en ik kan het maar niet vergeten
ik kan niet slapen
ik kan niet eten
Door huilen krijg je
een opgelucht gevoel
en het wil maar niet komen
snap je wat ik bedoel?
Pijn blijft maar spoken
het gaat nooit meer weg
maar zou je het begrijpen
als ik je dit zeg?
Vaak snap ik ’t zelf ook niet
de pijn die maar blijft spoken
omgeven door verdriet
maar als jij mij ooit vergeeft
vergeet me dan niet.
Echt een hele andere schrijfstijl
