Sheran schreef:Ik heb dit stuk bij een paar verschillende docenten gespeeld en ze hadden er allebei een heel ander beeld bij. Nr 1 deed het erg 'romantisch', nr 2 zei juist dat het erg strak en kil moest, alsof de dood voor de deur stond, bij wijze van spreken. Ook het senza sordini aan het begin was aanleiding tot discussie...
Senza sordini betekent in dit geval dat het pedaal het hele stuk ingedrukt moet worden. Het was een experiment van Beethoven om dus nieuwe klanken te creëren. Als je het op een pianoforte, of ander instrument uit zijn tijd speelt, klinkt het prachtig. Het pedaal klinkt namelijk niet zo lang door als bij een moderne vleugel. Dus je krijgt dan een soort sprookjesachtige klank waar de harmonieën lichtjes door elkaar heen weven en klinken..Bij moderne instrument kan je het proberen na te bootsen door half pedaal te gebruiken. Maar alsnog erg oppassen dat het niet te veel door elkaar gaat lopen.
Overigens is de muziek van Beethoven wat mij betreft nooit kil. Ik vind het vreselijk als mensen zeggen dat het ‘klassiek’ gespeeld moet worden en het fout is als je het romantisch speelt. Die man had zeer veel emoties..als je zijn brieven leest laat hij zich ook duidelijk daardoor leiden. Waarom zou het in zijn muziek, wat nog persoonlijker is dan schrijven, anders zijn? Ja, hij was een perfectionist in zijn composities. Maar dat betekent niet dat het gevoel verloren moet gaan. Hij werd zelfs boos als mensen de muziek in 1 strak tempo speelden!!
Dus ga maar gewoon lekker je gevoel achterna. Wordt hij veel blijer van :p en jij ook denk ik