Geplaatst Gedachtes spoken rond
Maar mijn mond..
Blijft gesloten .
Je kijkt me aan
Ik kijk weg van je ogen
Want jij weet ook dat me ogen nooit logen
En ook nu niet doen
Je weet dat als ik je niet aan kijk
En zachtjes snikkend zeg
Dat ik je het een andere keer uitleg
Of dat er niks is
Je hebt het niet mis
Als je me dan niet geloofd
En wil dat ik je aan kijk
Je zorgt dat ik je ogen niet ontwijk
Want op het moment dat ik je aankijk
En ik niks meer zeggen kan
Beginnen me tranen harder te stromen
En zak ik in elkaar
Kijk ik weer van je weg
Omdat ik toch niks zeg
Gewoon weg omdat ik het niet kan
Ik je gewoon niet vertellen wat er echt allemaal mis is
Waar ik zo mee zit
Omdat ik zooo bang ben voor je reactie
*ookal eerder hier gestaan
op JH* 
