Ook al werkte ik hier in ZA elke dag met paarden, voor fotografie was weinig tijd meer. Vorig jaar in covid ben ik van baan veranderd en ben ik daarnaast het fotograferen weer gaan oppakken en wat voelde dat goed!

De laatste tijd voel ik me erg moe, we weten allemaal dat de wereld overhoop ligt. Het missen van familie en vrienden in NL maakt het niet makkelijker en naast dat ik lichamelijk een beetje struggle, is het mentaal ook niet altijd fijn. Maar tijdens deze shoot kreeg ik zó veel energie



Helaas is het hebben van paarden hier al helemaal een grote luxe, zeker in de omgeving waar ik woon. Gelukkig ben ik een paar weken terug verhuisd van stal met mijn eigen paard en heb ik weer meerdere mensen leren kennen met een eigen paard. Wie weet komen er nog een aantal shoots uit

Genoeg gepraat, tijd voor foto's!
(bokt upload maakt de kwaliteit slechter)
1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

Beide paarden hebben een rugzakje. Maar zeker het verhaal van de schimmel is bijzonder. Zij is namelijk een 'rescuehorse' van een bedrijf wat strandritten aanbiedt. Lange ritten, veel te weinig eten, zadels die niet passen.. Toen ze haar opgevangen hadden kon je elke rib tellen en een nek zo dun dat schokkend was. Niemand kon haar aanraken of borstelen omdat ze zo bang was. Wat kunnen mensen toch vreselijk zijn!



instagram.com/wilketiellemansphoto
Facebook.com/wilketiellemansphoto