
Het is een drieluik, wat inhoudt dat ze onder elkaar aan een punaise op mijn kastdeur hangen.
Het scannen viel me een beetje tegen omdat ze groter zijn dan wat de scanner aankan en er dus nogal wat vanaf gevallen is, wat het juist een beetje meer tot eenheid maakt. Ook zijn de schilderijen nogal open van structuur, met her en der wat van het papier erdoorheen schemerend en dat is op de computer door het licht nu wel erg storend geworden. Maar goed. Dit is qua stijl mijn andere extreme, als je Eclipse (hier ook topic geweest) als het ene uiterste neemt.


En nu mogen jullie raden welke het zweefmoment is, welke de afzet en welke de landing.
En welke bevalt je het best?

) heeft nog erg veel pastelkrijt, het zweefmoment al wat minder en de afsprong eigenlijk niet meer, geloof ik. Het werkte namelijk nogal moeilijk. 