denk ik weer aan jou...
Bij elke tegenslag die ik onderga,
dwalen mijn gedachten af naar jou...
Elke keer als het wat minder gaat,
Denk ik hoe het was toen we nog samen waren...
Elke keer met stressvolle dingen,
denk ik terug aan de rust die jij uitstraalde...
Elke keer als ik bang van een paard,
denk ik, was dat maar jij...
Elke keer als een paard lief tegen me is,
zie ik jou in het ogen van het dier...
Elke keer als ik geniet,
denk ik aan de tijd dat wij samen genoten...
Elke keer als ik de kaarsjes brand,
zie ik jou lieve blik weer voor me...
Elke keer als ik in bed lig,
droom ik dat je nog bij me bent...
Elke keer als ik op de spullen stuit,
denk ik: die waren van jou...
Dingen weg doen, dat kan ik niet,
want die doen me denken aan jou...
Alles om me heen,
doet me weer terug gaan naar toen...
Het is geen last meer, wat het eerst was,
het is nu meer een lust...
Niet meer snel tranen om het jou niet is,
niet meer huilen omdat je er niet meer bent...
maar een glimlach dat je nog zo sterk in mij zit,
sterk in de herinneringen...
Na tranen van verdriet, de glimlach van herinnering...
~*~
Ik weet het, het laatste zinnetje is gejat, maar het zinnetje klopt gewoon zo goed.
Verder heb ik al in geen jaren meer een gedicht of iets in de richting op papier gezet, die ging er zomaar uit...
Niet spetterend, niet denderen, en niet goed, maar ben benieuwd wat jullie ervan vinden

Overigens is het Genderose, over wie ik het heb
