Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-12-04 21:14

[verhaal] Afscheid

Geplaatst door de TopicStarter : 26-12-04 21:14

Afscheid

Tranen. Ze vloeien door en door en door. Ze kunnen niet meer stoppen. Ze komen overal terecht, op mijn handen, op mijn lichaam, op de grond. Ik zit op mijn kamer en kijk door mijn tranen heen naar het fotolijstje in mijn handen. Waarom moest je weg? Het was nog niet jouw tijd! Ik heb je nodig, jij bent mijn steun en toeverlaat. Zonder jou lijkt mijn wereld zo leeg! Het is nu wel 1 week geleden en niemand hier lijkt er nog moeite mee te hebben. Ik wel. Alleen ziet niemand het, ’s nachts in bed heb ik alle gelegenheid om te huilen, tranen van verdriet, tranen van pijn, tranen voor jou. Oh lieve kleine Cheeta, waarom moest je weg? Je was nog zo jong, te jong naar mijn mening. Maar toch moest je weg van mij. Ik mis je lieverd!
Ik leg het fotolijstje weg en kijk op mijn wekker. Ik zie dat het al bijna 12 uur is. Tijd om te slapen. Rustig val ik in slaap en droom over Cheeta, dromen waarin ze nog leeft, dromen waarin ze vrolijk om me heen springt als ik naar buiten loop. Ik voel niet dat de tranen over mijn wangen stromen terwijl ik verder droom.
De wekker gaat. Loeihard. Het schettert na in mijn oren wanneer ik de wekker eindelijk heb uitgedrukt. Ik voel de opgedroogde tranen op mijn wangen en weet dat ik weer hetzelfde heb gedroomd, zoals elke avond de afgelopen week. Ik stap uit mijn bed en kleedt me om. Ik open de deur in de hoop daar Cheeta te zien maar ze zit er niet. Het enige overgebleven deel van haar zijn de krassen die ze elke ochtend opnieuw in mijn deur maakte wanneer ik weer eens te laat mijn bed uitkwam. Het is raar dat ik nog steeds hoop dat ze weer achter de deur komt te zitten als ik de deur open, het kan helemaal niet zeiden mijn ouders toen ik erover vertelde. Ze zeiden keihard; Ze is dood, zet je er over heen. Ik heb dat geprobeerd! Echt waar! Maar het wou gewoon niet. Het gemis werd alleen maar erger en erger. Tot vandaag nog steeds. Ik kan me er gewoon niet overheen zetten.
Ik heb het met vanalles geprobeert! We hebben nu een kitten in huis, mijn ouders dachten dat ik daardoor Cheeta zou vergeten; Niet dus. Ze hadden alle foto’s weggehaald, in de hoop dat dat zou werken; Niet dus. Mijn enige conclusie is dat ik haar nodig heb.

Nou? wat vinden jullie ervan?
misschien is t een beetje emotioneel maar dat komt omdat ik er gedeeltelijk mijn gevoelens in heb verwerkt....

**Geplaatst**: 26-12-04 21:20

Geplaatst: 26-12-04 21:20

Ik vind het een heel mooi verhaal!!
Goed gedaan!

**Geplaatst**: 26-12-04 21:49

Geplaatst: 26-12-04 21:49

ik vind het ook een mooi verhaal