Geplaatst Het is alweer een tijdje geleden dat ik van me liet horen. Het is na de verhuizing een hele tijd rommelig gebleven en er zijn dingen gebeurd die Wolliewat verhinderden helemaal op volle toeren te komen. Maar intussen is dat weer voorbij en ben ik weer volop aan het vilten!
Ik kreeg een bestelling voor een groep van zes Malamutes. Superleuk maar ook lastig omdat ze toch een beetje bij elkaar moeten passen op de manier waarop ze in werkelijkheid ook zijn. Dat betekent onder andere kleuren en maten op elkaar afstemmen en daar ben ik niet zo goed in....
Dit is de tweede van het stel. We hebben bedacht dat we ze in verschillende houdingen gaan maken. Anders wordt de groep zo levenloos, lijkt me. Dus elke hond krijgt een houding waarvan de eigenaars vinden dat het bij hem past. Voor mij ook leuk, dan maak ik eens iets anders..
Deze was echt super om te maken.... door de houding werd het een heel blije hond.
En nog even een groepsportret. Er moeten er dus nog drie bij komen.
Het hondje Puck. Ik weet nog steeds niet hoe ik de vachten precies zo kan krijgen als ik ze wil. De wol pakt heel snel in elkaar en in plaats van plukken krijg je dan een soort dikke prop. Bij deze hond heb ik blistex, van dat lippenspul, in de haren op zijn kop gedaan. Daardoor kreeg ik een soort piekjes die ook piekjes bleven. En toen pas begon hij op zijn echte zelf te lijken.
De collega van het vorige hondje Puck. Toby heet deze. En bij het zien van zijn foto's was er meteen een schok van herkenning: hij lijkt zo vreselijk veel op mijn overleden hond Bas.... ik had niet eens foto's nodig om hem te vilten, ik wist precies hoe hij moest worden. Heel bijzonder om te doen, het was net of Bas er een beetje bij was!
Op een avond bedacht ik hoe ik van resten wol een blokje kon vilten. Dat lukte. En toen had ik dus een blokje. Daar moest natuurlijk iets op. En een kip leek me prima.
Dat blokjes maken is leuk werk en heel eenvoudig. En het ruimt zo lekker op in de zak met resten.... je zou verbaasd zijn als je wist hoeveel wol je in een klein doosje kunt proppen. Dus ik maakte er meer. En redde daarmee mijn arme gans. Hij is één van de eerste viltjes die ik maakte en omdat zijn frame te slap is kan hij bijna niet staan. Maar op een viltbaksteen gaat het hem beter af. Omdat hij zo eenzamig was op zijn blokje heb ik er een vriendinnetje voor hem bij gemaakt.
Dat was het weer voor zover. Dank voor het kijken en een fijne dag!
, ja eigenlijk alles wel! Die malamutes zijn ook echt super schattig, bijzonder hoor. 
iets met twee topics en niet verder naar de datum kijken 
?
lijkt me super schattig! 
!
Dat lijkt me een hele uitdaging.... maar ik denk dat het kan. Ik ga het in elk geval eens proberen, ik zal ook eens informeren bij mijn naaldviltclubje. Er is nog zoveel te leren voor me, dus waarom geen slang geprobeerd? Ik hou je op de hoogte van mijn bevindingen!