Ik ben erg benieuwd naar jullie mening over onderstaand stuk. Hoe leest dit weg? Vind je het interessant? Wil je meer lezen of klik je het topic weg?
Citaat:Lise grijpt in een handomdraai haar spullen bij elkaar. Ze heeft haar adem ingehouden. Voor haar gevoel duurt het al een half uur, terwijl er pas 5 minuten verstreken zijn. Hoort ze nog iemand? Nee. Ze twijfelt even. Als ze de deur van de hotelkamer opentrekt kan ze iemand tegenkomen. Het bed ligt er onopgemaakt bij. De kussens liggen op de grond en het dekbed ziet eruit alsof er is gevochten. In ieder geval niet alsof hier net twee mensen seks hebben gehad… Ze wacht en ze besluit om het verstandig aan te pakken. Hij is weg. Ze draait de deur aan de binnenkant op slot. Ze kijkt in de badkamerspiegel. Haar donkerbruine haren hangen sluik langs haar gezicht. Dat is ze niet van zichzelf gewend, maar ergens vindt ze het wel mooi. Ze glimlacht naar zichzelf. “Ah, dat kun je in ieder geval nog.” Ze trekt de kleding recht die ze net zo snel heeft aangetrokken voor ze wilde wegvluchten uit de kleine maar sfeervolle hotelkamer. Een paar muren zijn donkerbruin en het plafond is wit. Een van de muren is volledig bedekt met gordijnen. Donkerrood met bruin, passend bij de andere muren. Ze laten een klein beetje licht door, want ze zitten niet helemaal dicht. Het is middag, de zon probeert naar binnen te schijnen maar de gordijnen houden het zonlicht tegen. Lise’s blouse zit binnenstebuiten en terwijl ze om zichzelf moet lachen begint ze een beetje te ontspannen. Haar hele twintig minuten met deze man was in ieder geval niet zoals ze het had verwacht…
Nadat ze haar blouse opnieuw heeft aangetrokken smeert ze nog wat lippenstift op haar lippen. Ze maakt een kusgebaar naar de spiegel. “Lekker ding!” roept ze naar zichzelf en met een stuk meer zelfvertrouwen loopt ze door de hotelkamer. Ze trekt de dekbedden recht, legt de kussens neer zoals ze horen en gooit de gordijnen open zodat de schoonmaakster niet denkt dat ze in een hol terecht is gekomen. Een beetje frisse lucht is ook welkom. Ze zet de schuifdeur naar het balkon op een kier en kijkt vanaf 7 hoog over de brug van Rotterdam.
Twee uur is er gepasseerd sinds Lise in de trein stapte richting Rotterdam. Normaal gesproken zou ze met de auto gaan, maar het hotel waar ze heeft afgesproken ligt makkelijker bereikbaar bij het station. En voor iedereen die Rotterdam kent: autorijden in het centrum doe je in de meeste gevallen niet voor je plezier. Zo ook Lise niet. Ondanks dat ze een prima coureur is met haar nieuwe witte Ford Ka heeft de trein ook z’n voordelen. Je kunt bijvoorbeeld gemakkelijk je telefoon pakken, berichtjes sturen, afspraken maken of een boek lezen. Maar de meeste mensen staren ongemakkelijk voor zich uit, bekijken elkaar of zijn luidruchtig aan het bellen. Om nog maar niet te praten over de frietetende treinbezoeker die zorgt dat de hele coupé naar frituurvet ruikt. Gelukkig had Lise in dit geval mazzel. De enige drie mensen die bij haar in de coupé zaten waren muziek aan het luisteren of samen aan het kletsen over hoe leuk Rotterdam was – met een grappig Limburgs accent. En terwijl ze in de trein aan het kijken was naar de voorbijrazende gebouwen, huizen en mensen bleef Lise maar denken aan de afspraak die ze straks zou hebben. Zou hij er in het echt net zo knap uitzien? Hoe zou hij ruiken? Ze is gek op luchtjes. De minuten vlogen voorbij en binnen no-time was ze in de lobby van het hotel waar ze hadden afgesproken.