Geplaatst Hoe lang is het nou al geleden tot dat potlood over het papier heeft gedanst? Een half jaar? Misschien meer?
Tja, opnieuw beginnen... klinkt zo makkelijk maar vind de tijd maar is. Geloof me, ik heb het geprobeerd. Kleine schetsjes hier en daar, zomaar een uur verliezen aan dat het schetsje die je uiteindelijk woest doorkrast. 'Verdomme, ik kan het niet. Laat ook maar.'
Zovaak, zovaak heeft dat tafareel zich plaatsgevonden; bang om verloren te gaan in de tijd en eindigen met een papierprop in de vuilnisbak.
Maar welnu, terwijl ik mijn dagelijkse wandeling ditmaal door de Action maakte viel mijn oog op een pakje houtskool voor slechts 2 euro. Waar doen ze het toch van, peinsde ik. Nou, voor die 2 euro wil ik het nog wel riskeren. Gewapend met maarliefst twee pakjes nieuwe potloden en vol goede moed ging ik op huis aan.
Eerst je dagelijkse verplichtingen vervullen en dan tekenen, ja dat is het plan.
En ik heb het gedaan.
Ik. Heb. Het. Gedaan.
Het resultaat? Een tekening, van een paard maarliefst, leuk beest dat dier. Grove zwarte contouren gemaakt door de nieuwe houtskoolpotloodjes waar ik vanaf vandaag de verantwoording voor heb.
Oké, helemaal af is hij niet maar na een uurtje ploegen en vegen en doorzetten is dat acceptabel.
Hier toon ik u, een eerste tekening na een lange periode die niet in de prullenbak beland is:
De spierpijn die morgen in de vingers te ervaren is na het oppakken van de oude hobby draag ik met trots bij me.
Laat die tips voor een volgend werk maar binnenstromen. Ik kan er weer tegenaan.
*Merk op dat deze tekst natuurlijk in sarcastische wijze geschreven is
?