Nu is je tijd gekomen
Wanneer het verleden je de rug toekeert
En ‘vaarwel’ over zijn lippen stroomt
Wanneer planten hun betere tijd gekend hebben
En de bladeren van de bomen vallen
Wanneer de zon zal ondergaan
En nooit meer zal opkomen
Wanneer er nooit meer oorlog zijn zal
En er altijd vrede is
Pas dan zal ik beseffen
Het is met mij gedaan
Voor alles dat ik nog wensen wou
Voor alles wat ik voordien dacht
Voor alles waarmee ik nog spelen wou
En alles waar jij om lacht
Is er nu niet meer
De woorden die ik voor je had
Zijn gevlucht met de storm
Omdat ze bang waren
Dat ook jij
Ze zou opsluiten
Ergens ver vanbinnen
Net zoals ik dat voordien gedaan had
Ze waren bang
En zijn gevlucht
Omdat je me kwetste
De woorden zijn gevlucht
Naar het onbekende
Gevlucht naar een ander
Gevlucht naar ergens
Waar geen angt was
Angst je te verliezen
de 2 laatste gaan een beetje over het zelfde, wat vinden jullie het beste?
ze stellen niet veel voor ik weet het maar wat vinden jullie er toch van?
maar ik had super veel zin om gedichten te schrijven maar het kwam er gwn niet zo vlot uit
opbouwende commentaar is meer dan welkom
