[VER] Ik heb je liever dan lief…
Moderators: Firelight, Mjetterd, Ladybird, Muiz, ynskek, Polly, NadjaNadja, Essie73
- soeboenoe
-
- Berichten: 1424
- Geregistreerd: 16-04-08
[VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst door de TopicStarter: 09-10-20 12:21
Ik heb je liever
dan lief
Elke dag het liefst.
Lief.
Hoofdstuk 1; Bedank me maar niet.
‘Daan…’ ‘Hmm?’. Ik pulk aan een veertje dat uit het dekbed steekt en probeer de juiste woorden te vinden voor wat ik al een hele poos niet duidelijk krijg. Daan ligt nog naast me en kijkt me half aan. Normaal konden we ontzettend genieten van de momenten samen, maar nu voel ik een afstand die ik zelf in stand houd. Alsof er een fijne mist van verwarring tussen ons in hangt en ik de enige ben die deze kan zien. Wat ik denk te willen zeggen gaat alles afbreken waarvoor we geknokt hebben.
Alles in mij verzet zich tegen de woorden die nog geen vaste volgorde hebben en voor een seconde twijfel ik of het wel is wat ik wil zeggen.
‘Syl, is er iets?’ Ik merk nog niet veel verandering in de toon van de vraag en dat maakt me des te meer nerveus. ‘Nou Daan, ik… Jij…’ Verder kom ik niet.
Naast me voel ik het dekbed en matras bewegen en twee priemende ogen proberen mijn blik te vangen. ‘Wat wil je zeggen?’
Oef, de onrust klinkt zo heftig door in deze vraag en ik voel een derde knoop in mijn maag trekken. Ik ga wat meer rechtop zitten, heb het veertje inmiddels uit het dekbed getrokken en friemel er onrustig mee tussen wijs- en middelvingers. Mijn hartslag schiet omhoog en ik weet dat mijn jukbenen knalrood zijn nu.
Mijn mond is inmiddels vijf keer open gegaan om iets te zeggen, maar zonder geluid weer gesloten. Het wordt licht in mijn hoofd en ik probeer te slikken, ik ben zo slecht in confrontaties.
“Kom op Syl! Dit kan zo niet, Daan zit te wachten op antwoorden of in ieder geval íets vanuit jou en jij zit hier met een veertje te kloten! Zeg wat je op je hart hebt en kijk vanaf daar verder!” – soms komt die stem ineens opzetten en in mijn hoofd ben ik duidelijk, rechtdoorzee en bereid de consequenties te aanvaarden. Helaas is dit buiten mijn hoofd compleet de omgekeerde wereld.
In ultieme slow motion draai ik mijn hoofd naar links, richting Daan, mijn ogen nog steeds gefixeerd op dat verdomde veertje. Ik veeg een losse pluk haar uit mijn gezicht, trek mijn schouders wat rechtop en zeg: ‘Ik kan dit niet meer, Daan…’ Sla mijn ogen op om de reactie te zien die deze bom aan woorden teweegbrengt.
Tot mijn verbazing blijft het stil aan de andere kant. Twee blauwgroene ogen, wijd opengesperd, Normaal zulke zachte zelfverzekerde ogen. Maar deze blik, dit ongeloof… Het overspoelt me, verslindt me. De woorden vullen de ruimte, ontnemen alle warmte en voordat ik goed en wel weer bewust in de realiteit sta is het bed naast mij leeg. De realisatie dat deze 5 woorden meer hebben gezegd dan ik wilde is nog niet helemaal binnengekomen. Mijn gevoel is leeg en te vol tegelijkertijd en alsof door de achterdeur binnengeslopen is daar meteen spijt.
’Tien minuten en je bent weg!’ hoor ik nog uit de gang komen.
"Elk afscheid betekent de geboorte van een herinnering"
s. Dali
s. Dali
- Felinde
-
- Berichten: 1178
- Geregistreerd: 12-09-05
- Woonplaats: Manchester
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst: 09-10-20 12:24
Atra gülai un ilan tauthr ono un atra ono waíse skölir frá rauthr.
Moge geluk en voorspoed uw deel zijn en moge tegenspoed u bespaard blijven*
Wild Rain "Wyfke" 1998 - 28.03.2020
- Poekkie
-
- Berichten: 7446
- Geregistreerd: 29-10-16
- Woonplaats: Belgie
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst: 09-10-20 13:00
Paardengek in hart en nieren!
- soeboenoe
-
- Berichten: 1424
- Geregistreerd: 16-04-08
Geplaatst door de TopicStarter: 09-10-20 13:23
Me omdraaiend om richting de trap te lopen herinner ik me dat mijn oorringetje nog op het nachtkastje ligt. Niet vergeten, dat maakt het alleen maar erger. Ik loop terug naar het nachtkastje en zie hun foto uit zijn boek steken. Lachend op het strand, veel wind door de haren en duidelijk gevuld met liefde. Daar is dat stemmetje weer… “Je hoort hier niet, dat zie je toch.”
Ik maak me los van deze gedachtestroom terwijl ik mijn oorringetje dichtklik. Een laatste blik door de kamer, dit zal de laatste keer zijn. Mijn voeten maken een piepend geluid op de witte, gelakte houten trap. Dit verraad mijn komst beneden en als een alarmklok klinkt er: ‘8 minuten!’
Toch besluit ik de woonkamer in te lopen om een poging tot praten te doen, maar merk al snel dat écht contact maken er niet inzit.
‘Je hebt nog niet gehoord wat ik bedoelde.’ ‘Je wéét in welke situatie we zitten, ik zit, en tóch kom je dan met zo’n boodschap aanzetten!’ Daar kon ik zeker niet omheen.
‘Daan…’ ‘Noem me niet zo! Niet meer, gewoon niet doen.’ ‘Laat me dan uitleggen wat ik je wilde zeggen?’
‘Je gaat nu.’ en zonder mij een blik waardig te gunnen werd er vermanend naar de hal richting voordeur gewezen. ‘Geen uitleg dus, prima, ik ga als je dat wilt.’ Nog steeds werd mij geen blik gegund en ik keek alleen maar tegen de bos bruine krullen aan. Die krullen… Die krullen en blauwgroene ogen die me iedere keer vlinders bezorgden, vanaf dag één. Nu maakten ze dat ik met een steen in mijn maag en lood in mijn schoenen richting de voordeur liep. ‘Dag Daan…’ ‘NOEM ME NIET ZO!’ en met deze woorden sloot ik de deur achter me.
De herfstwind slaat me in het gezicht, ik sta nu echt buiten. Ondanks het duidelijke verzoek tot vertrekken wil ik niet gaan. Als ik ga, is het echt. Is er geen weg meer terug, tenminste zo voelt het. Met mijn handen in mijn jaszakken knijp ik hard in de sleutels die zich daar nog bevinden, de scherpe randen en punten in mijn handpalmen stekend. Ik merk dat er ondanks mijn lege gevoel, spijt en verdriet over het niet bestaande gesprek, ook een borrelend gevoel van woede in mij ontstaat. Waarom mag ik niet gewoon vertellen waar het over gaat, wat mij dwarszit, wát ik niet meer kan?!
Even twijfel ik terug naar binnen te gaan, er gewoon uit te gooien wat mij heeft bewogen om het juíst nu te zeggen. Ik kijk achterom, zie de gesloten voordeur en zie in gedachten ook weer de vermanende vinger, de wijd opengesperde ongelovige ogen en loop toch weg.
Boos op mezelf, de wereld en op de veel te vrolijke uit het boek stekende strandfoto, loop ik over het bruggetje, rechtsaf en ondanks de drang nogmaals achterom te kijken, doe ik dit niet. De hoek om, linksaf en daar staat mijn auto. Een “oude” 206, maar rijdt nog meer dan prima. De alarmlichten knipperen me vrolijk tegemoet als ik het knopje van de ontgrendeling indruk. Ik stap in, steek de sleutel in het contact en zonder de sputteren start mijn “oude” 206.
‘Godver!’ en ik sla tegen het stuur, ik ben alles kwijt…
"Elk afscheid betekent de geboorte van een herinnering"
s. Dali
s. Dali
- Kaitlyn
-
- Berichten: 9898
- Geregistreerd: 04-06-06
- Woonplaats: Veluwe
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst: 09-10-20 13:30
21-11-2023 [EJL-ITP] Gibbie, mijn allerliefste Gibbie, een decennium aan liefde
VOLG: Revalidatie na koliekoperatie
Gibalia
Velvet
Lorna
I like to open the microwave when 1 second is left. Feels like I'm a Bomb Defuser.
- soeboenoe
-
- Berichten: 1424
- Geregistreerd: 16-04-08
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst door de TopicStarter: 09-10-20 13:31
"Elk afscheid betekent de geboorte van een herinnering"
s. Dali
s. Dali
- Kaitlyn
-
- Berichten: 9898
- Geregistreerd: 04-06-06
- Woonplaats: Veluwe
Geplaatst: 09-10-20 13:33
soeboenoe schreef:Super leuk dat jullie volgen! Er wordt in de komende stukken een boel duidelijk
Daar had ik al op gegokt.
21-11-2023 [EJL-ITP] Gibbie, mijn allerliefste Gibbie, een decennium aan liefde
VOLG: Revalidatie na koliekoperatie
Gibalia
Velvet
Lorna
I like to open the microwave when 1 second is left. Feels like I'm a Bomb Defuser.
- mYrthee
- Berichten: 17
- Geregistreerd: 28-01-06
Geplaatst: 09-10-20 13:37
! - Xanthippe
-
- Berichten: 1726
- Geregistreerd: 02-12-08
- Woonplaats: België
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst: 09-10-20 14:04
Ik volg zeker verder mee! I'm addicted to the way I feel when I think of you.
- soeboenoe
-
- Berichten: 1424
- Geregistreerd: 16-04-08
Geplaatst door de TopicStarter: 09-10-20 14:43
Vooralsnog heb ik er écht plezier in dit te schrijven en vind ik het erg leuk dat er mensen het verhaal mee willen volgen!
Oke komt 'ie:
Ik rijd terug over de weg die ik al zo vaak vol verwachting heb gereden, die ik stiekem beter kende dan ik toe wilde geven. Nu zonder verwachting, zonder opwellende kriebels en niet met een verliefde glimlach op mijn gezicht. Ik kon wel janken. Op de automatische piloot reed ik terug naar mijn studio, ik parkeer mijn auto voor het gebouw, de enige twee plekken in het centrum die nog niet betaald parkeren zijn. Gelukkig is er nog plek, steeds meer mensen schijnen deze plek ontdekt te hebben terwijl deze toch echt bestemd zijn voor de bewoners van het pand.
Inmiddels is het gaan regenen en in de auto zoek ik alvast de sleutel van de voordeur zodat ik dit niet in de stromende regen hoef te doen. Ik gooi mijn tas om mijn schouder, wil uitstappen en zonder dat ik het door heb blijft het hengsel van de tas achter de hendel van de handrem hangen en de helft van de spullen in mijn tas inclusief ikzelf vallen in de auto. ‘Ja hoor, kan er ook nog wel bij!’
Voorbijgangers kijken even vluchtig mijn kant op om vervolgens hun weg te vervolgen. Normaal gesproken had ik gedaan of er niets aan de hand was en had ik zo nonchalant mogelijk mijn spullen gepakt om te doen of er niks te zien was. Nu kon ik dat niet. Boos keek ik ze aan, alsof alles hun schuld was.
Alles goed en wel weer in de tas gemikt, doe ik een tweede poging uit te stappen. Mijn broekspijpen en sneakers compleet natgeregend omdat die al wel buiten de auto hingen. Ik smijt de deur dicht en klik de auto op slot. Een kort sprintje naar de voordeur en ondanks mijn goede voorbereiding in de auto, heb ik door het blijven hangen van mijn tas, mijn sleutels mee in mijn tas gegooid. Alsnog drijfnat geregend, loop ik na de voordeur geopend te hebben de twee krakende, steile trappen op naar boven.
Thuis.
Het is ondertussen vier uur en ik heb nog niet bedacht wat te doen met het avondeten. Ik heb absoluut geen zin om te gaan koken en besluit om te kijken wat er nog in het vriesvak ligt. Nog een diepvriesmaaltijd bestaande uit rijst met groente en een vegetarische schnitzel. Prima, ik leg het op mijn aanrecht om te kunnen ontdooien. Nog druipend van de regen loop ik naar mijn voordeur om mijn kletsnatte jas aan de klink te hangen. Mijn trui eronder is aan de binnenkant van de ellenbogen ook nat, dus die gaat ook uit. De badkamer is tevens de badkamer van mijn andere 2 huisgenoten, dus mijn wasmand is in mijn slaapkamer beland. Het deksel is in week twee al verdwenen, aangezien de gezamenlijke wasmachine vaak bezet is en álle was schoonwassen een unicum is, zit de wasmand zoals gewoonlijk vol.
Onder mijn hoofdkussen bevindt zich mijn joggingbroek en een hemdje wat op dit moment fungeert als pyjama. Hier overheen trek ik een dik vest aan. Het ziet eruit als een wollen vest, maar is gemaakt van acryl, gezien ik ontzettende uitslag krijg van wol.
Sloffen aan en mijn “ik heb mijn pyjama aan, maar wil niet dat het eruit ziet als typische pyjama”- pak aan om naar het gezamenlijke balkonnetje te lopen die aan de gezamenlijke keuken ligt. In deze keuken ben ik alleen te vinden om de was te doen, gezien hier de wasmachine en een kleine droger staan. Koken doe ik op mijn losse elektrische kookplaatje in mijn studio.
Officieel is het een balkon dat uitkijkt op de achtertuin, althans volgens de brochure van de verhuurder, echter zowel het balkon als de achtertuin zouden deze naam niet moeten dragen. Het balkon is groot genoeg voor maximaal drie personen dicht op elkaar gepakt en de achtertuin is een veredelde fietsenstalling met één grote boom in het midden.
De regen is weer opgehouden, een korte flinke bui, waardoor het balkon ook enigszins blank staat. Ik loop toch naar buiten en steek een sigaret op. De rook die ik weer uitblaas ziet er verdacht veel uit als de waas die op dit moment in mijn hoofd hangt. Ik neem nog een trekje van mijn sigaret en denk weer aan Daan, die vond het verschrikkelijk dat ik rook. Voordat ik binnen mocht, altijd eerst iets van deodorant of parfum en een pepermuntje of kauwgom in mijn mond. Ik vind het altijd wel meevallen. Als vanzelfsprekend haal ik mijn telefoon uit de zak van mijn groene joggingbroek en kijk of ik misschien tóch een berichtje heb. Helaas niets.
"Elk afscheid betekent de geboorte van een herinnering"
s. Dali
s. Dali
- Rocamor
-
- Berichten: 11436
- Geregistreerd: 21-11-02
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst: 09-10-20 15:23
Uit het oog, maar nooit uit mijn hart
Rockes
, Apache - xMadelene9
- Berichten: 156
- Geregistreerd: 08-01-17
Geplaatst: 09-10-20 15:29
- PoelieWoelie
-
- Berichten: 4717
- Geregistreerd: 08-12-04
Geplaatst: 09-10-20 15:32
Héél sterk geschreven al!
Fijn gedetailleerd zonder saai te zijn. Ik ga zeker volgen!
- Captain
-
- Berichten: 21967
- Geregistreerd: 15-10-08
- trustHim
- Berichten: 6343
- Geregistreerd: 28-04-06
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst: 09-10-20 15:51
Niets is onmogelijk, soms wel een zoektocht
- soeboenoe
-
- Berichten: 1424
- Geregistreerd: 16-04-08
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst door de TopicStarter: 09-10-20 16:01
Ik ben al druk bezig aan het volgende stuk, maar weet niet of ik vandaag al klaar heb om te plaatsen 
"Elk afscheid betekent de geboorte van een herinnering"
s. Dali
s. Dali
- Rocamor
-
- Berichten: 11436
- Geregistreerd: 21-11-02
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst: 09-10-20 16:14
Uit het oog, maar nooit uit mijn hart
Rockes
, Apache - poetser
-
- Berichten: 4414
- Geregistreerd: 29-03-04
- Woonplaats: Temse, Oost-Vlaanderen
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst: 09-10-20 16:57
Ik heb een mentale beperking en kan daardoor soms vreemd reageren
- Mando
-
- Berichten: 16103
- Geregistreerd: 11-06-06
- Woonplaats: Import in Siegerswoude.
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst: 09-10-20 17:37
Wat jij van mij vindt mag je houden, het is niet van mij.
- Luckystory
- Berichten: 3483
- Geregistreerd: 13-12-05
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst: 09-10-20 17:49
- Xanthippe
-
- Berichten: 1726
- Geregistreerd: 02-12-08
- Woonplaats: België
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst: 09-10-20 22:36
Ik wil meeeeer!
I'm addicted to the way I feel when I think of you.
- skaay
-
- Berichten: 2515
- Geregistreerd: 15-06-02
- Woonplaats: ergens in nh
Geplaatst: 09-10-20 22:46
- Alja
-
- Berichten: 26195
- Geregistreerd: 05-10-02
- Woonplaats: Emmercompas-cuum
- soeboenoe
-
- Berichten: 1424
- Geregistreerd: 16-04-08
Geplaatst door de TopicStarter: 10-10-20 21:10
Ondanks dat ik het niet goed kan verantwoorden naar mezelf, steekt het behoorlijk dat ik geen berichtje heb ontvangen. Ik voel dezelfde twijfel als voor de gesloten voordeur en open een nieuw bericht;
“Het kan niet zo zijn dat dit met één zin afgelopen is. Ik weiger te geloven dat jij het zo tussen ons af kunt sluiten.”
Normaal sluit ik het bericht af met een X, maar ik weet niet of dat op dit moment gepast is. Ik wil het zo ontzettend graag verzenden, maar krijg mijn vinger er niet toe aangezet om op 'verzenden' te klikken. Zo sta ik enige tijd twijfelend op het balkon, met nog een halve sigaret in mijn ene hand en het te verzenden bericht op mijn telefoon in mijn andere. Terwijl ik nogmaals een trekje van mijn sigaret neem besluit ik dat ik niet zo'n schijtluis moet zijn en wederom moet zeggen wat er op mijn hart ligt. Brutalen hebben de halve wereld tenslotte. “En de rest van de mensen hebben de andere helft... Stel dat het nou helemaal niet op prijs gesteld wordt? Dat dit ene bericht net de druppel is die de emmer laat overlopen en je écht alles kwijt bent?” – Weer die stem.
Ik schud letterlijk met mijn hoofd, alsof ik zo de gedachten van me af kan schudden. Inmiddels begint het weer lichtjes te spetteren en de woorden op mijn telefoon worden vervormd door de druppels. Ik ben toch gek ook, dat ik nu sta te twijfelen over een stom bericht. Ik heb al zoveel geslikt, weggewuifd en geaccepteerd, nu mag het eens van de andere kant komen.
Ik inhaleer nog eens diep en voeg aan het bericht toe: “Ik wil toch echt graag uitleggen wat ik bedoel.” Zonder er verder nog een gedachte aan te besteden druk ik op 'verzenden'.
Een mix van lichte paniek, opluchting en trots vormt zich een brok in mijn keel. Ik maak mijn sigaret uit en schuifel weer terug naar mijn studio.
"Elk afscheid betekent de geboorte van een herinnering"
s. Dali
s. Dali
- Speirs
-
- Berichten: 1748
- Geregistreerd: 20-07-14
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst: 10-10-20 21:27
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 4 bezoekers