Geplaatst Afgelopen weekend mochten mijn pony Runa en ik meedoen als figuranten in een film. En wel voor de Nederlandse film Reiderland.
Super leuk natuurlijk!
Maar ja, als je op het grote doek mag verschijnen, moet je natuurlijk wel goed voor de dag komen. En hoewel ik best een mooi zadeldek heb wat goed bij de sfeer zou passen, wilde ik toch liever een wat luxer ogend dekje. En die had ik nog niet.
Wel had ik al jaren plannen om er eentje te maken. Perfect moment dus om daarmee aan de slag te gaan!
Ik neem jullie graag mee in hoe ik dat heb aangepakt. Let wel: ik ben allesbehalve een professionele kleermaker. Ik maak geen dingen voor anderen, alleen voor mezelf. Dat betekent dat ik volop aan kan klunzen en me weinig stoor aan hoe dingen horen. Mocht je wel veel verstand hebben van dit soort dingen dan zie je vast 100 dingen die ik anders/beter had kunnen doen. Als je het lief doet, mag je me best tips geven, maar ik ben best tevreden met het resultaat ondanks alles
Oké, gaat ‘ie dan!
Stap 1: de schets. Ik had wat restlappen stof gekregen van bokker Mariett al een tijdje terug. Op basis van die lappen en andere stukken die ik nog had liggen, heb ik een ontwerp gemaakt.
Daarna moet natuurlijk de boel uitgeknipt worden. Voor de maat heb ik een prachtig dekje van Mariett mogen lenen. Die heb ik op mijn stof gelegd en getraceerd. Daarna heb ik dat dekje heel ver weg gelegd zodat ik er niet per ongeluk de schaar in zou zetten.
Wel heb ik het dekje van rug naar buik ietsje langer gemaakt dan het voorbeeld, gewoon omdat mijn merrie iets meer real estate heeft om te overbruggen.
Ik heb geknipt: de buitenkant, de voering, en de binnenkant, alles x2 en gespiegeld. De buitenkant is velours, de binnenkant is katoen.
Daarna heb ik de schildjes en de ruitjes geknipt die aan het dekje komen te hangen. 20x, voor vijf schildjes aan beide kanten met voor- en achterkant. Geen idee, trouwens, of ze daadwerkelijk schildjes heten. Maar voor het gemak noem ik ze maar even zo…
De ruitjes heb ik precies zo uitgeknipt dat de bloemetjes in de stof mooi in het midden komen.
Ik heb ook wat extra ruitjes geknipt om te oefenen met het in elkaar zetten.
Bij de eerste poging vond ik de ruitjes te groot, zeker als je bedekt dat er nog wat breedte verloren gaat als ik de voorkanten en achterkanten aan elkaar zet. De tweede is daarom kleiner geworden.
Ik heb de stof van het schildje met een zigzag-steek aan de stof van het ruitje gezet. Zo hoopte ik op de kleinste kans op ongelijke, scheve ruitjes. Dat is redelijk gelukt, maar de volgende keer kan ik beter een wat brede zigzag gebruiken. En lijm.
Ook wilde ik een ruit-patroon in het dekje. Gewapend met een liniaal en een grote geodriehoek heb ik die eerst uitgetekend en daarna met extra dik sierdraad erop gestikt (met de naaimachine uiteraard).
Met hetzelfde sierdraad heb ik ook een sierband om de ruitjes heen vastgemaakt.
Toen was ik het precisiewerk hélemaal zat en heb ik de voering zo snel als ik kon aan de onderkant vastgemaakt. Lekker slordig, maar vast is vast. En met een beetje extra ruimte voor de naden zodat de voering daar niet dubbelgevouwen wordt.
En toen waren alle losse onderdelen klaar. Tot zover ging alles best goed. Oké, er waren een paar moment waarop het spoeltje op was voor ik aan het einde van m’n werkje was, maar dat hoort er nou eenmaal bij. Over het algemeen ging het best voorspoedig.
Tot zover. Tijdens het in elkaar zetten moest ik vaak denken aan deze tweet:
Vaak doe ik rechte lijnen zonder de boel vast te spelden. Zoals gezegd: ik maak toch alleen dingen voor mezelf, dus ik voel me vrij om lekker alle kantjes ervan af te lopen.
Maar de naad aan de onderkant die de binnen/onderkant aan de boven/buitenkant heb ik in totaal 6 keer gedaan. Voor de oplettende kijker: dat zijn dus twee naden. Drie keer per naad.
Nadat ik de eerste zijde na drie keer eindelijk goed had, dacht ik dat ik het trucje wel doorhad. En ja, de tweede keer vergde slechts twee pogingen om de naad mooi recht te krijgen. Ik was best tevreden met mezelf. Totdat ik zag dat die vervloekte schildjes verkeerd om zaten….
Goed, dat heb ik toch maar gefixt, ondanks dat ik ernstig overwoog de naaimachine maar aan de wilgen te hangen.
Dus, na alles úítvóérig vast te hebben gespeld en afgetekend, zat alles éindelijk vast en wees het allemaal de goede kant op. Ondertussen zijn de naden niet 100% recht aan beide kanten, maar geloof me als ik zeg dat dit een grote verbetering was ten opzichte van de eerste pogingen
Dus ik vind het helemaal prima zo. Met beide zijkanten naar genoegen in elkaar geflanst, konden ze eindelijk aan elkaar vast. Deze laatste stap was gelukkig niet zo ingewikkeld. Ik had nog een mooie band liggen voor over de rug en met was vlug naaimachine werk en slechts een klein conflict tussen mij en die machine, kon ik het dekje precies op tijd gebruiken voor de opnames. (Met wel een paar uur speling!)
Er zijn nog een paar dingen die ik aan het dekje wil doen. Zo is er toch een schildje wat niet helemaal goed hangt en is de binnen-bovenkant eigenlijk nog niet helemaal af. Ook de singelgaten zijn nog niet zo netjes als ik ze wil hebben. Voor het filmen maakte dat niet uit, hij kwam bovendien over een ander dekje heen te liggen. Maar voordat ik hem opberg tot het volgende evenement, wil ik hem graag netjes in de kast kunnen leggen
Maar voor nu ben ik al best blij met het resultaat!
Tijdens de opnames zelf is ook een aantal foto’s gemaakt, maar jammer genoeg niet zoveel waar het dekje goed op staat. Enfin, voor het beeld:
En nog eentje voor de sfeer:
(meer foto’s van de dag kun je vinden in het topic van Mariett: [PP] Marietje komt in een film! + nieuw hoofdstel)
Op de film zelf moeten we nog even wachten. Meer informatie kun je vinden op https://www.reiderlanddefilm.nl/HOME/
heeft duidelijk zijn vruchten afgeworpen hoor, supermooi geworden. 
