Geplaatst de tijd van het jaar om mezelf te verbergen
in de hoop dat het niet opvalt.
de tijd van het jaar dat ik me kán verbergen
en wéét dat het niet opvalt.
de tijd van schrikken van mezelf
van 'niet vrolijk' en 'niet boos'
de tijd van huilen zonder tranen
de tijd van ziek en lusteloos
lange mouwen, losse mouwen,
niemand die mijn armen ziet.
en toch de hele dag die angst
en stiekem hopen, toch maar niet.
en dan aan iemand laten zien
met een stomme smoes
en flink ontkennen wat ik doe
en leven in een roes
alles gaat dan langs me heen
en niemand die me kent
ik lach maar, en ik doe alsof
jij weet toch niet wie ik ben
zo fake ik mijn leven bij elkaar
elke winter weer
ik ben een freak, dat weet je toch?
en telkens doe ik het weer.
ik doe het zelf, dát is zo eng
en nee, het gáát niet goed!
misschien wordt deze winter anders...
ik heb vanmorgen even in een kwartiertje zitten kloten.. eigenlijk vind ik het heel stom, en ik heb geen laatste zin, maar ik vind geen mooie afsluiting
het stond op mijn lj, en ik heb er net nog een beetje in zitten rommelen omdat ik er iets in wilde veranderen..
naja.. eigenlijk wilde ik het ook niet op bokt zetten omdat het best heel persoonlijk is enzo.. mgoe..
