We beginnen een paar jaar terug, met dit paardenhoofd;

Ik ontdekte de fineliner en een andere manier van schaduw weergeven, op een wat meer schetsende manier;

Maar kwam tot de ontdekking dat potlood me toch meer ligt. Nog weinig “durf” in deze schetsjes;


Maar toen maakte ik eentje, die er wel op begon te lijken (anderhalf jaar terug);

Toen daagde mijn man me uit met “leuk die paarden, maar mensen tekenen lukt je vast niet”. Uit mijn comfortzone, maar het leverde dit op;

En dit, met spaghetti-vlek


En deze;

Mijn medium gevonden, gewoon grijs vulpotlood, zwart koolpotlood en een doezelaar!

Mijn eigen topper (zie avatar);

En toen riep Marilyn mij


En een baby’tje van een collega;

En uiteraard, Verdades, wat een toppaard;

En afgelopen weekend na een jaar de potloden weer gepakt, heel voorzichtig;

Tips zijn welkom! Ik zet mijn schetsen nog altijd op met een raster omdat ik mezelf daar nog niet in vertrouw, de verhoudingen. Het zoeken naar licht en donker vind ik ontzettend rustgevend waardoor tekenen voornamelijk een ontspannende bezigheid is. Ik heb me aangemeld in het “tekenchallenge 2019” topic, dus hopelijk nu een stok achter de deur om vaker te tekenen! Bedankt voor het kijken
