in mijn ogen gekeken?
eens vijf minuten,
mijn echte vrolijkheid bewonderd?
waarom keek je niet?
was het zo vanzelfsprekend?
ben je daarom zo boos,
dat ik niet meer lach?
nooit dat beeld onthouden
van zorgeloze ogen.
en nu heb je spijt,
dat je ze niet meer kan zien.
weet niet waarom ik m schreef...Hij kwam er gewoon uit
