Ik fiets over straat en het is donker...
Ik hoor meiden gillen van plezier, jongens hoor ik schelden op elkaar...
Hopen dat Sara nog thuis is!
*Tring tring* Ik belde aan, haar moeder deed open.
"Hoi, is Sara er ook?"
Daar verscheen haar hoofd al, "Had je het over mij?!".
Ik knikte, "Kom je mee naar m'n huis, pak snel je spullen!".
"Ja, ben zo terug."
Ik liep naar m'n fiets, haalde hem van het slot, huh...waar zijn mijn sleutels?
Iemand lacht spottend achter m'n rug, Berend, het zal ook eens niet...
De grootste etter van de klas, niet lelijk, maar vind me leuk!
"Wil je mijn sleutels aub terug geven?"
"Heey Sabrina, kom je?" Aldus Sara.
"Eerst m'n sleutels!" Ik werd nou kwaad.
"Berend, geef nu mijn sleutels!!!!" Weer spottend gelach.
Nou was ik het zat, ik trok mijn sleutels uit zijn hand en deed ze in m'n fiets.
"Kom je Sara?"
We waren bij onze stallen, er was een veulen geboren, Amira Indra Sanches.
Ze was ziek, longontsteking...
Ik kroop bij haar in stal, ik aaide haar teder.
"Meisje, verlaat me nu niet!" Fluisterde ik.
Ze stond op en gaf mij en Sara een likje, so cute.
Haar moeder bleef in een hoekje staan, "Wat is er Dundy Girl?".
Toen liet ze zich vallen, een harde klap, iets kraakte, haar botten.
"NÉÉ! Dundy Girl, niet jij, meisje!" Ik huilde, verliet ze me?
Ik rende weg, door de huiskamer naar de studeerkamer.
"Mama? Mam? Dundy Girl...Dundy...Ze-ze-ze..."
"Wat is er meisje, wat is er met Dun?"
Ik slikte, maar ik bleef huilen.
"Ze-ze-ze viel...NÉÉ...Een klap...haar b-b-botten..."
Mama liep mee.
Daar lag ze, onbewegenlijk, Amira lag bij haar, zo verdrietig.
"Bel de dierenarts!!"
--------------------------------------------------------------------------------------
Ik weet het dit is zo'n slecht verhaal...
Graag tips ofzo

Nadia