Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-11-15 10:22

[GED] Twee zielen, twee gedachten, een gevecht.

Geplaatst door de TopicStarter : 09-11-15 10:22

Dit stuk gaat over mijzelf en wellicht is het herkenbaar voor ander, de strijd die je met jezelf voert. Ik heb het een en ander meegemaakt en daar komt dit vandaan.

Opbouwende kritiek is altijd welkom! Op spelling en grammatica zeker, daar kan ik alleen maar van leren!

--------------------------------
Hello from the other side….

Hoe gaat het met je? We hebben elkaar al een tijd niet meer gesproken. We hebben elkaar weggeduwd en verstopt, elkaars bestaan vergeten en genegeerd, alsof we nooit levend zijn geweest. Maar dat zijn we allebei. Jij en ik, samen, een hoofd een ziel, een hart. Klein en groot, elkaars gezelschap, gedoemd tot het einde bij elkaar te blijven. Het oude en het nieuwe in een afgesloten ruimte, we bevechten elkaar tot de dood erop al volgen. Er is geen ruimte voor ons beiden.

Ik haat je om wie je bent, om wat je voelt en om wat je denkt. Jij verafschuwt mij, je kan niet omgaan met verandering. Je walgt van al het positieve en ik kan niet langer gebukt gaan onder jouw negatieve invloed. Het stormt van binnen, er woedt een razernij in ons. Ik grijp je, jij pakt mij, we vechten, we rollen, we gaan op in elkaar en tot slot laten we los. Verslagen en vernederd, verdrietig en boos, we gaan gebukt onder een gezamenlijk leed.

Maar als ik stop en naar je kijk, heel diep bij je naar binnen ga, dan zie ik wat jij ziet, dan voel ik wat jij voelt. Het wantrouwen in de medemens, de woede die je hart heeft overgenomen, de ijskoude muur die jij om je heen hebt gebouwd om je te beschermen, nee niet alleen jezelf, ons allebei. Als ik langzaamaan je muur afbreek door de ene na de andere steen weg te nemen, dan schrik ik. Al die littekens diep van binnen als gapende wonden, het verdriet dat mij van binnen verdoofd. Die intense woede die een rode waas voor mijn ogen legt… Wat hebben ze met je gedaan? Wat is er met jou gebeurd? Ik voel liefde voor jou, liefde die jij kapot maakt, liefde die jij veracht omdat je denkt dat je het niet verdiend. Liefde is een emotie waar jij niks mee kan, want alle liefde die jij ooit hebt gekend, heeft je gebroken en verwond.

Daarom vecht jij met mij. Want ik wil jou niet langer zijn. Ik wil het verleden begraven omdat het ons niks meer brengt in het heden en het nooit in onze toekomst hoort. Dat maakt je razend, het kwetst je. Jij wil niet vergeten worden, jij wil die pijnlijke herinneringen aan ons niet weg stoppen, jij wil gehoord worden, jij wil dat het verandert. Maar het verleden kan niet veranderd worden. Ik kan onze pijn niet wegnemen, ik kan het verdriet niet laten verdwijnen, ik kan de klok niet terug zetten, de tijden die ons bijna vernietigd hebben, die momenten van wanhoop en pure zelfhaat zullen nooit niet bestaan hebben. Het jaagt ons na, als een donkere schim in het woud, een demon die zich van binnen heeft genesteld en soms zijn ware gedaante laat zien.

Ik bouw je muur weer op want het is niet aan mij om die af te breken. Jij bent er nog niet klaar voor en dat maakt mij verdrietig, het drijft mij tot wanhoop, want zonder jou kan ik niet verder groeien. Zonder jou kan ik die muur niet kapot slaan, kan ik het verleden niet begraven, kan ik niet verder gaan. Je laat ons stil staan op dat kruispunt, jij wilt kiezen voor de gemakkelijk weg, terwijl er achter alle obstakels op de nieuwe weg zoveel moois ligt. Ik haat je en wil je kwijt, daarom vecht ik met je. Waarom hou jij mij tegen? Waarom laat je mij niet los?

Maar ik kan niet leven zonder jou en jij kan niet leven met mij. Maar toch zullen we moeten, want geen van ons wil gaan. Daar staan we dan tegen over elkaar, klaar om elkaar te verslinden en te vermorzelen, klaar om te vechten tot de laatste ademteug. De grote ik en de kleine jij, want jij bent mij en ik ben jou. Diep van binnen, verscholen in mijn binnenste zit een klein meisje. Aangeslagen en gebruikt door de wereld om haar heen. Dat kleine meisje draag ik met mij mee, elke dag weer. Elke dag opnieuw. Elke dag een strijd tot de uitputting erop volgt…

**Geplaatst**: 09-11-15 19:14

Re: [GED] Twee zielen, twee gedachten, een gevecht.

Geplaatst: 09-11-15 19:14

Mooi..!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-11-15 16:10

Re: [GED] Twee zielen, twee gedachten, een gevecht.

Geplaatst door de TopicStarter : 10-11-15 16:10

Dankjewel Noox!

**Geplaatst**: 10-11-15 16:14

Re: [GED] Twee zielen, twee gedachten, een gevecht.

Geplaatst: 10-11-15 16:14

heel mooi!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-11-15 15:29

Re: [GED] Twee zielen, twee gedachten, een gevecht.

Geplaatst door de TopicStarter : 11-11-15 15:29

Dankjewel Myrthe!

**Geplaatst**: 11-11-15 15:40

Geplaatst: 11-11-15 15:40

poeh, heftig! Wel heel apart geschreven

**Geplaatst**: 11-11-15 16:04

Geplaatst: 11-11-15 16:04

Ik hoop dat je ooit niet meer in twee personages schrijft maar met een krachtig 1 ik. Ik denk ook dat 1 ik belangrijker is dan hoe je nu over jezelf en het verleden praat.

Nu is nu. Jij bent altijd jij.
En onthoud: je honger naar bijv liefde,positiviteit etc maakt dat je bang bent om je muur af te breken, maar vergeet niet dat je nooit gaat ontvangen met muur. Eigenlijk doe jij jezelf nu twee keer meer pijn met muur dan je zou hebben zonder muur met af en toe een krasje erbij.
Je ontzegt jezelf namelijk de basis: liefde

Pijn en emoties en angst zijn als golven. Ze komen en gaan. Horen bij het leven. Kies voor het leven in het nu. Dan hoort een golf pijn erbij. Als een wind om je oren, gaat het altijd weer liggen. Nu is nu en nu is altijd goed.

Wat zou het mooi zijn als je weer lief gaat zijn voor jezelf, minder bang bent om te voelen en jezelf weer gaat toelaten

**Geplaatst**: 11-11-15 16:10

Re: [GED] Twee zielen, twee gedachten, een gevecht.

Geplaatst: 11-11-15 16:10

Heftig stukje! Had pas op het eind door dat het een gevecht met jezelf was.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-11-15 16:25

Re: [GED] Twee zielen, twee gedachten, een gevecht.

Geplaatst door de TopicStarter : 12-11-15 16:25

Dankjewel Selina en Yourlover!

Hannanas; je slaat de spijker op zijn kop. Ik volg ook therapie, al jaren, maar het komt goed, het leven is met ups en downs en nu zit mijn verleden mij in de weg. Hopelijk duurt dat niet al te lang weer.