Hoor je het niet?
Mijn stem,
woorden fluisterend,
die voor jou bestemd zijn.
Zie je het niet?
Mijn ogen,
zoekend in de menigte,
naar jouw gestalte
Voel je het niet?
De lucht,
die lijkt te trillen,
als ik jou in de ogen kijk.
Merk je het niet?
Mijn handen,
ongecontroleerd,
als jij in de buurt bent.
En weet je niet,
dat ik stiekem,
ontzettend veel,
om jou geef?
- - - - - - - - - -
Verleden
Ik zou me,
willen vastklampen
aan de wind.
Om mee
te worden gevoerd
naar het verleden.
De toekomst,
ver achter me te laten
en gewoon terug gaan.
Naar het verleden,
dat al vast staat
en zekerheid biedt.
- - - - - - - - - -
Over
Ik ben bang,
bang voor de woorden.
Woorden die,
als ik ze uitspreek,
een eigen leven krijgen.
Toch moet ik
en dwing ik mijzelf,
het te zeggen.
Gewoon te zeggen,
alsof het zo hoort.
Dus ik spreek,
vertel jou dat,
het nu over is.
Hetgeen wat er eigenlijk,
toch al niet was.
Want ik moet verder,
met het leven.
Niet blijven hangen,
in deze waas,
van onzekerheid.
- - - - - - - - - -
Poeh.. was in de dicht-mood maar erg veel zinnigs kwam dr niet uit eigenlijk

