Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-01-15 18:59

[VER][GED] Schrijfuitdaging januari, Kies je verhaal

Geplaatst door de TopicStarter : 09-01-15 18:59

Hoi schrijvende bokkers,

Daar is ie dan: de échte schrijfuitdaging van januari. Als vervolg op dit topic: [UK] [VER][GED] Schrijfuitdaging december, kies je verhaallijn

Hoe werkt het?
Elke maand word je uitgedaagd om naar aanleiding van een opdracht een kort verhaal of gedicht te schrijven. Met elkaar kiezen we daarna wie de beste inzending heeft en die mag dan de uitdaging van volgende maand verzinnen.
Een verhaal mag maximaal 2.000 woorden lang zijn en maximaal drie inzendingen per deelnemer. De taal is vrij te kiezen, maar denk erom dat je met een inzending in het Nederlands de meeste lezers kan bereiken en dus de meeste kans maakt. Inzenden mag tot 25 januari , daarna kunnen we nog tot 31 januari stemmen om een winnaar te kiezen. De winnaar krijgt eeuwige roem en het voorrecht om de volgende uitdaging te mogen verzinnen. Wat mij betreft mogen ook mensen stemmen die zelf niet hebben meegedaan, maar hou het wel een beetje eerlijk en ga geen stemmen ronselen elders op het forum voor je eigen verhaal.

Maar met deze uitdaging wil ik jullie matsen jullie krijgen 1000 woorden extra

De uitdaging van deze maand is: Jullie krijgen een verhaallijn en 2 personages van mij. Je mag altijd extra personages erbij verzinnen. Wees creatief en bedenk wat leuks

Verhaallijn 1:
-Dit verhaal speelt zich af in de slaap van een van de karakters, en dit uit zich uiteindelijk in het dagelijks leven.
Personages: Anna en Elise

Verhaallijn 2:
- Het is een koude winter dag en het personage is na een heftige ruzie onderweg naar huis.
Personages: Lisa en Luuk

Verhaallijn 3:
- Het is zomer en de personages zijn op een feestvakantie, ze leren een vage man kennen. Alleen na de ontmoeting gebeurt er iets naars.
Personages: Renske en Diebe

Liefs,
Lrtj

Heel veel succes!!

Laatst bijgewerkt door Lau op 09-01-15 19:39, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 09-01-15 19:18

Re: [VER][GED] Schrijfuitdaging januari, Kies je verhaal

Geplaatst: 09-01-15 19:18

Leuke verhaalmogelijkhede , ga er eens over nsdenken!

**Geplaatst**: 09-01-15 19:35

Re: [VER][GED] Schrijfuitdaging januari, Kies je verhaal

Geplaatst: 09-01-15 19:35

Leuk!
alleen de datums moeten denk ik veranderd worden, zo is het wel heel erg lange tijd

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-01-15 19:38

Geplaatst door de TopicStarter : 09-01-15 19:38

Ohja haha helemaal niet meer aan gedacht :')

Edit, datums aangepast.

**Geplaatst**: 09-01-15 20:28

Re: [VER][GED] Schrijfuitdaging januari, Kies je verhaal

Geplaatst: 09-01-15 20:28

Wat een leuke uitdaging!

**Geplaatst**: 09-01-15 21:49

Re: [VER][GED] Schrijfuitdaging januari, Kies je verhaal

Geplaatst: 09-01-15 21:49

Kan ik nog meedoen? Ik heb nog nooit eerder mee gedaan.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-01-15 21:56

Re: [VER][GED] Schrijfuitdaging januari, Kies je verhaal

Geplaatst door de TopicStarter : 09-01-15 21:56

Jaa hoor je bent vrij om mee te doen.

**Geplaatst**: 10-01-15 12:02

Re: [VER][GED] Schrijfuitdaging januari, Kies je verhaal

Geplaatst: 10-01-15 12:02

Leuk! Alleen wat een afschuwelijke namen :')

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-01-15 13:41

Geplaatst door de TopicStarter : 10-01-15 13:41

Damned schreef:
Leuk! Alleen wat een afschuwelijke namen

het was het eerste wat in mijn fb lijst omhoog kwam :')

**Geplaatst**: 16-01-15 10:23

Geplaatst: 16-01-15 10:23

lrtj_ schreef:
Damned schreef:
Leuk! Alleen wat een afschuwelijke namen

het was het eerste wat in mijn fb lijst omhoog kwam

haha, oh gelukkig, ik ben niet de enige die dat soort dingen doet. :')

Ik ga er nog even naar kijken. Ik heb echt nog nooit tijd gehad om ook daadwerkelijk mee te doen.

Misschien ga ik dit weekend er maar eens tijd voor maken.

**Geplaatst**: 19-01-15 21:29

Re: [VER][GED] Schrijfuitdaging januari, Kies je verhaal

Geplaatst: 19-01-15 21:29

Aah, ik was begonnen aan mijn verhaal, is hij niet goed opgeslagen

En nu volgende week toetsweek, dus heb eigenlijk geen tijd om helemaal opnieuw te beginnen.

**Geplaatst**: 26-01-15 07:42

Geplaatst: 26-01-15 07:42

Every night when I fall asleep,
I go back to a small village in Afghanistan,
I see how you sacrifice yourself to save that man.
And every morning, I will weep

We zaten nu al een paar uur in de bosjes tegenover één van de weinige huizen met twee verdiepingen.
De meeste mensen hadden gelukkig kunnen vluchten voor de rebellen kwamen.
In een mum van tijd was het "dorp", als je het zo kon noemen, bezet en iedereen die niet op tijd was weg gekomen werd gegijzeld.
Op de bovenste verdieping van het huis tegenover ons was een groepje gijzelingen onder gebracht.

Ik kijk naar Elise, die naast me zit. Ze glimlacht terug.
Stiekem waren we blij geweest dat we op actie uit konden. Natuurlijk is de oorzaak niet fijn, maar de eindeloze oefeningen die we tot nu toe hadden gedaan konden we ook wel in Nederland doen.
Daarvoor waren we niet naar Afghanistan gekomen!

Ik zie iets bewegen in mijn ooghoek.
Snel richt ik mijn blik weer op de vlakte voor ons.
Vanuit de richting van het huis komt een man rennen.
Het is een wat oudere man, te oordelen naar de grijze plukken in zijn haar en baard.
Ook zijn haveloze kleding toont aan dat hij waarschijnlijk niet bij de rebellen hoort, aangezien die allemaal in uniform rondlopen.
Hij rent in de richting van de bosjes een paar meter links van ons.
Al deze observaties schieten razendsnel door mijn hoofd.
"Anna," zegt Elise, "Het raam rechtsboven. "
Ik kijk, en zie wat ze bedoelt. In het gat in de muur wat als raam dient, is een man met een geweer verschenen. Hij hoort overduidelijk wel bij de rebellen.
Het geweer dat hij draagt is op de wegrennende man gericht.

"Ga jij voor de schutter, dan ga ik naar die man," zegt Elise.
Het is een gewaagd plan. Ook al ziet de schutter Elise waarschijnlijk niet als hij zich op de vluchtende man concentreert en kan ik de rebel waarschijnlijk neerschieten vanaf hier, toch kunnen er zoveel dingen misgaan.
Maar voor ik iets kan zeggen is Elise al verdwenen.
Ik zucht en richt mijn aandacht op de schutter.
Ik heb hem perfect in mijn vizier en haal de trekker over.
Blijkbaar kan hij de man niet goed in beeld krijgen, want voordat de kogel hem raakt, zet de rebel een stap opzij, en verdwijnt daarmee uit mijn gezichtsveld.
Ik vloek zachtjes terwijl de schutter schrikt van de kogel die de kamer in komt vliegen.
Nu weet hij dus dat we er zijn.

Ik probeer Elise terug te roepen, maar ze hoort me niet, of wil me niet horen.
Ze blijft op de man afstormen, en als ze hem bereikt, tackelt ze hem alsof ze een rugbyspeler is.
Op dat moment klinkt een schot. De rebel heeft duidelijk geen demper op zijn geweer zitten.
Ik zie Elise kreunend op haar rug rollen en een rode vlek verschijnt op haar broek.
De man die ze probeerde te redden is weer opgestaan en rent verder, maar de aandacht van de schutter is nu helemaal op Elise gericht.
Zonder dat ik iets kan doen, vuurt de man nog vier keer.
De derde kogel gaat door haar hoofd, en ik weet dat het voorbij is.

Huilend word ik wakker.
Alweer dezelfde droom.
De laatste maanden heb ik die droom elke nacht gehad, maar hij is nog net zo erg als eerst.
Hoe kan de pijn ook verminderen, als ik elke nacht weer machteloos moet toekijken hoe mijn beste vriendin sterft?

Ik sla de dekens van me af en kleed me na een korte douche aan.
Ik moet om acht uur op therapie zijn, dus ik heb nog even tijd.

Ik smeer mijn brood terwijl ik mezelf afvraag of het allemaal wel zin heeft, al dat gepraat, de psychologen, de verschillende therapieën.
Ik mis Elise nog net zo erg als eerst.

Om kwart voor acht kijk ik om het hoekje van de deur heen, om te zien of er nergens vijanden zijn.
Ik lach mezelf smalend uit.
Dat paranoïde gedoe moet nu toch eens over zijn.
Misschien dat ze daar wat aan kunnen doen op therapie...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-01-15 11:19

Re: [VER][GED] Schrijfuitdaging januari, Kies je verhaal

Geplaatst door de TopicStarter : 26-01-15 11:19

Geweldig verhaal gerlinde! Vind het jammer dat hij niet verder gaat!

**Geplaatst**: 26-01-15 14:49

Geplaatst: 26-01-15 14:49

Nijdig geef ik een por aan de ruitenwisserhendel. De ruitenwissers zwiepen als een idioot voor mijn gezichtsveld en nog kan ik door de hevige sneeuwval weinig zien. Lisa, het meisje van mijn dromen, na een hevige ruzie kreeg ik deze avond de bons. Of dit nog niet erg genoeg was zag ik haar later op de avond alweer flirten met een van mijn vrienden.

Altijd fijn zo'n feestje in het buitengebied. Je moet wel met de auto, dus een stevige borrel om de teleurstelling weg te drinken zat er ook niet in. Fijne vriend ben je Luuk mompel ik, altijd leuk om te flirten met de ex van je kameraad. Plots steekt er een schim over en automatisch trap ik op de rem. Ik voel dat ik de controle over de wagen verlies. Een harde klap en duisternis volgt.

Aan de hemelpoort staat een lange rij. Deze wordt echter snel en efficient weggewerkt door de engelen. Het duurt dan ook niet lang voordat ik voor God sta. De mensen voor mij waren allemaal door de hemelpoort verdwenen. Daarom ga ik er vanuit dat ook ik door mag lopen. Niets blijkt echter minder waar. Jij bent niet klaar mompelt God. Jouw opdracht is nog onvervuld dus ik stuur jou terug.

Wat licht in mijn hoofd strompel ik door een besneeuwd bos. Ik ben op zoek naar de schim die overstak. Waarschijnlijk is hij mijn sleutel door de hemelpoort. Hij of zij is in ieder geval de schuldige van mijn huidige staat. Wat zie ik er uit. Mijn kleding gescheurd en bebloed. Ik ben zo wit als een doek en ik zit onder de schaafwonden en blauwe plekken.

Ineens ontwaar ik een persoon. Het blijkt een schaapsherder, hij heeft een hond bij zich, schapen zie ik nergens. Ik begin druk tegen hem te praten maar hij doet net of hij mij niet hoort of ziet. Ik begin tegen de man te schreeuwen maar hij rolt rustig zijn shaggie, steekt hem aan en wandelt weg. Geen moment komt het in mij op dat de man mij niet kan zien dus wil ik hem op zijn schouder tikken. Gek genoeg loopt hij door maar zie ik kippenvel in zijn nek verschijnen. De hond, echt zo'n schapendrijfhond trek ik eens flink aan zijn langharige staart. Vliegensvlug draait hij zijn kop om. Hij voelde het blijkbaar wel. Uit de verdere reactie maak ik echter op dat de hond mij ook niet kan zien. Ik ga op een boomstronk zitten en probeer te ontdekken wat er met me is. Mijn lichaam is ongevoelig maar in het autospiegeltje heb ik mezelf kunnen bekijken. Ik ben er dus wel. Ik proef een plukje sneeuw maar de kou voel ik niet en smaak heb ik ook niet. Het wordt steeds gekker zeg ik tegen mezelf. Inmiddels begint de wereld te ontwaken. Een paar spaarzame vogels hoor ik tjilpen en in de verte zie ik een ruiter naderen. Het blijkt een meisje te zijn. Ik schat haar rond de twintig. Als ik haar aanspreek reageert ook zij niet. In het voorbijgaan raak ik met mijn hand even kort het paard aan. Het dier vliegt er vandoor en het meisje valt behoorlijk hard op de bevroren grond.Gek genoeg voel ik bij dit hele gebeuren geen enkele emotie.

Ik probeer mijn leven te overdenken, misschien ligt daar mijn oplossing. Voor mijn idee heb ik goed geleefd. Altijd mijn best gedaan. OK ik deed geen vrijwilligerswerk ofzo, maar dacht niet dat het hem daarin zou zitten.

Kreunend komt het meisje overeind. Ik verwacht dat ze boos op me wordt maar nee, ze blijft door me heen kijken. Vloekend komt ze overeind en rent achter haar paard aan.

Hoe meer levende zielen ik tegenkom, hoe eenzamer ik me begin te voelen. Wat moet ik nu toch doen? De wanhoop nabij ga ik terug naar mijn kapotte auto. Ik tref daar een hoop rumoer aan. Politieagenten, een sleepwagen. Mezelf zie ik niet liggen. Misschien al opgehaald door de ambulance of lijkwagen? Ook al deze mensen zien mij niet. Ik ga dus maar in mijn kapotte auto zitten en laat me vervoeren naar de garage. In de auto ligt een Mars. Hoewel ik geen honger heb eet ik de mars op. Tot mijn stomme verbazing ligt er nadat ik de Mars op heb gewoon een nnieuwe Mars op dezelfde plek. Dit kan toch niet? Vastbesloten eet ik ook deze Mars op. Ik zal bewijzen dat ik besta. 30 Marsen later begin ik te beseffen dat het niet gaat gebeuren, ik ben wat ik ben.