Heb een gedicht geschreven voor de eigenaar van Taverno. Sommigen hier op bokt weten wel wat er aan de hand is.
Mijn lichaam gaat weg, Maar mijn ziel blijft hier. Zolang jij mij niet vergeet Zal ik blijven waken over jou!
Ooit zullen wij elkander weer treffen. Dus treur niet te veel. Onze tijd was leuk samen, Toch? En onthoud dan dat.
Dat ik de strijd nu aan het verliezen ben Betekent niet dat we geen plezier meer kunnen hebben Juist nu moeten we blij zijn Nu je mijn lichaam nog kunt raken.
Jij hebt voor mijn lichaam gezorgd. Ik voor jouw plezier. Samen deelden we ook leed. Dat versterkte ook onze band.
En die zal nooit verslappen als mijn lichaam weg is, Toch?