Het jaar van de challenge 'een paard per dag.' Een maf idee aan het eind van 2014: laat ik in 2015 een paard per dag gaan maken. Dit om uit te vinden wat mijn eigen stijl gaat zijn, en als uitdaging: wat doe je op momenten dat je geen zin, inspiratie of tijd hebt?
Ik begon vol goede moed op 1 januari:

Acrylverf op papier, A4 formaat.
Eind januari zag de verzameling er als volgt uit:

Ik werkte rustig verder, ontdekte 'nieuwe' materialen of combinaties van materialen.

In mei maakte ik een tekening van knappe Andantino van Bokker Caerculeus.
Potlood en pen op papier.
In juni de knappe vos van Bokker Knert:

Acryl en spuitverf op doek.
En maakte ik een tekening naar aanleiding van een ideetje ontstaan uit de challenge 'een paard per dag'

'Dis-agree'
Potlood en acrylverf op A2 papier.
De challenge zat inmiddels op de helft.

Dat ziet er dan zo uit:

In juli tekende ik lekker verder, en ineens ontdekte ik in september tijdens de challenge het vingerverven.
Dit resulteerde in het volgende schilderij:

Acryl op doek

In augustus maakte ik het schilderij waarin mijn overleden paardje een rol speelde af:

'Don't cry for the horses...'
Gemengde technieken op doek.
Ik (her)ontdekte aquarel

September:

262/365

302/365
Maakte in november een serie paard-per-dagjes met in het achterhoofd de ongemakkelijke sfeer na de aanslagen in Parijs...

320/365
En die werken resulteerden in het schilderij: 'Comfort ye'

Gemengde technieken op doek.
En nu zijn we in december aangekomen.
Ik maakte een schilderij naar aanleiding van een foto van Somolleke:

Acrylverf op doek.
Daarnaast ben ik nog bezig met een veulentje in 3D. Ook afgeleid uit schetsen uit de challenge

Ik ben echter op het geweldige idee gekomen het te bekleden met veertjes...



En nu nog 3 dagen challenge te gaan...
De stapel ziet er zo uit:

Mijn atelier is te klein om ze allemaal naast elkaar neer te leggen.
Nog 3 erbij en dan zit het jaar erop. En wat een jaar...
Heb ik mijn eigen stijl gevonden? Ja, en nee. Denk ik.
Ik heb geleerd dat ik het heerlijk vind om te experimenteren, dat ik het onderwerp nog lang niet zat ben en dat het vanveel kanten te belichten is. Dat ik door kan werken ondanks drukte, vermoeidheid... Dat dat doorwerken in de Ardennen kan, tussen poepluiers door, op een eenzaam bed&breakfast kamertje in Beilen...
Het is doorzetten, maar het vliegt ook zo om

Kortom: 2015 was voor mij wel een bijzonder jaar

Via deze weg wil ik ook Renskefrea en Pluizebolplum bedanken: ook zij gaan de 365 halen, dat hebben we maar mooi samen geflikt!!!
En natuurlijk alle Bokkers die volgden en reageerden, volgens mij zijn dat er heel wat meer dan dat we ons realiseren
