
Deze gevoelens in het gedicht komen trouwens niet van mij voordat iemand daarover begint.

Diep in mijn ogen
Zie je de haat en de pijn
Je wilt het niet geloven
Dat ik nooit echt blij zal zijn
Zichtbaar op mijn polsen
Zie jij tekenen van wanhoop
Je ziet nu eindelijk in
Dat ik op de rand van de afgrond loop
Altijd in mijn gedachten
Zie jij littekens van het verdriet
Je wilt me graag helpen
Maar je weet, dat lukt je niet..