Geplaatst Dat was wat je tegen mij zei.
Maar ondertussen zoen je wel met mij.
Je doet zo lief tegen me op de momenten dat je me ziet.
En ik trap er telkens weer in, ook al weet ik:
Je meent het toch niet.
Ik geef om jou, en dan bedoel ik niet als gewone vriendin.
En hoewel ik weet dat jij dat niet voor mij voelt,
krijg je toch altijd wéér je zin.
Ik bel je, ik sms je, spreek je op msn aan.
Ik kan me niet herinneren wanneer jij dat voor het laatst als eerste hebt gedaan.
Ik wil zo niet doorgaan, ik kan het niet meer.
Dit alles doet mij iedere keer weer opnieuw zo'n zeer.
Je houdt me aan het lijntje, ik heb het heus wel door.
En hoewel ik veel om je geef, laat ik mezelf nu een keer voor.
Ik denk niet dat het lukt om je helemaal uit mijn geheugen te wissen.
Nee, ik zal jou nooit vergeten en ik zal je altijd blijven missen.
