Geplaatst 
Voor de rest zijn het gewoon mijn gedachten op papier, deze keer niet in de vorm van een verhaal, maar van een gedicht 
Heel even dacht ik dat ik het kon maken
Heel even dacht ik dat ik het kon halen
Heel even dacht ik dat ik je kon vergeten
Heel even dacht ik dat ik je kon haten
Heel even dacht ik dat ik je voor altijd los kon laten
Ik kan het niet maken,
Ik kan het niet halen.
Ik kan je niet vergeten,
Even min kan ik je haten,
Zelfs niet loslaten.
Maar heel even wil ik,
Dat je voor altijd verloren zou gaan…
Maar heel even wil ik,
Dat je voor altijd weg zou gaan…
Maar heel even wil ik,
Dat we samen terug in de tijd kunnen gaan…
Maar heel even wil ik,
Dat het ‘wij’ weer zou bestaan…
veel sterkte meis! 
Sterkte ,, 
:D 