Ik vind het een heel mooi werk, mooie kleuren en fijne sfeer. Echter zie ik de titel er persoonlijk niet in terug, imo is imperfectie niet gelinkt aan een bepaalde stijl (zoals realisme versus een 'lossere' stijl zoals deze). Ik vind dit werk totaal niet imperfect namelijk, wat waarschijnlijk meespeelt is dat het ondanks de strepen nog vrij gestileerd lijkt. Komt ook door de houding van het paard die heel zelfbewust en daardoor juist niet spontaan oogt. Ik denk dat nog meer loslaten je dichter bij je doel brengt (wat overigens niet makkelijk is, ik spreek uit ervaring...) Ik denk dat je het hier zelf eigenlijk al zegt:
Citaat:
Niet uitgewerkte delen of onvolmaaktheden zijn dus een bewuste keuze.
Het is heel moeilijk om het geen bewuste keuze te laten zijn maar zolang het dat is, blijft het een streven naar een (in jouw ogen) 'perfectie', naar 'af'.
Als je het niet hebt over perfectie maar gewoon over verschillende stijlen (bijv: ik heb geen boodschap aan (hyper)realisme en wil mezelf verder ontwikkelen in een andere stijl) ligt het al iets anders natuurlijk.
Wat kan helpen bij loslaten is tijdsdruk, dus tekeningen maken met een wekker ernaast. 20 minuten, 15, 10, 5, 1 etc. Tijd om is klaar en potlood/penseel/whatever neerleggen.
Zoals er vroeger ooit eens tegen mij gezegd is en wat ik nooit zal vergeten: perfection is the most boring thing in the world
Uiteindelijk is niks helemaal perfect!