven over terwijl het land stil is,
het is een stilte die op het punt staat om over te gaan
in luid geschreeuw wordt de wereld getekend,
littekens hangen aan de poorten van het hemelrijk
tekens die ons oud en grijs gemaakt hebben.

Een donkere illusie wordt ons voorgehouden in onze donkere maatschappij;
donker glas staat tussen mij, de wereld en het leven
ontsnappen is onmogelijk, de doorgang
onbereikbaar te nauw, de zon komt door
de wolken heen, en deinst langzaam weer terug

naar de plaats waar hij hoort achter
de wolken...

Laatst bijgewerkt door Eline op 11-02-05 10:25, in het totaal 1 keer bewerkt
Reden: Denk aan de [ged] tag in je titel!

**Geplaatst**: 09-02-05 20:23

Re: gedichtje: stress...

Geplaatst: 09-02-05 20:23

Hmm; hij spreekt mij niet zo aan,.. Weet alleen niet zo waarom. Bloos

**Geplaatst**: 09-02-05 22:03

Re: gedichtje: stress...

Geplaatst: 09-02-05 22:03

_thessie_ schreef:
Hmm; hij spreekt mij niet zo aan,.. Weet alleen niet zo waarom.

Dat gevoel had ik ook

**Geplaatst**: 09-02-05 23:07

Re: gedichtje: stress...

Geplaatst: 09-02-05 23:07

Hehe nou; hij spreekt mij lekker wel aan, puh. Hij spreekt me zelfs heel erg aan kan ik je zeggen Lachen

Maar ik denk meer dat je hier een hele, héle mooie korte tekst van kan maken, ipv een gedichtje. Dus nog wat van die mooie dingen toevoegen en het wat langer maken, en er dan een [TXT] van maken, want als gedicht is het ook mooi maar leest het niet zo lekker. En het dan wat anders opschrijven enzo, en nouja, dan denk ik dat het zeker meer mensen aanspreekt!

Citaat:
Achtergebleven. Het is donker en tien uur in de morgen, onweer staat op het punt met luide kelen zijn woede te beschreeuwen. Donker is het land, je ziet geen hand voor ogen.

Wolken drijven over terwijl het land stil is.. Een stilte die op het punt staat om over te gaan in luid geschreeuw, waarin deze wereld getekend wordt. Littekens hangen aan de poorten van het hemelrijk; tekens die ons oud en grijs gemaakt hebben.

Een donkere illusie wordt ons voorgehouden in onze donkere maatschappij; donker glas staat tussen mij, de wereld en het leven. Ontsnappen is onmogelijk, de doorgang onbereikbaar, te nauw.

De zon komt door de wolken heen, en deinst langzaam weer terug naar de plaats waar hij hoort.. achter de wolken.

Zo zou ik het al heel mooi voor een tekst/gedichtje vinden bijv, maar misschien is het wel gewoon een questie *kwestie?* van smaak Lachen

**Geplaatst**: 10-02-05 11:54

Re: gedichtje: stress...

Geplaatst: 10-02-05 11:54

ik vind juist de manier van Tinusjuh heel mooi..
het gedicht zelf spreekt me niet zo heel erg aan maar juist het leuke vind ik wel hoe het is opgeschreven Lachen

**Geplaatst**: 10-02-05 12:59

Re: gedichtje: stress...

Geplaatst: 10-02-05 12:59

mooi geschreven hoor.
maar het stoort me nogal dat je twee keer 'op het punt staan van..' gebruikt.
ook zit er in de laatste 'alinea' ( Bloos

) een hele lange zin die er niet zo in staat. ik zou die in 2 doen en de helft op de volgende 'regel' ( Bloos

) zetten

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-02-05 21:41

Re: gedichtje: stress...

Geplaatst door de TopicStarter : 10-02-05 21:41

marjoke schreef:
maar het stoort me nogal dat je twee keer 'op het punt staan van..' gebruikt.

Ik zal proberen het 'op het punt staan' iets anders te doen. Bedankt voor de reacties. Ik zal eens kijken wat ik er aan kan veranderen.