Emile
Wat heeft hij nou gedacht, gevoeld, geloofd?
Er is iets in zijn zotte kop geslopen,
Een ding wat ik niet snap erin gekropen,
Iets wat zijn denken doelloos heeft verdoofd.
Ik weet niet of ik boos op hem moet zijn,
Moet schreeuwen: ´Klootzak, ben jij nou mijn vriend?
Waaraan heb ik, in Gods naam, dit verdiend?´
Maar ja, wie heeft hier nou de meeste pijn?
Jij moet wel veel verdriet hebben gedragen,
Ik voel me schuldig dat ik het niet wist
En nooit eraan gedacht iets te vragen.
Jij hebt voor jou, maar ook voor mij beslist.
Kon nu de tijd maar even andersom.
Ik denk mijn hele leven lang: waarom…
Wat vinden jullie ervan?
