Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-05-20 13:33

[VER]Gepest - dagboek van een "bonus" moeder

Geplaatst door de TopicStarter : 13-05-20 13:33

"Lig je alweer met die h**r te n**ken?"
- Dat moet je niet zeggen, Man.
"Met haar billen die onder haar rokje uitkomen?"
- Ik heb niks met die wijf!

Ik kijk naar de datum. Het gesprek is van mei. Prem en ik gingen toen ruim drie maanden met elkaar. Ik weet niet wat me meer schokt. Het taalgebruik van de 12-jarige jongen of het feit dat een vader glashard tegen zijn zoon liegt. Geschrokken gooi ik de telefoon weg. Het is de oude telefoon van Manfred, de zoon van Prem, welke ik tijdelijk mocht lenen. Ik heb Manfred nog nooit ontmoet.

to be continued

**Geplaatst**: 13-05-20 13:41

Geplaatst: 13-05-20 13:41

Ik vind het verhaal wat kort. Ik kan nog niet echt iets zeggen over het verhaal zelf. Als ik jou was, zou ik minimaal per update/stukje 500 woorden posten, maar liever iets van 1500 woorden. (Ik weet niet of hier richtlijnen binnen UK over zijn?)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-05-20 13:43

Geplaatst door de TopicStarter : 13-05-20 13:43

Gaby schreef:
Ik vind het verhaal wat kort. Ik kan nog niet echt iets zeggen over het verhaal zelf. Als ik jou was, zou ik minimaal per update/stukje 500 woorden posten, maar liever iets van 1500 woorden. (Ik weet niet of hier richtlijnen binnen UK over zijn?)

Ok, update komt morgen! Dit is een beetje een proloog, haha!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-05-20 13:04

Geplaatst door de TopicStarter : 14-05-20 13:04

“I’m at your door”. Als ik door die bewuste deur kom, zie ik niemand. Het is uitgestorven op staat. Verderop zie ik alleen een auto stationair draaien. Ik loop erop af. Met enige twijfel open ik het passagiersportier. “Mike?” vraag ik en stap met enige weifeling in, zonder zijn gezicht gezien te hebben.

Een week geleden hadden we een match op de datingsite Happn. Zijn profielfoto sprak me aan. Ook al was deze van achteren genomen. Alleen zijn beroep was ingevuld. Arts / muzikant . Een zingende dokter dus, dat kon nog wel eens interessant worden.

Toen hij me tijdens onze digitale kennismaking uit eten vroeg, was ik om. “Normaal boek ik een hotel voor een eerste date. Dan kunnen we tenminste beide drinken”. Dit plan heb ik gelukkig af kunnen wenden. “Een beetje een hoffelijke man haalt zijn date toch wel netjes op?” vroeg ik plagerig. “Dat ik prima, maar dan gaan we wel ergens bij jou in de buurt.”.

“Ik heet overigens geen Mike, maar Prem. Als befaamd arts wil ik niet herkenbaar zijn op Happn, snap je?” We zitten in de auto. Ik knik, zonder dat ik het echt kan volgen. “En oh ja, ik ben ook geen 45 zoals in mijn profiel staat, maar 55. Ik ben nogal jong van geest namelijk. En anders tref je alleen maar oude taarten”. Nu moet ik wel even schakelen. “Ik ben endocriniloog” vertelt hij, “je weet toch wel wat dat is?”. Mijn hersens ratelen. Was dat niet een vrouwenarts? “Ik hou me bezig met ziekten van de inwendige organen. Je spreekt trouwens fantastisch Engels”.

Ik vertel hem dat ik in Amerika gewoond heb. Dat kan ik overigens van hem niet zeggen, dat hij fantastisch Engels praat. Hij vertelt dat hij uit Iran gevlucht is. “Waar gaan we eigenlijk heen?” vraag ik. “Ik heb geen idee, jij weet de weg hier toch?”.

Even later arriveren we in het restaurant wat als eerste bij me opkwam. Het is al laat en de ober lijkt niet heel blij dat we hem op dit tijdstip nog met een bezoek vereren. Eindelijk kan ik mijn date in me opnemen. Het is echt totaal mijn type niet. Ik baal ervan dat ik mijn hoge hakken aangedaan heb. Niet alleen ben ik nu 10cm langer. Ik gok dat hij 35 kilo weegt en zo ongeveer 1,5 keer in mij past. Ik voel me naast hem net een roze kamerolifant. “Ik heb eigenlijk niet zo’n honger’” zegt hij, als we de menukaart krijgen. Dit is een tegenvaller. Ikzelf had gerekend op een drie gangendiner en rammel van de honger.

Uiteindelijk bestelt hij ook een klein gerechtje. Aanraken doet hij het nauwelijks; hij is constant aan het woord. Hij raakt niet uitgepraat over muzikanten waar ik me nog nooit voor heb geïnteresseerd. Het maakt niet uit; ik hoef niets te zeggen en eet alsof ik de hongerwinter mee heb gemaakt.

“Ik heb je foto’s bekeken op je beauty blog”. Ik schrik op terwijl ik het laatste stuk van mijn kaasplankje naar binnen werk. Je hebt zoveel verschillende gezichten op de foto. Op sommige foto's ben je echt niet mooi. Ik voelde me al ellendig, maar dit maakte het er niet beter op. Hij lijkt het op te merken. “Je hebt echt een geweldige broek aan”, zegt hij, wijzend naar mijn broek met gaten. Ik heb spijt dat ik hem heb aangetrokken want ik heb het gevoel dat het me nog dikker maakt. “Kan ik nog iets voor jullie betekenen?” de ober is weer aan onze tafel verschenen en wil duidelijk naar huis. “Nee hoor, we zijn goed en willen graag afrekenen”. Ondanks mijn aandringen neemt hij de rekening voor zijn rekening en vertrekken we.

Wat een tijdverspilling voor beide, denk ik terwijl we naar de auto lopen. En op dat moment trekt hij me naar zich toe en kust me zonder me aan te raken. Het is de meest vreselijke, ongemeende zoen ooit. Als we bij mijn huis aankomen, pakt hij zijn gitaar van de achterbank en begint “Your Song” te zingen. Als hij klaar is, kijkt hij me met een grijns aan. “Dit is je lievelingsliedje, toch?”

**Geplaatst**: 14-05-20 13:13

Re: [VER]Gepest - dagboek van een "bonus" moeder

Geplaatst: 14-05-20 13:13

Is dit echt gebeurd?Wel interessant!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-05-20 13:25

Geplaatst door de TopicStarter : 14-05-20 13:25

anjali schreef:
Is dit echt gebeurd?Wel interessant!

Dat laat ik nog even in het midden. Het wordt echt heel bizar.

**Geplaatst**: 14-05-20 20:58

Re: [VER]Gepest - dagboek van een "bonus" moeder

Geplaatst: 14-05-20 20:58

Je hebt me wel nieuwsgierig gemaakt naar hoe het verder gaat, dus ik lees mee

**Geplaatst**: 14-05-20 21:09

Re: [VER]Gepest - dagboek van een "bonus" moeder

Geplaatst: 14-05-20 21:09

Leuk...ik volg ook.

**Geplaatst**: 14-05-20 21:15

Re: [VER]Gepest - dagboek van een "bonus" moeder

Geplaatst: 14-05-20 21:15

Ik volg ook! Mooi begin

**Geplaatst**: 14-05-20 21:21

Re: [VER]Gepest - dagboek van een "bonus" moeder

Geplaatst: 14-05-20 21:21

Ik volg ook!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-05-20 13:27

Geplaatst door de TopicStarter : 15-05-20 13:27

Oh jee, dat vind ik wel spannend haha, volgers! Ben een beetje onzeker over mijn schrijfwijze. Maar vind het wel fijn om te delen

. Dus thanks!

Ik heb er bewust voor gekozen bij het begin te beginnen. Heb lang getwijfeld of ik nu niet alvast een flash forward moet doen. Maar het is toch mijn keuze geweest om het (nog) chronoligisch te houden. Ik hoop niet dat jullie afhaken, haha! Maar dit hoort er ook wel echt bij.

Verliefd
“Sleep tight pretty lady. See you soon”. Ik had niet verwacht ooit nog iets van Prem te horen. Maar een half uur nadat hij zijn laatste noot heeft gezongen, ontvang ik al een bericht. Ik glimlach, ik heb een hekel aan mannen die “hard to get” spelen. Even vergeet ik dat ik absoluut geen klik met hem had en stuur ik in een opwelling een gedichtje terug.
“Standing at the edge of it all
Looking down at the world below
I don't know if I've ever been this high
I wonder if I jump
Will I fall or will I fly?”.

Ik krijg direct antwoord. “If you fall I’ll catch you and If you fly I’ll join you... It’s destiny. Trust your instinct. How wonderful life is when you are in the world, sleep tight”. Zijn laatste zin komt uit het liedje wat hij zojuist voor me gezongen heeft. “Let it be, let it be”, antwoord ik, niet wetende dat juist deze zin later van groot belang zou zijn.

“Heb je zondag zin om mee te gaan naar Brussel? Ik heb een liedje voor Stromae geschreven. We gaan dat waarschijnlijk samen opnemen”. Ik ben gek op avontuur. En road trips. “Ja, natuurlijk!”. We spreken nog altijd Engels. “Ik ben bezig met patiënten nu. Ik heb net een interview gedaan met een Nederlandse krant en nog een magazine. Heb ik je al verteld dat ik Professor ben geworden? In Oktober is mijn oratie. Je moet maar mee”. Ik heb werkelijk geen idee wat dat is. “Bite my lips and close my eyes, take me away to paradise” antwoord ik maar, om er niet verder op in te hoeven gaan. “Give me a half a chance. I’ll take you to the paradise and back".

"I talked to my sister in Dubai about coming there for the weekend:) To be continued

". Ik vind het te gek! "Ik ga trouwens ook een degelijke fotoshoot voor je regelen. Dat kost normaal €600/ dag, maar leave it to me

. Hij heeft mijn dochter van 19 ook op de foto gezet. We are Iranian. Friendship is noble to us”. Ik glunder. “Oh, BTW, can I use one of you pictures in the cover of my new single?”. Nu weet ik het zeker. Ik heb zojuist mijn droomman aan de haak geslagen.

“Kunnen we ook zaterdag al vertrekken naar België? Ik regel een hotel; ik slaap wel op de bank, haha. Oh en Stomae’s moeder is opeens ziek geworden, dus dan gaan we wel naar Antwerpen, goed?”. Hij komt met een heel schema. WoW, een man met een plan. “I'm wicked and I'm lazy, Don't you want to save me?” Ik hoop maar dat hij niet doorheeft dat ik regels uit songteksten kopieer. “I got many ideas to inspire you and save you. To be continued.”

to be continued

**Geplaatst**: 15-05-20 13:39

Geplaatst: 15-05-20 13:39

Ik volg, ben heel nieuwsgierig! Ik vind je schrijfstijl leuk, alleen vind ik de Engelse stukken tekst erdoor en ietsiepietsie storend. Van mij mag dat wel gewoon vertaald zijn.

Edit, Ik begrijp nu dat het songteksten zijn, had iets te vlug gelezen. Maar dan nog vind ik ze een beetje storend:).

**Geplaatst**: 15-05-20 13:54

Re: [VER]Gepest - dagboek van een "bonus" moeder

Geplaatst: 15-05-20 13:54

Ik ben benieuwd naar het vervolg

**Geplaatst**: 15-05-20 14:00

Geplaatst: 15-05-20 14:00

Je schrijft goed, echt waar! Ik ga echter wel mee met Utixo: de Engelse citaten erdoorheen zijn storend. Let wel, ik heb het over de citaten van jullie gesprekken, niet over de songteksten! Mijn advies als 'medeschrijver' zou zijn: laat de songteksten Engels, maar vertaal al het andere naar het Nederlands

Of schrijf alles in het Engels, dat kan natuurlijk ook. Maar kies een kant en blijf daar dan bij, zou ik zeggen!

**Geplaatst**: 15-05-20 14:11

Re: [VER]Gepest - dagboek van een "bonus" moeder

Geplaatst: 15-05-20 14:11

Ik ben ook benieuwd naar het vervolg!

**Geplaatst**: 15-05-20 14:22

Re: [VER]Gepest - dagboek van een "bonus" moeder

Geplaatst: 15-05-20 14:22

Ik lees ook mee. Ik heb alleen het idee dat ik een stuk mis. Je gaat van tijdsverspilling en vreselijke zoen naar plannen voor het weekend met de man van je dromen. Omdat hij het over plannen naar Dubai en een dure fotoshoot heeft?
Je schrijft leuk en ik ben benieuwd naar hoe het verder gaat maar dit klopt in mijn hoofd niet.

**Geplaatst**: 15-05-20 15:40

Re: [VER]Gepest - dagboek van een "bonus" moeder

Geplaatst: 15-05-20 15:40

Ik ben ook van de partij. Het is prima te volgen voor mij (misschien omdat ik dagelijks Engels en Nederlands door elkaar praat

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-05-20 15:41

Geplaatst door de TopicStarter : 15-05-20 15:41

Ah, super bedankt voor jullie leuke reacties! Ook over het Engels, heb daar namelijk ook even mee gezeten. Is wel een belangrijk aspect ook, haha, maar die aap komt later uit de mouw. Denk dat als ik heel af en toe schrijf van "we spreken nog altijd engels" het ook wel duidelijk is, inderdaad. Top!

Sirius, de verschrikkelijke kus was om-en-nabij 22h, dit hoofdstuk begint zeg maar om 23h. Dat ik echt dacht van, hij vindt mij vreselijk, ik vind hem vreselijk, daar ga ik nooit meer wat van horen. Maar ik bleek abuis

.
En ja, de week erna ging het inderdaad over dure tripjes, fotoshoots en alles! Ik werd compleet ingepakt (wel leuk, hoor). Een weekend na onze eerste date gingen we al een nacht naar Antwerpen.
Ik zal het nog beter nalezen volgende keer om onduidelijkheid te voorkomen, dus thanks!

Morgen een update!

**Geplaatst**: 15-05-20 20:38

Re: [VER]Gepest - dagboek van een "bonus" moeder

Geplaatst: 15-05-20 20:38

Erg leuk, ik volg ook!

**Geplaatst**: 15-05-20 20:46

Geplaatst: 15-05-20 20:46

Ik volg

**Geplaatst**: 15-05-20 20:54

Geplaatst: 15-05-20 20:54

Ik zat door de Actieve onderwerpen van Bokt te bladeren en zag een interessant topic (omdat ik zelf ook stiefmoeder ben), ik begin te lezen en pas na een paar berichten zie ik wie de auteur is haha. Toevallig? Ik ben benieuwd naar je verhaal Astrid, al heb je me stiekem al wel wat in real life verteld. En ik ben ook benieuwd waarom je dit juist nu ter sprake brengt, zijn er ontwikkelingen??? We want more, we want more!

**Geplaatst**: 15-05-20 21:34

Geplaatst: 15-05-20 21:34

nog even lezen voor het slapen gaan

ik volg,ben nieuwsgierig hoe het verder gaat!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-05-20 10:33

Geplaatst door de TopicStarter : 17-05-20 10:33

Antwerpen

“Oh boy, weer Antwerpen. Hopelijk is het nu wel leuk”. Mijn beste vriendin refereert naar het drama van tweede kerstdag, nu bijna twee maanden geleden. Wat een romantisch nachtje weg had moeten worden met mijn toenmalige vriend, liep uit op een drama. “Je verdient zoveel beter dan die kunstenaar. Heel veel plezier. Ik heb een fles wijn open getrokken”. Ik zit zelf aan de pepernoten. “Pepernoten! Met wijn of thee?” “Met Cola light” antwoord ik. “Balans”. Onbewust gaan mijn gedachten terug naar de Amsterdamse kunstenaar. “Ik heb niks met dikke mensen” zei hij altijd over iedereen. Met een schuldgevoel gooi ik mijn pepernoten weg. Ik was vast niet goed genoeg voor hem. Waarom is het anders zo vreselijk misgelopen tussen ons? “De komende week eet ik alleen maar sla” zeg ik hardop, terwijl er niemand is. “Ik ben vastberaden; ik ga er alles aan doen om mijn volgende relatie te laten slagen. Met wie dan ook”.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-05-20 20:55

Geplaatst door de TopicStarter : 18-05-20 20:55

Antwerpen - 2

Het is heerlijk om als hoogleraar de “dokters van morgen” te inspireren. Mijn college was eerder klaar dan gepland. Deze keer weet ik de weg gemakkelijker te vinden. Mijn hart maakt een sprongetje als ze uit de deur komt. Wow, wat ziet ze er geweldig uit. Ik geef haar de bos bloemen die ik zojuist heb gekregen als dank. Ze lijkt niet erg blij met de bloemen. “Haha, nu moet ik weer twee trappen op”. Wie draagt er dan ook zulke hoge hakken, vraag ik me af.

“Hoe kom je toch aan zulke kleren?” vraag ik haar als ze instapt. Ze lacht. “Ben je zenuwachtig?”. “Nee” antwoordt ze, “maar ik heb er wel super veel zin in!”. Ikzelf voel me wel een beetje zenuwachtig – iets wat ik vrijwel nooit meemaak. Maar de sfeer in de auto is goed. Op de een of andere manier doet ze me aan mijn zoon denken. Ze draait dezelfde muziek als hem en straalt een en al vrolijkheid uit. Mijn zoon is echt mijn maatje.

Ik praat honderduit over mijn verleden en ze lijkt oprecht geïnteresseerd. “Ik wil wel naar de Louis Vuitton-winkel, hoor”, zegt ze. Ze lijkt haar weg in Antwerpen verrassend goed te kunnen vinden. Erg goed in het maken van keuzes is ze niet; we gaan even later in de winkel van de oorbellen, naar de kettingen en uiteindelijk naar de zonnebrillen. Overal wordt foto’s van gemaakt. Even vraag ik me af of ik aan moet bieden om te betalen als ze net voor sluitingstijd een zonnebril af wil rekenen. Ik besluit het niet te doen; sowieso vind ik EUR550 voor een zonnebril een belachelijke uitgave. Ik hoop niet dat ze een gat in haar hand heeft.

Als we naar het hotel lopen, houdt ze steevast die zonnebril op, ondanks dat de lucht grijs is en het inmiddels zelfs miezert. In het hotel zet ze hem eindelijk af, terwijl ik ondertussen de meegebrachte fles Champagne ontkurk. “Ik heb deze van een hele rijke patiënt gehad. Ik was heel belangrijk voor haar” zeg ik, om indruk te maken. “Nou, dat is gewoon een normale fles Bollinger, hoor, niks bijzonders”. Ze lacht. “Maar wel super lekker”.

“Ik heb echt enorme honger” zegt ze, het is inmiddels ook al laat. “Zullen we anders gewoon roomservice doen?” stel ik voor. Ik ben niet zo van het eten en ik heb tenslotte betaald voor de kamer. “Nee joh! Ik heb speciaal een mooie jurk meegenomen”.

Even later zitten we in de taxi. “Wil je kinderen?” vroeg ik haar net, terwijl we op de taxi stonden te wachten. “Dat is een beslissing die je samen neemt” antwoordde ze. Dat antwoord bevredigde me. Ik neem haar in me op. Ze heeft een excentrieke, korte jurk aan die bedekt is met lovertjes in alle kleuren van de regenboog. Zelfs haar schoenen zijn bedenkt met glitters. “Breng ons naar de beste plek om Risotto te eten” draag ik de taxichauffeur, op haar verzoek, op. De taxichauffeur voelt onze chemie. “Ik weet niet wat jullie van elkaar zijn, maar jullie zijn allebei even gek”, zegt hij, terwijl hij in zijn achteruitkijkspiegel kijkt.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-05-20 13:08

Geplaatst door de TopicStarter : 19-05-20 13:08

Antwerpen - 3

“Zullen we naar de kamer gaan?” stelt hij voor, als we weer terug zijn in het hotel. Ik begin het een beetje op te leven. “Nee joh, we gingen toch nog een Espresso martini drinken” antwoord ik, terwijl ik richting de inmiddels uitgestorven hotelbar loop.

“Risotto, Barolo, Espresso martini” zegt hij even later, lichtelijk geïrriteerd. De ober opent ondertussen de fles Champagne – ze konden geen Espresso Martini maken. “Ik word er gek van. Wees blij met wat je krijgt”. Ik weet niet wat ik hoor. Ik word weggezet als een verwend kind. “Ik bedoel het goed” zeg ik, gemeend “ik wil gewoon het beste voor ons beide”.

Hij explodeert. Een stortvloed aan woorden volgt. “Wat een verkeerde beslissing was het, om jou mee te nemen naar Antwerpen. Ik heb nog nooit ergens ZO’N spijt van gehad”. Ik word een beetje bang van hem en begin te snikken. De ober ziet het en wendt zijn blik af. De stoom komt uit zijn oren terwijl hij nog luider begint te praten. “En dan zit je ook nog te janken als een klein kind. Moet je jezelf zien. Ik schaam me KAPOT!”. Inmiddels stromen de tranen over mijn wangen. Ik kan nergens heen.

Ik krijg weer een flashback naar tweede kerstdag. Wat is dat toch met Antwerpen? Ik herpak me. “Ik denk gewoon dat we geen match zijn”, probeer ik. “Geen match!” hij briest. “Dat is een understatement. Wat een gênante vertoning. Ik ben een van de beste dokters van Nederland en dan zit ik hier met iemand als jóú!”.

“Laten we ophouden met ruzie maken” zeg ik, door mijn tranen heen. “Na morgen wil ik je NOOIT meer zien” schreeuwt hij, terwijl hij opstaat om de rekening te betalen. Ik kijk naar de fles Champagne die geopend, maar nog onaangetast in de koeler staat.