Geplaatst Onbehaaglijk trok ik mijn kraag hoger op en stapte flink door.
Brrrr.. Ik voelde me niet op mijn gemak.
Ik was in gedachten verzonken.
Wat een wereld tegenwoordig. Om elke hoek kijk ik eventjes, staat er geen man met een bivakmuts? In het donker voel ik me niet prettig.
Hoe zou dat komen? Sja..
Réné Steegmans, de jongen die werd vermoord omdat hij een aantal jongens tot de orde wilde roepen. Réné Steegmans, de dappere kerel die het aandurfde iets te zeggen, zijn dapperheid werd hem fataal
.Pim Fortuyn.
Al die mensen die zijn vermoordt Na een tijdje schrik ik op!
Een mevrouw loopt langs en groet me vriendelijk.
Ik groet terug, opgelucht.
Weer komen mijn gedachten en ik tot elkaar.
Ik loop een tijdje door, totdat ik iemand hoor schreeuwen.
Schreeuwen, van angst. Ik slachtoffer af. Ik pak het meisje bij een arm en trek haar mee. Ik zie net dat het bij mij op de hoek is en sleur haar mee naar binnen. Het arme kind is helemaal van streek, maar na een kopje chocomel is ze weer bij. De politie is gebeld en na een tijdje is het meisje opgepikt.
Verder weet ik niet wat er met haar gebeurd is.
De volgende dag kom ik thuis, blij dat ik een middagje vrij heb
.Mijn ma en tante zitten in de huiskamer. "Er is weer iemand vermoordt."
Ik schrik. Hier in de buurt? Schiet door mijn hoofd.
"Theo van Gogh." "Dé Theo?"
"Dé Theo. "
De beelden van het meisje komen boven.
Het kan ook dat meisje overkomen. Het kan iedereen overkomen.
Een fijne wereld, vol met moderne apparaten, maar met zo veel verdriet. Wie moeten er nog komen? Wie moeten er nog gaan? //
Sorry, ik moest vanalles van me af schrijven, bedankt voor het lezen
sorry voor degene die t niet met me eens zijn) 
helemaal gelijk! 
Dyyy hier op Bokt heet ook Dyantha 
