Ik heb een set van Windsor&Newton aangeschaft, van hun Cotman serie, 24 kleuren. Ik kan altijd nog wat bijkopen.

Ik ben uiteindelijk tevreden met het resultaat, maar er zaten best wat 'let it go' en 'trust the process' momenten in.

Eerst natuurlijk weer de schets. Dit keer met gewoon HB potlood, omdat me het wel mooi leek om daar subtiel nog wat van terug te zien in de schildering. (Uiteindelijk zie je er bijna niks meer van.


Hier dacht ik serieus dat ik maar beter opnieuw kon beginnen.

Toch doorgegaan, en langzaam maar zeker begon het me meer te bevallen. In deze set zit trouwens ook Payne's Grey, een kleur die ik vanuit acrylverf al kende, maar nog niet in aquarel had. Nu dus wel, en wat ben ik er blij mee!


Tijd voor iets meer detail. Lekker priegelen met het oog en de vlechtjes. Het ziet er altijd nog zo anders uit met die blauwe maskeervloeistof.

Maskeervloeistof eraf, nog wat meer detail erin.

Het eindresultaat.

Detail van het oog.

Al met al ben ik er blij mee! Ik zie nu alweer dingen die ik anders kan doen, maar dat pak ik gewoon lekker mee voor volgende schilderijen.
Ook vergeet ik steeds hoe scherp de overgang wordt naar een stuk waar je maskeervloeistof hebt gebruikt. Dit probeer ik dus een beetje te minderen, want hier vind ik het stuk onder het oog bijvoorbeeld een te groot wit vlak.
Waar ik wel echt tegenaan blijf lopen, is dat de achtergrond altijd vies wordt. Niet per se heel erg, maar er zit altijd wel ergens een vlek omdat ik bijvoorbeeld met mijn hand op een nat stukje heb gelegen en die dan weer op het witte gedeelte neerleg. (Ik ben linkshandig, maar heb in 28 jaar nog steeds niet geleerd om rechts te beginnen.

Op dit moment ben ik bezig met een donkerbruin paard, waarbij ik heel erg bezig ben met goed nat-in-nat te oefenen. Een uitdaging, maar wel een hele leuke! Ik hou van dit medium.

Bedankt voor het kijken! Opbouwende kritiek en tips zijn altijd welkom.
