Bokt.nl

Citaat:

Zij

Met een klap sloeg ze haar wekker uit, die haar zoeven met te veel kabaal voor het tijdstip uit haar droom haalde. Verward bleef ze nog even liggen om zich de droom te herinneren, maar na enkele minuten gaf ze het op. Met een zucht ging ze rechtop zitten en woelde eens door haar haar, het was echt een rare droom. Ze gooit de deken van zich af en stapt uit bed, draait aan de dimmer zodat het licht niet meteen te fel is en drukt de knop in. In de spiegel ziet ze hoe het gedimde halogeenlicht haar blonde krullen beschijnt, het donkere t-shirt van hem dat nog altijd als pyjama dient en de lange licht gebruinde benen. Snel pakt ze de kleding die ze de avond ervoor heeft klaargelegd van de stoel en haast ze zich de badkamer in.

Soms heb je van die dagen die je vanuit helicopter perspectief meemaakt. Deze grauwe septemberdag was er één van. Alles ging fout, ze was er gewoon totaal niet bij. Er werden foto's gemaakt voor het artikel dat ze had geschreven. Bij het doorpassen van de kleding stelde ze al de verkeerde sets samen, ze schrok toen de stagiair haar daar op attendeerde en gaf de modellen afwezig de opdracht om een aantal kledingstukken uit te wisselen. Hierop wisselden de modellen een veelbetekenende blik met elkaar uit die haar gewoon ontging.
Pas in de auto onderweg naar huis realiseerde ze zich wat voor catastrofale gevolgen haar fout kon hebben gehad. Het magazine was juist zo goed op weg, een dergelijke modeblunder zou breed zijn uitgemeten op social media. Hoe was het toch mogelijk dat ze vandaag zo uit haar doen was?
Als op de automatische piloot reed ze door naar huis, al nadenkend over haar warrige dag. Was het de droom, zie de zich niet meer kon herinneren? Was het zijn t-shirt die ze voor nood weer aan had gedaan? Het was al meer dan drie jaar geleden dat ze hem voor het laatst had gesproken.
In de verte doemden koplampen voor haar op... Hoewel het schemerig was, herkende ze de auto en de koplampen uit duizenden. Er was niet één gelijke metallic witte Audi A3 in Nederland te vinden. Ze kon het niet verklaren, maar ze herkende deze auto. Het moest de eerste keer zijn in drie jaar dat ze zo dicht bij hem was. Haar gedachten voeren haar het verleden in, vandaag bestaat niet meer. Ze koesterde de tijd die ze met hem had gehad. Zoals hij had ze niemand meer getroffen. Zijn opvolgers waren nooit meer geweest dan scharrels en één relatie van acht maanden. Het was niet zo dat ze de heren allemaal met hem aan het vergelijken was, ze hadden gewoon allemaal tekortkomingen waar ze geen concessies op kon doen.


Hij

Triomfantelijk liep hij met zijn nieuwe autosleutel naar zijn verse aankoop. Een pracht van een vuurrode bolide. Wel weer een Audi, hij vond het fijn rijden. Door zijn nieuwe baan maakte hij nu veel meer kilometers en was een diesel wel op zijn plaats. Het broertje van zijn beste kameraard stond te popelen om zijn vorige auto over te nemen. Normaal zou hij er niet zo van gediend zijn om een auto aan een bekende te verkopen, stel dat er wat aan zou mankeren op korte termijn... Maar in dit geval voelde het goed, de auto verkeerde in een super staat en zijn kameraad had de auto nog nagekeken. De beste jongen was monteur, dus zou zijn broertje geen verkeerde auto's aanraden. En hoewel hij niet heel sentimenteel aangelegd was, had hij er toch stiekem een beetje moeite mee om afstand te doen van deze auto. Het was het laatste dat hij met haar had gedeeld. Ze was laaiend enthousiast geweest toen hij deze auto kocht. Hij had het maar met haar getroffen, een lekker wijf die ook nog gek op auto's was. Glimlachend startte hij zijn nieuwe auto en draaide de het volume van de radio vol open om te genieten van het mooie geluid dat uit de boxen kwam. Hij besloot een paar omwegen en landweggetjes te pakken onderweg naar huis. Ergens tijdens zijn omweg nam hij de verkeerde afslag, een onbekend landweggetje in. Weinig bomen, veel weiland en zonder enige aankondiging van een doodlopende weg doemde voor hem een schrikhek op. Hij minderde vaart en keek of er ergens nog een duidelijke dam was waar hij kon keren, wat in de schemering niet meeviel. Bovendien was het de laatste dagen niet echt droog weer geweest en vreesde hij voor de enorme moddervlekken die hij op zijn achterbumper zou zien.
Nadat hij zijn auto had gedraaid stopte hij even om op zijn telefoon te kijken waar hij precies zat. Het zou een aardig ommetje worden en hij besloot bij de dichtstbijzijnde supermarkt een eenpersoonsmaaltijd te halen die hij thuis in de magnetron kon opwarmen.

Later die avond nestelde hij zich op de bank met zijn laptop en een stapel rekeningen die nog betaald moesten worden. De voorgaande weken had hij het wat laten verloederen, gelukkig geen ramp omdat hij zijn financiën eigenlijk altijd op rij had. Het eind van de zomer was een drukke tijd voor hem geweest. Samen met wat kameraden had hij zijn tuin aangepakt en eerder had hij zijn huis opnieuw geschilderd. De vele barbecues waren telkens latertjes geworden en veel tijd voor zichzelf had hij niet gemaakt. Hij besloot dat hij van de zomer moest genieten zolang hij kon. Zijn kameraden waren in het begin van de zomer allen met hun vriendin op vakantie geweest. En na de zomer zag hij ze ook niet zoveel meer. Het was het weinige gezelschap wat hij had in die tijd. Niet dat hij zichzelf als eenzaam beschouwde, het was gewoon iets dat bij de zomer hoorde. Gezelligheid, barbecues en biertjes.


Zij

Op vrijdagavond at ze altijd bij haar ouders, dat was vaste prik geworden toen ze uit huis was gegaan. Eigenlijk was dat al eerder een vaste gezinsavond geworden. Toen haar zus drie jaar eerder het huis uit ging ontstond deze traditie, waarbij het eten altijd lekker uitgebreid was en er lang na werd gezeten met koffie en likeur, gevolgd door een borrel bij de televisie.
Het was maar een paar kilometer vanaf haar huis en bij droog weer nam ze eigenlijk altijd de fiets. Ook in de winter, want ze reed enkel lang drukke wegen die goed verlicht werden. Het was die dag erg regenachtig, maar wonder boven wonder werd het droog toen ze van haar werk naar huis reed. Ze kleedde zich thuis snel om, om vervolgens op de fiets te stappen richting haar ouders. Haar moeder had haar die dag al een berichtje gestuurd dat het weer was voor stamppot appels. Niemand kon stamppot appels maken zoals haar moeder. Onderweg stopte ze even bij een bank om wat geld te pinnen, ze stapte het hokje in en koos voor vijftig euro zonder een transactiebon. Ze stopte de bankpas in haar portemonnee en terwijl ze zich omdraaide begon het apparaat te piepen. Ze keek achterom en zag dat ze het geld was vergeten. Glimlachend pakte ze alsnog het geld, stopte het in haar portemonnee en deed de deur op. Ze had niet door dat er iemand voor stond en botste tegen hem aan. Ze keek op om zich te excuseren, recht in het gezicht van zijn vriend Rick. Een stamelend sorry kwam uit haar mond en ze haastte zich naar haar fiets, Rick keek haar verdwaasd na.
Dit was nu al de tweede keer deze week dat ze op vage wijze aan hem werd herinnerd. Het was ook eigenlijk onvermijdelijk nadat ze drie jaar geleden besloten uit elkaar te gaan en alle contact te verbreken. Hoe had ze kunnen denken hem op die manier uit haar hoofd te krijgen?

De stamppot smaakte voortreffelijk en het toetje van Saroma was puur jeugdsentiment voor haar en haar zus. Terwijl haar ouders de tafel leegruimden lieten zij en haar zus de hond uit. Ze spraken over het werk van haar zus, over haar werk. Over de nieuwe scharrel van haar zus, waar pap en mam nog niets over wisten en dan komt altijd weer die vervelende vraag. Of ze nog wel eens iets van hem had gehoord, of ze hem nog had gezien. Of ze hem niet weer eens zou bellen? Ze wist het onderhand wel, iedereen vond hen het perfecte stel. En dat waren ze.
Ze wist natuurlijk zijn nummer nog exact uit haar hoofd, ondanks dat ze het nummer niet meer in haar telefoon had staan. Maar ze had geen idee hoe het met hem ging. Ze hadden geen contact via social media. Dat had ze na een paar maanden ook maar afgezworen, ze werd er niet veel gelukkiger van om elke dag zijn Facebookpagina door te spitten, terwijl er al dagen niets nieuws op kwam te staan. Het was een goed besluit geweest, pas daarna kon ze zich weer eens richten op stappen en andere jongens.

Toen ze weer terug kwamen stond de koffie met likeur klaar en begon de talentenshow die in september weer was begonnen. Ze maakte het deze vrijdagavond niet te laat. Een beetje ontredderd door het zien van Rick die avond en de vragen van haar zus, zegt ze dat ze erg moe is en zich niet helemaal fit voelt.


Hij

Na een lange en drukke werkweek ploft hij vermoeid op de bank. Hij had nog een restje zelfgemaakte pasta in de koelkast staan van gisteren. Gelukkig, want hij was echt veel te moe om het nog klaar te maken en twee keer in de week bij zijn ouders eten was iets te veel van het goede. Hij had ontzettend lieve ouders, maar het leek er op dat ze iets vermoedden en hij voelde er nog niet zo veel voor om te vertellen over zijn nieuwe scharrel. Hoofdzakelijk omdat hij er ook weinig voor voelde om iets serieus te beginnen met deze scharrel. Het lag niet aan haar.
Het nieuws was weer slaapverwekkend, het is somber weer en de economische crisis was aan de orde van de dag. Zo slaapverwekkend dat hij erg ver weg is als de deurbel gaat. Pas wanneer er voor de tweede keer wordt aangebeld, realiseert hij zich dat er iemand aan de deur staat. Het is Laurens, hij brengt een CD terug die hij vond in de auto die hij van hem heeft gekocht. "Deze is denk ik nog van jou? Zat nog in de CD speler." Waren Laurens' exacte woorden. Hij pakt het hoesje met CD aan en zag de titel van zijn favoriete nummer op de CD staan: 'Forever in love'. "Bedankt maat." Hij had de CD nog niet gemist, maar draaide 'm wel heel erg graag. Niet te vaak, wel graag. Te vaak zou een verkeerd teken zijn, alsof hij altijd maar aan haar dacht. Zij had de CD gemaakt, die ene zomer. Met een aantal oude nummers, meerdere nummers van Sylver, waaronder Forever in love. Omdat hij die zo mooi vond, zij vond In your eyes mooier, dus stond die er ook op. Zo waren het voornamelijk zomerse nummers en muziek die voor haar een of andere vorm van sentiment met zich meedroegen zoals Because the night van Jan Wayne. Het was allemaal van die muziek die een klein vlammetje in zijn hart aanwakkerde. Niet voor haar, of om haar... Hij besloot de CD in een cd speler te stoppen en de tv uit te zetten. Het was vrijdagavond en voor hem tijd om op de bank een uiltje te knappen, om na een paar uurtjes te verhuizen naar het bed.

De volgende dag had hij een klusje met Rick. Rick was installateur bij een groot bedrijf, maar deed in de weekenden nog wel eens klusjes voor vrienden en kennissen. Hij mocht altijd graag met Rick mee te beunhazen. Het verdiende een leuk extra zakcentje en was bovendien leuk tijdverdrijf in het weekend. Om half acht stond Rick al met zijn bedrijfsbus voor zijn huis te toeteren. Ze waren amper de straat uit of Rick had al gevraagd of hij nog wel eens wat van haar hoorde. "Nee, hoezo?" Vroeg hij. "Ik kwam haar gisteravond tegen bij de pinautomaat." Zijn nieuwsgierigheid was meteen gewekt. "Heb je haar gesproken?" "Nee, ze botste tegen me aan, zei sorry en fietste meteen weer weg." Niet echt een bevredigend antwoord, maar hij wilde geen slapende honden wakker maken. Rick was nogal oplettend als het op dit soort dingen aan kwam, dus hield hij zich verder stil over deze kwestie en vroeg in plaats daarvan naar Maria, de vriendin van Rick. Het stel was al jaren samen en ze hadden pas geleden trouwplannen gemaakt voor het volgende jaar juni.

In de avond had hij een date met zijn scharrel, ze gingen naar de bios voor een psychologische triller. Hij was meer van een actiefilm met een goed verhaal. Maar hij wilde zijn scharrel niet meteen zijn smaak door de strot duwen, als hij niet zou gaan zou hij nooit weten of het een goede film zou zijn. De film was matig, hij was nog even met haar mee naar huis gegaan. Ze hadden seks gehad, waar verder niets mis mee was, maar hij voelde er weinig voor om de volgende ochtend met haar te ontbijten. Thuis zat hij nog even op de bank met de tv aan, maar besloot al snel om nog even om de hoek te kijken in de kroeg. Ondanks dat het al na twaalven was, waren er nog wel wat bekenden. Hij nam plaats aan een barkruk en bestelde een cola berenburg, hij was toe aan iets sterkers dan een gewoon biertje en ze waren in de kroeg niet zuinig met mixdranken. Om half vier strompelde hij behoorlijk aangeschoten en duizelig als een van de laatsten de kroeg uit. Niet meer in staat om rationeel te denken, was hij er volledig zeker van dat zij de ware was.


Zij

Op maandag was ze echt ziek. Ze had haar werk afgebeld en gezegd dat ze de rest van de week thuis zou werken. Gelukkig waren ze op haar werk niet zo moeilijk, ze werkte bijna nooit thuis terwijl dat binnen het bedrijf heel gebruikelijk was. Ze had gelukkig geen buikgriep, overgeven was niet haar sterkste punt. Ze voelde zich gewoon ronduit beroerd, slap en had erge last van haar keel waarin zich ook al enkele witte punten aftekenden. Koorts kon nooit lang meer op zich wachten.
Na het telefoontje was ze weer in bed gaan liggen om lekker verder te slapen. En rond half elf werd ze weer wakker. Ze sliep nooit tot na elven, ze moest per se een deel van de ochtend meemaken. Zodat ze ook echt kon ontbijten, dat er na een half uur lunch op tafel stond maakte haar niet uit.
Ze stond op, nam haar kussen me een griste een slaapzak uit de kast die ze op de bank legde. In één keer ging ze door naar de keuken om een beschuitje met kaas en een glas jus d'orange te pakken. Om haar lichaam toch even van wat energie te voorzien. Met lange tanden at ze het beschuitje op en het glas dronk ze maar half leeg, waarna ze weer in slaap viel op de bank.

Tegen drie uur werd ze weer wakker met een knorrende maag. Ze voelde zich voor even een stuk beter, hoewel haar keel niet echt mee wilde werken, die voelde juist pijnlijker aan. Ze besloot nog een beschuitje te smeren en de TV aan te zetten. Ze had een aantal muziekzenders in haar pakket zitten en koos voor de zender met de wat oudere muziek. Het leek het foute uur wel toen Fell in love with an Alien van The Kelly Family er voor kwam, een nummer dat haar altijd deed wegdromen naar mooie herinneren. Zoals die keer dat zij en haar zus als kleine meisjes dit nummer keihard mee schreeuwden. Waarschijnlijk met de verkeerde tekst, aangezien ze toen nog geen Engels hadden, maar leuk was het wel! Ze moesten eigenlijk eens samen naar een fout feest, aangezien foute muziek een van hun gedeelde passies was. Er zou de komende tijd vast wel weer zo'n feest worden gehouden, een aantal kilometer verderop werd regelmatig een dergelijk feest georganiseerd. Als ze hem een beetje kende, was de kans behoorlijk groot dat ze hem daar ook tegen zou kunnen komen. Ach, eerst maar weer eens beter zijn, dan zou ze het er wel even met haar zus over hebben.

Het was wel echt bijzonder dat ze elkaar in die drie jaar nooit tegen zijn gekomen, terwijl ze maar enkele kilometers uit elkaar wonen. Ze had het eerste jaar wel de gelegenheden vermeden waarvan ze vermoedde dat hij er wel eens kon zijn, maar daarna had ze zich er niet meer druk om gemaakt. Ze had wat scharrels gehad en was er redelijk van overtuigd dat ze het aankon om hem te zien, omdat ze over hem heen was. Ze was de afgelopen week steeds nieuwsgieriger geworden naar hem, als ze zou willen zou ze hem zo kunnen bellen, zijn telefoonnummer was ze nooit vergeten ook al stond het niet meer in haar telefoon.


Hij

De volgende ochtend werd hij wakker met een verschrikkelijke kater. Alles draaide en de hoofdpijn nagelde hem aan zijn kussen. Het onvermijdelijke gevolg van een avondje flink aan de cola berenburg. Hij had het nooit met bier, dan moest hij alleen vreselijk nodig pissen als hij wakker werd. Nog een vervelend bijkomstig nadeel aan een avondje flink aan de cola berenburg was dat hij wel een vette kater had, maar daarnaast zich ook nog eens alles tot in detail wist te herinneren. Gelukkig had hij zichzelf ervan weerhouden om haar te bellen. Al die jaren had hij haar telefoonnummer bewaard, als hij zou willen zou hij haar elk moment kunnen bellen en vannacht had hij haar willen vertellen dat zij de ware was. Overmoedig werd hij ook van drank, bier was daar geen uitzondering op. Wat had hij toch gedacht, het was midden in de nacht en hij had geen idee wat haar bezig hield. Het enige dat hij wist was dat Rick haar was tegengekomen, een ontmoeting die minder dan een minuut had geduurd. Hij begreep niet wat hem bezielde de laatste tijd. Zo uit het niets kwam zij weer bovendrijven, terwijl hij dacht dat hij het wel achter zich had gelaten.

Met enige moeite kwam hij uit bed en zette het bad aan, de beste remedie tegen een kater was een heerlijk warm bad. In de keuken pakte hij een boterham en besmeerde deze met pindakaas, at het snel op en dronk er een glas cola bij. Toen het bad was volgelopen stapte hij er in.


Zij

De hele week thuis had ze er over nagedacht. Over hem en of ze toch weer een contact met hem moest zoeken. Maar ze besloot een eventuele ontmoeting aan het toeval over te laten, het toeval waar ze niet in geloofde.
Ze voelde zich weer fris en fit. Ze had haar hele huis schoongemaakt, bacterievrij zoals ze het zelf graag zag na ziek te zijn geweest. Het was heerlijk om frisgewassen beddengoed te hebben dat buiten was gedroogd.
Maandag zou ze weer naar haar werk gaan, eigenlijk had ze niet zoveel te doen aangezien ze een flinke inhaalslag had gemaakt in haar week thuiswerk en ziek zijn. Een aantal teksten moest ze laten controleren en wellicht aanpassen en verder zou ze waarschijnlijk een aantal opdrachten krijgen voor de komende uitgave. Die was pas over zes weken, ze zou er eens over nadenken om wat extra vrij te vragen of thuis te werken.